Is This Called LOVE?

43

Author's Note: obviously ngayong araw dalawang beses akong nag-update. Hehehe..

June 20, 2019.

Lols may date pa talaga.

Still may grammatical errors at hindi to edited😂😅

And sorry talaga kung.. masiyado ng MASAKIT tanggapin. But everything happens for a reason...

💞🤗

Jeongyeon's POV

Continuation of flashback

Pagpasok ko sa apartment ay agad kong pinunasan ang luha ko.

Napasuntok ako sa pader bakit ngayon ko pa naalala?!

Kaya pala nagkakaroon ako ng nightmares ng dahil sa insidenteng yun.

I just realize na hindi sila namatay ng dahil sa car accident., dahil pinatay talaga sila..

"Ahhhhh!!"

Bakit pa ngayon! Bakit sabay sabay pa nangyari ang lahat..

Napakuyom ako sa kamao ko..

Ang Papa ni Jimin. Siya si Jon Woo..

Bakit hindi siya nakulong..

Wala sa sariling sinira ko lahat kong anong makita ko.

Hanggang sa dumating si Ate at nakita niya akong nakaupo sa sofa. Pero kalat lahat ng mga gamit ko..

Nanlaki ang mata niya na nag-iingat na humahakbang.

"Jeongyeon a-anong nangyari?"

"Hindi car accident ang ikinamatay ni Mama at Papa.."  sambit ko.

"Anong pinagsasabi mo diyan?" Napansin ko na natatakot siya pero lumapit pa rin siya sakin.

"Tapos naghiwalay pa kami ng taong mahal ko.." sabay tawa ko.

"Jeongyeon mukang stress ka yata"

"Ate anong gagawin ko.., hindi ko na yata kaya.." sabay hilamos ko sa mukha ko.

"Jeongyeon pwede mo namang sabihin sakin., para maibsan-"

"Pinatay si Mama at Papa ni Jon Woo!! Si Park Jon Woo papa ni Jimin at Nayeon!" Sabay gulo ko ng buhok ko.

Napansin ko na napahinto si Ate at mukang nagulat.

"S-stress ka lang yata Jeongyeon. K-kailangan nating pumunta sa hospital."

"T-totoo ang pinagsasabi ko Ate.."

Nakita ko na kumuha ng phone si Ate.

Bakit hindi siya naniniwala sakin.

Dumating si Tito at kinuha kami ni Ate sa apartment. Dinala ako sa bahay at si Ate may pinuntahan.