19

543 21 9
                                    

Jeongyeon's POV

Kasalukuyang nandito na ako sa classroom at katabi ko si Mina. Kanina pa siyang tulala at parang hindi alam ang existence ko.

Nagulat na lang ako ng bigla siyang tumayo at lumakad papalabas ng classroom.

Wala sa sariling tumayo ako para sundan siya papalabas.

Napansin ko rin na lumabas yung mga kaklase ko sa room. Mukang tapos na yata ang klase.

Tinawag ako ni Ma'am Kang kaya napahinto ako at napatingin sa kanya na nagtataka.

"Jeongyeon come here.."

Lumapit ako sa kanya.


"Here.." sabay bigay ng envelop ni Ma'am Kang sakin.


"This is your result from the hospital.." kinuha ko naman yun.


"Thanks Ate Seulgi, nakalimutan ko yatang kunin to"


"Are you still taking your medicine?.."


"H-hindi na po.."


"Yan na ba ang sinasabi ko. Dapat kasi hindi mo inihinto. Tignan mo ngayon bumabalik nanaman yung sakit mo.."


"These days po kasi palaging wala si Nayeon sa apartment at hindi ako nakakatulog ng maayos"


"Take care of yourself please.."


"Opo, tiyaka mauuna na ako ate Seulgi"


"Sige at always take your medicine"

Tumango na lang ako.


Pumunta ako sa cafeteria para bumili ng tubig at bumili ng pagkain.

Pagkatapos kung kumain ay ininom ko agad ang gamot.

Hay naku.. akala ko makakatakas na ako sa sakit kong to.

Tama may sakit ako. Hindi naman siya malubha pero still nakakamatay pa rin tong sakit ko.

Baka sa pagdating ng panahon kapag hindi to naagapan ang sakit ko maaring mamatay ako sa isang iglap habang natutulog.

Nakakatakot kasi tong sakit ko. Kapag nagkakaroon ako ng panaginip na masama. Hindi ako makahinga ng maayos at parang nawawalan ako ng hininga. Na maaring ikamatay ko.

Nagsimula lang to ng namatay ang mga parents ko sa isang aksidente.

A car accident that makes me miserable for many years.

Hindi ko man naalala kung ano ang nangyari pero sinabi ni Tito sakin na namatay ang parents ko ng dahil sa car accident buti na lang hindi rin ako namatay. Nakaligtas ako pero nabagok daw ang ulo ko kaya.

May memory loss ako nung panahong yun. Hindi ko maalala ang nangyari sakin sa panahong yun. I don't clearly remember anything before the car accident happens hanggang ngayon ay hindi ko maalala ang lahat.

Is This Called LOVE?Where stories live. Discover now