Part 46

3.2K 190 21
                                    

" Πως είσαι;" με ρώτησε η Σάννυ ακουμπώντας το χέρι της πάνω στο γόνατο μου αποτρέποντας με απο το να κουνάω νευρικά το πόδι μου.

"Πως θες να είμαι ρε Σάννυ; Βασικά δεν έχω ιδέα πως θα τσακωθω με τα παιδιά." ξεφυσηξα.

Ακούμπησα τους αγκώνες μου πάνω στο τραπεζάκι και στήριξα πάνω στις παλάμες μου το κεφάλι μου.

"Ήρθαν."  μου ψιθύρισε μόλις ακούστηκε το καμπανάκι από την είσοδο της καφετέριας.

Γύρισα το βλέμμα μου για να αντικρίσω την Έμιλυ, την Ζωή και τον Χάρη να μπαίνουν μέσα στο μαγαζί. Έφτασε η ώρα!

"Αργήσαμε;" ρώτησε ο Χάρης.

"Όχι απλά εμείς τελείωσα πιο νωρίς το μάθημα μποξ και ήρθαμε εδώ κατευθείαν." του απάντησε η Σάννυ.

Τα παιδιά κάθησαν στην άδειες θέσεις γύρω από το τραπέζι και μετά από λίγο ήρθε η σερβιτόρα και πήρε και από αυτούς παραγγελία.

"Λοιπόν..." ξεκίνησα και κουνήθηκα άβολα πάνω στην καρέκλα μου. "Θέλω να σας μιλήσω για κάτι." ψελλισα.

Όλα τα βλέμματα γύρισαν πάνω μου. Κοίταξα πεταχτά την Σάννυ και ήταν σαν να προσπαθούσε να μου δώσει δύναμη. Θα τους το πω ήρεμα χωρίς να δημιουργήσω κάποια ένταση.

"Άντε Νεφέλη." είπε ανυπόμονα η Ζωή.

"Συμβαίνει κάτι που θα πρέπει να γνωρίζουμε;" ρώτησε η Έμιλυ κοιτώντας καχύποπτα μια εμένα και μια την Σάννυ.

"Μετά από όλα όσα συνέβησαν τον τελευταίο μήνα μπήκα σε σκέψεις. " έκανα μια παύση και τους κοίταξα όλους.

Πλέον τέσσερα ζευγάρια ματιών ήταν καρφωμένα πάνω μου και περίμεναν τις επόμενες μου λέξεις.

"Άγνωστοι προς το πρόσω μου άνθρωποι προσπαθούν να με τρομάξουν και να μου κάνουν κακό. Οι λόγοι είναι άγνωστοι αλλά για ένα είμαι σίγουρη. Πως θα προσπαθήσουν να χτυπήσουν το ευαίσθητο σημείο που το οποίο είναι οι άνθρωποι που αγαπάω." άρχισα να φλυαρω.

"Νεφέλη που το πας;" με ρώτησε με σηκωμένο φρύδι ο Χάρης.

"Θέλω να μείνετε μακρυά μου."

"Τι πράγμα;" αναφώνησαν και οι τρεις τους.

"Σάννυ εσύ δεν θα αντιδράσεις;" ρώτησε σχεδόν εξοργισμένη η Έμιλυ.

"Είναι δικιά της επιλογή. Δεν μπορώ να την πιεσω να κάνει κάτι που δεν θέλει, και από την στιγμή που δεν θέλει να συνεχίσει την παρέα μαζί μας γιατί δεν θέλει να φέρει καμία ευθύνη εχω την υποχρέωση να το σεβαστώ." απάντησε ήρεμη και ήπιε μια γουλια από την ζέστη της σοκολάτα.

Behind The SmileΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα