Part 29

3.8K 190 39
                                    

"Σίγουρα θα πήρες όλα;" με ρώτησε ο Γιώργος.

"Για εκατοστή φορά... Ναι!" του απάντησα κουρασμένη .

"Νεφέλη αύριο πας Κωνσταντινούπολη και θέλω να είμαι σίγουρος ότι θα είσαι μια χαρά." μου είπε χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου ενώ είμαστε και οι δύο πάνω από την βαλίτσα μου ελέγχοντας για εκατοστή φορά αν έχω πάρει ότι χρειάζομαι.

"Ρε Γιώργο θα είμαι μια χαρά. Και κάτι να ξεχάσω θα το αγοράσω εκεί. Μην ανησυχείς ούτος ή άλλως την βαλίτσα την έφτιαξα με τα κορίτσια άρα αν είχα ξεχάσει κάτι θα μου το λέγανε αυτές." του είπα και ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο του.

"Και δε μου λες θα είναι και ο ...;" άφησε μετέωρη την ερώτηση του.

"Ναι."  ψελισσα.

Μετά από το συμβάν που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα δεν έχουμε μιλήσει για τον Άρη.

Δεν το έχει πάρει με καθόλου καλό μάτι και για αυτό αποφεύγει την συζήτηση περί αυτού. Ευτυχώς όμως μερικές φορές με καλύπτει λέγοντας πως ειμαστε μαζί ενώ στην πραγματικότητα είναι με τον Άρη.

Το κρατάω μυστικό ακόμα γιατί δεν θέλω να δω την αντίδραση του Στέφανου αν και κάποτε πρέπει να του το πω.

"Εντάξει... Έλα τώρα πιτζάμες και ύπνο γιατί αύριο πρέπει να ξυπνήσεις νωρίς." είπε χτυπώντας παλαμάκια .

"Μάλιστα μπαμπά." του είπα ειρωνικά.

"Λοιπόν μικρό μου ζιζανιο καλά να περάσεις και να με περνεις κάθε μέρα τηλέφωνο. Επίσης να τρως καλά και να ντύνεσαι ζεστά γιατί έχει κρύο εκεί. Μην μάθω ότι μεθυσες ή ότι ήπιες τουλάχιστον μία γουλια αλκοόλ θα σε σκίσω. Μακριά από ανθρώπους που δεν ξέρεις και πάνω από όλα μακρυά από ναρκωτικά..." ξεκίνησε να λέει ότι πιο παράλογο μπορούσε να σκεφτεί αυτήν την στιγμή.

"Γιώργο θα μου τα πεις και αύριο." του είπα με την ελπίδα να σταματήσει το κήρυγμα.

"Δυστυχώς δεν μπορώ γιατί έχω νωρίς αύριο μάθημα στην σχολή για αυτό θα σε πάει ο Αλέξης." μου ανακοίνωσε.

"Ποιος Αλέξης;" απορησα μιας και δεν μου έλεγε τίποτα το όνομα.

"Ο φίλος μου που γνώρισες στο μπαρ πριν Άρκτο καιρό." μου εξήγησε και τότε μου ήρθε αναλαμπή.

"Α ναι ο νοστιμουλης." ψελισσα .

"Ο ποιος;" απόρησε ο Γιώργος.

"Τίποτα τίποτα κατι δικά μου." τον καθησυχασα.

"Λοιπόν που είχα μείνει;... Α ναι εκεί για τα ναρκωτικά. Θα προσέχεις πάντα όταν περνάς τον δρόμο...

Behind The SmileΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα