"This is my life.." [The Vampire Diaries]

Rozdział 28

Rano ubralysmy sie, a później zadzwonił dzwonek, a ja otworzyłam drzwi.

-Kol nie chce się z tobą kłócić, więc idź sobie.-powiedziałam i poprawiłam Rose na rękach.
-Clarie proszę porozmawiajmy.-odpowiedział.
-Kol to ostatni raz.-powiedziałam i poszłam obok niego wsadziłam Rose do wózka i zaczęłam iść.
Teraz zobaczyłam jak Oliver patrzy widać, że jest smutny.
-Kol, powiedz co chciałeś.-zaczęłam gdy usiadłam na ławce, a on obok.
-Clarie, przepraszam cię za wszystko. Skończyłem już z Daviną, a poza tym ona sama odeszła.-powiedział
-Kol nie wiem czy mogę ci wierzyć.-powiedziałam
-Clarie mówię prawdę i nawet jeśli mi wierzysz to ja i tak będę walczył o was.. o Ciebie i Rose.
-Muszę już iść.- zmieniłam temat i odeszłam.

Taksówka powinna być za jakieś 15 min.
Podeszłam do ogniska aby pożegnać się.

-Chciałam wam bardzo podziękować, że mogłam spędzić z wami tak miło czas.- zaczęłam, a wzrokiem szukałam Olivera.
-Będąc z wami mogłam poczuć się jak w rodzinie, a najważniejsze, że Rose mogła tak się poczuć... Dziękuję wam jeszcze raz.-powiedziałam i zaczęłam wszystkich przytulać.
-Dziekuję Hayley.-powiedziałam i przytuliłam ją.
-Nie ma za co, mam nadzieję, że ułoży się między tobą, a Kolem.-odpowiedziała, a ja poszłam w stronę domu Olivera.

Zapukałam, lecz nikt nie otwierał, więc otworzyłam drzwi i zobaczyłam Olivera siedzącego na łóżku i patrzącego na mnie.
Położyłam Rose na ziemi, a ona podbiegła do niego. On wziął ją na kolana i przytulił do siebie.

-Oliver... Już za chwilę  wyjeżdżamy, więc chciałyśmy się pożegnać. Bardzo cię polubiłam, a może nawet coś więcej poczułam... Dziękuję ci, że mogłam cię poznać, dziękuję, że Rose mogła chociaż przez chwilę poczuć się jakby miała tatę i pełną rodzinę.-powiedziałam siadając w bezpiecznej odległości od niego.
-To ja dziękuję wam, za tak miło spędzony czas, dziękuję, że mogłem was poznać.-powiedział po jakimś czasie, przybliżył się do mnie mając ciągle Rose na kolanach.
Położył dłoń na moim policzku i zaczął patrzeć mi w oczy. Ja siedziałam jak sparaliżowana i wtedy...

Chce was prosić o zostawienie 🌟 abym wiedziała, że mam kontynuować tą serię.

Buziaki 😘