EMPIRE HIGH

Chapter 18

"First, neither of us own this school. Second, we don't welcome anyone. Third, this is how I welcome a btch." And as if on cue, that girl received a slap from Lex. What a scene.

"Did you just slapped me?" galit nitong untag kay Lex.

"Stupid. I just did. Tell me if you want a replay." Ngiting saad naman ni Lex na ikinataas ng sulok ng labi namin.

"How dare you! Hindi mo ba kami kilala?" 

"The hell who wants to know you and your group." Saad ni Lex at umupo na ulit para kumain. Napatawa naman ng bahagya  ang lahat ng estudyante maging kami ni Blairre. Hindi ko na rin pala napansin na kanina pang tahimik ang paligid simula nang lumapit ang grupo ng mga babaeng ito. Lahat sila ay tahimik at mataimtim na nanunuod sa mga pangyayari na animo'y nasa isa silang palabas.

"First day sucks!" saad nito at tumabi muli sa grupo niya habang hinihimas ang pisngi nito. Napataas naman ang kilay ko nang mapansing ang ibang pagtingin sa amin ng isa sa mga kanila.

"We're already melting. Cut those stares. I'll just print our pictures." Sabat ni Blairre na seryosong kumakain pa rin. She's not even looking to them. Ako lang ata ang nakatingin sa kanilang direksyon kaya agad akong umiwas ng tingin at nagpatuloy nang kumain. Fuschia's actions are right. I'll rather eat. They're just wasting our time.

"If looks could kill, maybe all of you are dead." Naantig ang tenga ko narinig ko. Hindi ko man lingunin ay alam kong ang babaeng may malamig na tingin sa amin kanina ang nagsalita. Napabaling ang tingin sa mga kasamahan ko not expecting to meet also their eyes. Mukhang hindi lang ako ang nakaramdam sa gustong ipahiwatig ng mga salitang iyon.

"If a gun also was with me, maybe your mouth was now exploding." Banta ko rin at tumayo sa aking kinauupuan. Mabilis rin na nakakilos ang babae at nakarating din agad sa harapan ko. Ang galaw niya, halatang may alam sa pakikipaglaban. So we're right. Something is really interesting.

 Pasimple kong tiningnan ang buong paligid at ang kaninang tahimik na cafeteria ay mas tumahimik pa lalo maliban sa  maririnig na tunog ng kubyertos mula kay Fuschia na hanggang ngayon ay walang pakielam na kumakain.

"You can't." Sabi ng babaeng ngayon ay katapat ko na ang pagmumukha. Is she testing me? Binunot ko sa likudan ko ang isang maliit na pistol at tinapat mismo sa bibig niya na rinig kong ikinasinghap ng mga estudyante. Yes stupid students, fear my companion every time as it is always with me.

"I just did. Want another proof?" Ngiti ko sa kanya at kinasa ang hawak kong pistol. Nabakasan ko ang saglit na pagkatakot niya na agad nawala sa kanyang mga mata. I'm enjoying this moment.