EMPIRE HIGH

Epilogue

Happy 956+k reads!
#RoadToMillion

Epilogue

Thanalia's POV

*BANG*

I was stunned. Hindi tumakas sa paningin ko ang unti unting pagpikit at pagbagsak niya. Everything became a slow motion for me. Pero ang utak ko, mabilis na nautusan ang katawan ko.

I immediately stood up kahit ramdam ko na nabibiak na ang ulo ko at rinig kong may tumatawag sa akin. I ran towards the door at tagumpay kong nahila ang braso ni Alonzo na kasalukuyang tumatawa. Masyado siyang pakampante. Nakalimutan niya na ata ang dating ako. I was a demon before and I think, he awakened me.

"Fck." Agad siyang napatalsik ng sipain ko siya sa likod. I hit his spinal chord which made him moaned for pain. Pero ngiting ngiti lang ako sa kanya. His moans sound music to my ears. Musikang nagpapalakas sa akin ngayong segundong ito.

He stood up pero kitang kita ko ang pagtulo ng dugo mula sa ulo niya. He hit his head on the wall. Napangiti pa ako lalo. I walked into him at akmang sisipain na niya ako, but I easily dodged it at saka hinaklit ang leeg niya papalapit sa akin.

"You'll regret everything." I coldly whispered to his ear at saka hinampas ang ulo niya sa pader. Napaluhod siya kaya naman itinayo ko ulit siya habang hawak ko ang leeg niya. "I'm your death Alonzo." I stated and again, I smashed his head into the wall.

Three. Four. Five. Six. Seven. Eight. Nine. Ten. I lost my count. Hindi sapat para makita ko ang mukha niyang sira at ang dugo niyang tumutulo ngayon sa pader.

Nakita ko ang isang dos por dos na kahoy sa kung saan at saka hinampas siya sa kanyang likod. He arched his back. Nang makita kong namulupot siya ay hinampas ko pa siya ng buong lakas na ikinatalsik na mismo ng kahoy. Naglakad ako papalayo para sana muli limutin ang kahoy pero nang makita ko ang isang mahabang bakal na nasa bintana, sumilay ang ngiti sa labi ko.

Naglakad ako pabalik. But I stopped within four steps away to his position. I saw him crawling and crying for pain, and it satisfy me. But it's not enough. Kaya pagkahila ko pa lang ng bakal mula sa bintana ay binali ko ang bakal upang kumurba ito ng dalawa. I even calculated its' angle. At nang magawa ang nais kong kurba ay hinagis ko na ang hawak kong bakal diretso sa posisyon niya. And right there, ang dalawang bakal na kumurba ay saktong tumama sa kanya. Isa, sa puso at isa, sa ulo.

"Thanalia!"

Agad akong napalingon sa tumawag sa akin. It's Louise. Kasunod niya ang paglabas nina Hades sa pintong iyon na may buhat buhat. Napatitig ako ng bahagya. Naramdaman ko ang buong panghihina ng katawan ko. Tila nagising lang ako nang maramdaman ko ang paghila niya at wala sa sarili akong napasakay niya sa van.

"Everything will be okay Love." I heard Hades at doon ako nagising sa kawalan. I hugged him. Pero nanatili akong nakatingin kay Empress na nakaulo kay Hades.

"Cresantine! Thanks God you're alive! We'll go at your hospital. Prepare your doctors."

"Long story. Just go ahead. I'll be there."

Rinig kong usapan nina Louise at Cresantine sa cellphone na nakaloud speaker. Nakahinga ako kahit papaano. They're alive. Sa sobrang bilis ng pagmamaneho ni Klaio ay nakarating kami agad sa ospital. Kasunod namin ay ang isa pang van na minamaneho naman ni Fred.