His Series #7: Zaim Falcon

Chapter Thirty-Seven

ADDISON'S POV

"Ang cute mo naman." I said habang nakatingin kay Baby Sachi na ngayon ay karga-karga ko.

She yawn at mas lalo naman akong nang-gigil. Kung pwede ko lang pisilin ang pisngi nito baka kanina ko pa ginawa.

Kaso di pwede, sanggol pa lang ito.

"Alam mo Addie, gumawa na kasi kayo ni Zaim." Advice ni Ate Sab.

"Hay nako Ate, wag muna ngayon." I said.

Magulo pa ang sitwasyon ngayon, kahit hindi sabihin ni Zaim. Alam ko na may nangyayari at about iyon sa akin.

"Bakit naman? financially stable naman kayong dalawa." She said pero umiling lang ako.

"Basta ate, hindi pa talaga pwede ngayon." I said.

"So ano? gumagalaw na ba si Zaim?" She asked and wiggled her eyebrows suggestively.

Bigla namang pumasok sa isip ko ang nangyari kagabi sa amin ni Zaim, naramdaman ko naman ang pag-init ng mukha ko dahil duon.

"Uuuy, nakita ko reaksyon mo. May nangyari no?" She asked, kinuha naman niya si Sachi sa akin at saka inihiga sa crib niya.

"Meron...is that a bad thing?" I asked.

"Of course not! basta ba papanagutan ka niya. Wait, did you use protection?" She asked pero umiling lang ako. She squealed at mahinang pumalakpak. "Perfect! baka next week buntis ka na niyan! kung sharp shooter si Zaim" She said at bahagyang natawa naman ako duon.

Sharp Shooter? what a word.

"Ate naman, kanino mo ba nalalaman yang mga yan?" I asked.

"Kay Celeste at Michelle." Sagot niya at mas lalo naman akong natawa duon.

"Hey girls!" Ani ni Kuya Liam na kadarating lang, he kissed Ate Sabrina's lips at saka pinuntahan si Baby Sachi.

Magiging ganito din kaya kami ni Zaim kapag nagkaroon na kami ng sariling pamilya?

"So ano na? di ka pa sinusundo ni Zaim?" Kuya Liam asked.

"Pinapaalis mo na ako Kuya?" I asked.

"Its not like that Addie, I mean. Knowing Zaim at matapos ang nangyari sa inyo, panigurado ayaw ka na niyang mawala sa paningin niya." He explained.

"Wala pa siya eh." I said.

"So Liam, paano kung magkaanak na sila Zaim at Addie? anong magiging reaksyon mo?" I asked.

"Edi masaya, para magtino na sila. Sakit nila sa ulo eh" Kuya Liam answered at natawa naman duon si Ate Sabrina. "Wait a minute, buntis ka?" He asked.

"Sinong buntis?" Tumingin naman ako kay Zaim na kadarating lang din.

"Hoy mestisong hilaw, binuntis mo ba tong kapatid ko!?" Kuya Liam asked.

"What? buntis ka Addie?" Zaim asked in confusion.

"No! hindi ako buntis okay? pwede na kayong kumal--" I said at napahinto naman ako sa sasabihin ko dahil naramdaman ko ang pag-ikot ng tiyan ko.

Kaagad na tumayo ako at pumunta sa lababo and I puke.

Naramdaman ko naman ang paghagod ni Zaim sa likod ko habang sumusuka ako.

"Buntis ka nga!" Narinig kong sabi ni Kuya Liam.

Nang matapos na ako magsuka ay kaagad na nagmumog ako at hinarap si Zaim na namumutla.

"Ba't ganyan itsura mo?" I asked ng makita ang takot sa mukha niya.

"B-buntis ka ba?" He asked quitely, natatawang lumapit naman sa amin si Ate Sabrina.

"Okay para maliwanagan kayong lahat, kaya nagsusuka si Addie kasi naka-inom siya ng panis na gatas na nasa ref." Sabrina explained.

Nakita ko naman na nakahinga ng maluwag si Zaim at ganun din si Kuya Liam. Napahawak naman ulit ako aa bibig ko at saka bumalik sa pagsusuka.

Damn this.

.

.

.

"Pasaan tayo? parang hindi to pauwi sa mansion mo." I said habang nakatingin sa labas.

"We are going to the airport." He said at kumunot naman ang noo ko.

"Airport? bakit anong meron?" Pagtataka ko.

"Magbabakasyon." He answered.

"Parang biglaan naman ata?" I asked.

"Ayaw mo yun, para hindi drawing" Sagot nito.

Tumaas naman ang kilay ko, may something talaga eh.

Bigla ko namang naalala yung reaksyon niya kanina noong akala niya na buntis ako.

"Zaim.." I called him and he hummed in response. "Bakit...parang natakot ka noong akala mo na buntis ako?" I asked.

Narinig ko naman ang pagbuntong-hininga niya then mayamaya ay hinawakan niya ang kamay ko.

"Hindi naman sa ayaw kong magka-anak, pero...wrong time kasi eh." He said, hindi naman ako sumagot instead ay tumingin ako sa labas. I felt him squeezed my hand. "Galit ka?" He asked pero umiling lang ako.

Ewan ko ba, bigla akong nawala sa mood.

Huminto naman ang kotse kaya tumingin ako sa kanya, pero pagkatingin ko sa kanya ay sumalubong naman sa akin ang labi niya.

Nagtatakang tinignan ko siya ng maghiwalay kami.

"What was that for?" I asked and he smirked.

"Wala, alam kong galit ka. Don't worry, bibigyan din kita ng anak. Not now but soon." He said at saka pina-andar naman niya ang kotse ulit.

"Hindi ako galit, iniisip ko lang kung anong nangyari sa akin sa loob ng five years na nawala sa isip ko." Sagot ko.

"Don't be, diba sabi ng kuya mo wag ka masyadong ma-stress duon. Sige ka, baka mamaya. Makalimutan mo na ako." Pananakot nito, natatawang hinawakan ko naman ang kamay niya.

"Siguro kung sakaling makalimutan kita...puso ko ang magpapa-alala sa akin na...ikaw ang mahal ko." I said and he chuckled.

"That was cheesy Addie." He commented and I laughed on that.

Xxxxxxxxxxxxxxxx