His Series #7: Zaim Falcon

Chapter Forty-Three

ADDISON'S POV
 
"Zaim..." I said habang nakatingin sa kanya, he gave me a smile at saka tumango.
 
"Yes, I'm here now.." He answered.
 
Binaba ko naman ang tawag at saka tinignan siya.
 
"Anong ginagawa mo dito?" I asked.
 
"I'm here to say sorry." He answered.
 
"Wala ka ng karapatan, you left remember?" I said saka lumapit sa kanya. "You left me in a confused state tapos ngayon babalik ka? Ang kapal mo naman." Dagdag ko.
 
"I know." He answered quietly.
 
"Alam mo naman pala eh! Umalis ka na sa harap ko Zaim! a-ayokong ng makita ka." I said at naramdaman ko naman ang pagmumuo ng luha ko.
 
"I can't.." He said and sighed. "I know what I did is wrong, pero...kailangan kong umalis Addie." He explained and I can sense the tiredness in his voice.
 
"Kailan ka dumating?" I asked.
 
"Kani-kanina lang, bakit?" He asked.
 
"Magpahinga ka na, bukas na lang tayo magu-usap." I said at saka isinara ang pinto pero inilagay niya lang ang paa niya sa pinto para hindi tuluyang sumara iyon.
 
"Ah shit." He said, binuksan ko naman kaagad ang pinto.
 
"Nasisiraan ka na ba!? Bakit mo nilagay yung paa mo diyan?" Naiinis na tanong ko.
 
"I saw this way from the movies. Masakit pala sa real life." He said at saka tumingin sa akin. "Magkikita tayo bukas?" He asked.
 
"I told you, bukas na lang natin pag-usapan ito. Pagod ka at pagod din ako, walang patutunguhan ito." I said.
 
"Okay then...see you tomorrow...Addie." He said.
 
Damn, the sound of my name in his lips is so sexy.
 
Okay, control your hormones Addie.
 
"See you tomorrow." I said at saka dahan-dahan na isinara ang pinto at ni-lock iyon, napasandal naman ako sa pinto at napa-upo habang umiiyak.
 
 
 
 
 
 
ZAIM'S POV
 
Pagkasara ng pinto ni Addie ay kaagad na napa-buntong hininga ako, nanghihina na napasandal ako sa pinto na iyon at itinukod ang siko sa may tuhod, ipinatong ko naman ang ulo ko sa magkasalikop na kamay ko.
 
Inaasahan ko na to pero bakit ang sakit pa din?
 
I understand Addie, I understand kung bakit ganun na lang ang pagtrato niya sa akin kanina pero na-touch din ako noong tinanong niya kung kailan ako dumating and she told me to get some rest.
 
Kahit papaano concern pa din siya sa akin.
 
And that makes my heart melt.
 
"So anong trip mo diyan?" Tumingin naman ako kay Scorpio na siyang nagsalita. "Di gumana ang plano?" He asked.
 
"She's angry." I said.
 
"Of course she is! Ikaw ba naman ang iwan bigla ng isang tao di ka ba magagalit?" He said at saka lumakad hanggang sa makarating sa tapat ko. "Ano? Diyan ka magka-kampo?" He asked.
 
"Pupunta din ako sa vacation house ko dito, just let me sit here for a while." I said at saka isinandal ang ulo ko sa pinto.
 
"Kamusta na? nagka-usap na ba kayo? Anong sabi?" He asked.
 
"Sabi niya magpahinga daw muna ako kasi walang patutunguhan ang pagu-usapan namin kung pareho kaming pagod." I said at ngumiti naman siya duon.
 
"That's good start dude." He said.
 
"No its not, ramdam ko talaga na galit siya sa akin. Pinipigilan niya lang." I said and he chuckled.
 
"At alam mo naman na iba magalit ang isang Addison Walker." He said and I chuckled also.
 
"Of course, alam na alam." I said.
 
.
 
 
 
 
.
 
 
 
 
.
 
I huffed at saka mabilis na lumabas ng bahay ko ng makita si Addie na papalapit, sabi kasi sa akin ni Scorpio na everyday naglalakad siya hanggang sa makalimang kanto at dadaanan niya ang vacation house ko.
 
Nakangiting sinalubong ko naman siya samantala siya ay walang reaksyon.
 
"Good Morning." Bati ko and she just nodded at me, nilagpasan naman niya ako kaya kaaagd na sinundan ko siya. "Sabi mo magu-usap tayo?" I asked.
 
"Bukas na, wala ako sa mood." She answered.
 
"Pero sabi mo--"
 
"Ngayon alam mo na kung anong feeling ng hindi matupad ang ipinangako sayo?" She asked all of the sudden, hindi naman ako sumagot at nanatiling nakatingin sa kanya. She just rolled her eyes at saka ipinagpatuloy ang paglalakad.
 
"Nasaktan din ako Addie, hindi lang ikaw." I said at napahinto naman siya duon pero hindi siya humarap sa akin. "Nasasaktan ako habang humahakbang pasakay sa jet ko pabalik sa Pilipinas." Dagdag ko.
 
"Edi sana hindi mo na lang ginawa." She said.
 
"Wala akong choice Addie." I explained at saka lumapit sa akin at saka niyakap siya mula sa likod. "Wala akong choice, kasi kailangan maging ligtas ka." I said.
 
"Ayoko ng tanungin kung ano ang ginawa mo sa Pilipinas, the point is, hindi mo tinupad ang pangako mo na hindi mo ako iiwan." She said at saka inalis ang pagkakayakap sa akin habang hindi pa rin lumilingon sa akin. "Dalawang beses mo na akong iniwan, baka maging tatlo pa. Kaya tama na to." Dagdag niya at saka ipinagpatuloy ulit ang paglalakad.
 
Kumurap-kurap naman ako at saka tumingin sa kabilang side ng kalye at naramdaman ko naman ang pagtulo ng luha ko.
 
Ibinalik ko naman ang tingin ko sa kung saan naglakad si Addie and my eyes widened ng makita itong naka-handusay sa sidewalk.
 
And there's a blood in her legs.
 
 
Xxxxxxxxxxxxxxxx