CHAPTER 32

583 14 7
                                    

P.O.V. MAE

Pagmulat ko nang mata ay nasa isang kwarto na ako ng hospital.. at sa tabi ko ay natutulog si Casper habang hawak ang kamay ko.

Pinagmasdan ko ang mukha nya.... na mahimbing na natutulog pero agad din ito nagising nang namalayan nya yatang gising na ako.

"Hi... buti naman gising ka na"

"Sino ka?" tanong ko.

"Ahmmm... saglit lang hah at tatawagin ko lang yung doctor"

"Saglit di mo pa rin sinasasagot ang tanong ko... sino ka?"

Pagbalik ni Casper ay kasama na nito ang doctor at tinignan ako.

"Bukas isasailim kita sa ct scan para makasiguro tayong walang namuong dugo sa utak mo." pagkasabi ng doctor ay umalis na ito.

Naiwan kaming dalawa nalang sa kwarto.. pero umiiwas sya sa tanong ko.

"Ang mabuti pa ay tatawagan ko ang mama mo.. magpahinga ka muna dito lalabas lang ako saglit" mabilis sya tumalikod.

"Casper please stay" mahinang tawag ko dahil naka oxgyen ako.

"Mae... anong sabi mo? tinawag mo ako sa pangalan ko? ibig sabihin ba na-aalala mo na ako?" sunod sunod na tanong nya.

"Oo and Im sorry kung nakalimutan kita pero alam kong di ka nakalimutan ng puso ko" naiiyak na sabi ko.

"Shhhh... no need to explain ang importante ay magpagaling ka.." pinunasan nya ang mga mata ko, hinalikan nya ako sa noo saka niyakap.

****

Pagkaraan ng isang linggo ay nadischarge na ako sa hospital. sa labas ay sinalubong ako ni Hope.

"Hi baby... i miss you" pagkalapit nya ay hinalikan ko sya sa pisngi.

Habang nasa sasakyan kami ay napansin ko ang tahimik ni Hope hanggang makarating kami sa bahay.

"Mommy dito ka ba ulit titira kila lola?" malungkot na sabi Hope.

"Of course not... inihatid lang natin si lola at lolo Marlon dito" nakangiting sabi ko.

"Yehey... sa bahay kana uuwi mommy"

tanging tango at ngiti ang isinagot ko sa bata saka ko tinignan si Casper na nakangiti rin.

"Hala sige umuwi na kayo at para makapagpahinga ka na..." sabi ni Mama.

Pagdating namin sa bahay ay binuhat ako ni Casper.

"Ano ka ba kaya ko naman maglakad di naman ako napilayan... ibaba mo nga ako nakikita ng anak mo" sabi ko.

nakita kong tuwang tuwa si Hope.

"Isipin mo nalang bagong kasal lang tayo... di ko kasi nagawa sayo nung kinasal tayo sa hospital" nakangiting sabi ni Casper.

"Ok... bahala ka mabigat ako" natatawang sabi ko.

"Ok lang yan kahit pa maging balyena ka bubuhatin pa rin kita.."

*****
Kinaumagahan pag gising ko ay naramdaman kong ang gaan gaan na ng pakiramdam ko..

Sa kwarto ako ni Hope nakatulog dahil nagpakwento sya ng bedtime stories.. pagtayo ko ay napansin kong may bulaklak na puti sa kama at may note na nakalagay "see you tonight.

"Hope anak asan si daddy mo?" tanong ko nang mapansin ko wala sya.

"Pumunta po ng office"

"Ah ganun ba, ok sige ang mabuti pa ipagluluto kita tapos maglalaro tayo magdamag tapos sabay tayo maligo sa pool ok" magiliw na sabi ko kay Hope.

CASPER MY BOYFRIEND IS A GHOST Book 2Where stories live. Discover now