CASPER MY BOYFRIEND IS A GHOST Book 2

Chapter 20

P.O.V. CASPER

"Mauna ka na nakalimutan ko sa kotse yung bag at cp ko" sabi ni Mae pagdating namin sa bahay.

Nauna na ako pumasok para na narin sabihin kay mommy na nandito na kami.

"Surprise!"

"Amber ano ginagawa mo dito?" nagtatakang tanong nang makita ko sya.

"Babe Im so happy to see you" sabi ni Amber saka ako niyakap at hinalikan sa labi.

"Finally nameet din kita hija come in" narinig kong sabi ni mommy sa likuran.

Mabilis ko inilayo si Amber sa pagkakayakap sa akin...at nang tignan ko si Mae ay alam ko na nakita nya ang eksena kanina.

"Ahh..... ahm..... hello po maam.... ahm.... nice meeting nyo po.... pero ahm isasauli ko lang po itong susi.... pasensya na po pero magpapaalam na po ako... ahhm may-may emergency po kasi si.... si mama ko" pautal utal na sabi ni Mae.

"Ah ganun ba hija sayang naman.... di bale may next time pa naman"

"Yes po maam... next time na po... sige po.."

"Wait.... mom this is Mae may g---" sabi ko saka ako lumapit sa kanya.

Pero sumunod pala sa akin si Amber at hinawakan nya ako sa braso.

"Thank you Mae for taking care of my fiancee" nakangiting sabi ni Amber kay Mae.

Hindi na sya muling nagsalita at halos patakbo itong lumabas ng bahay.

Hahabulin ko na sana sya pero mabilis ako pinigilan ni Amber. "Hayaan mo na sya" sabi nya.

Tinignan ko nang makahulugan tingin si Amber at marahan ko tinangal ang kamay nya at mabilis ako tumakbo palabas para habulin si Mae.

"Mae wait.... let me explain please" mabilis ko sya pinigilan sa braso.

"Get your hands off me!" galit na sabi nya saka nya inalis ang kamay ko sa braso nya.

"Mae.... please!" pagsusumamo ko.

Pero isang malakas na sampal ang dumapo sa pisngi ko.. pero wala ako paki-alam kahit ilan beses pa nya ako sampalin... ang mahalaga sakin ay maipaliwanag ko ang side.

"Wala na tayong dapat pa pag-usapan pa!" galit na sabi nya saka sumakay ng taxi.

Wala na ako nagawa kundi ang pagmasdan ang taxi na lumayo... saka ako bumalik ng bahay.

"Son is there something wrong?" tanong ni mommy.

"Nothing mom" tipid na sabi ko saka ako umakyat ng hagdan papunta sa kwarto ko.

"Babe.... can we talk?" salubong na tanong nya ni Amber sa akin na nasa dulo ng hagdan.

Hindi ako sumagot at nagpatuloy ako sa pag-akyat ng hagdan... nang nasa pinto na ako ng kwarto ko ay muli nya ako pinigilan sa braso.

Naisip ko na walang mangyayari kung patuloy ko sya iiwasan kaya para matapos na ang lahat ay minabuti ko na syang kausapin sa library room.

"What do you want to talk about?" mariin tanong ko.

"I love you Casper" mahinang sabi nya saka lumapit sa akin para yakapin ako.

Pero mabilis ko sya inilayo sa pagkakayakap sakin.

"Dont fool me!" galit na sabi ko saka ko sya hinawakan sa dalawang braso.

"Tinawagan kita....bago ako maaksidente... at si John ang nakausap ko na tinawag mo honey"

"Yes... totoo yun and Im sorry.... narealized ko na ikaw talaga ang mahal ko.... and I know na mahal mo rin ako" pagsusumamo ni Amber.

"At sa tingin mo maniniwala ako sayo.... hindi na kita mahal" mariin na sabi ko.

"At sino? yun babaeng yung?"

"Oo..... mahal ko sya!" pinandiinan ko talaga sa kanya... saka ako umalis.

"Hindi ako papayag.... Casper.... !" narinig kong sigaw nya pero di na ako lumingon pa.

Pagbalik ko sa kwarto ay tinawagan ko si Mae... pero ayaw nito sagutin ang tawag ko kaya minabuti ko nang puntahan nalang ito sa bahay nila.

"Hijo pasensya ka na bumalik ka nalang sa ibang araw dahil ayaw ka kausapin ng anak ko" mahinahon sabi ng mama ni Mae.

Di na ako nagpumilit pa at tinawagan ko nalang si Johnny, niyayang makipag-inuman pero di ito pumunta kaya mag-isa ako uminom.

***********
P.O.V. MAE

Mabilis ako pumasok ng kwarto at doon ko ibinuhos ang lahat ng luha ko kanina pa walang tigil sa pagpatak.

"Mae anak....." tawag ni mama multa sa labas ng pinto.

"Ok ka lang ba? ano ang problema?" tanong nya sa akin.

"Ma..." mabilis ko sya niyakap nang umupo ito sa gilid ng kama.

"Nag-away ba kayo ni Casper?"

Tumango lang ako sa pagitan ng pag-iyak ko.

"Basta anak hah... pagkailangan mo na ng kausap andito lang ako kahit ano pa yun... o sya maiwan na kita at ipaghahanda kita gatas para makagaan sa pakiramdam mo" tumayo na si mama at iniwan ako umiiyak pa rin.

Nang marinig ko nagriring ang cp ko at nakita ko tumatawag si Casper.....pero di ko ito sinagot... at inilapag ko nalang ito.

Maya maya pa ay muling pumasok si mama at sinabing nasa labas si Casper...alam kong gusto nya ako makausap.

"Ma... ayaw ko" tipid kong sabi.

Sinilip ko mula sa bintana ang pag-alis nya pero agad ko rin ito isinara nang makita ko syang tumingin sa akin.

Kinabukasan ay di muna ako pumasok... tutal magpapapirma lang naman kami ng clearance...

Magdamag ako nagkulong sa kwarto nang biglang magring ang phone ko mula sa isang di kilalang number "Hello sino to?" nagtatakang tanong ko.

"Is this Mae?"

"Yes... who is this?" muling tanong ko.

"This is Amber... can we talk? please....?"

Sandali ako di nagsalita at nag-isip ako kung bakit pa ako kailangan kausapin nya? at ano ang sasabihin nya sa akin... "Ok... magkita nalang tayo sa park dito... itetext ko nalang ang address" matipid na sabi ko saka ko pinatay na ang cp.

Pagkalipas ng ilang oras ay nagtext na syang nasa park na ito kaya nag-paalam ako kay mama na may imemeet lang ako sa park.

Pagdating ko ay nakita ko syang nakatayo at naghihintay.

"Tungkol saan pag-uusapan natin?" tanong ko.

"Kay Casper.... alam ko na ang tungkol sa inyo.... but Im sorry He's mine.... at may anak kami" mariin nyang sabi.

"Ano may anak kayo ni Casper?" nagulat ako sa sinabi nya....

"Amber..... what are you talking about? pano tayo magkakaanak? 1 year na tayong wala!" galit na sabi ni Casper na nasa likuran ko.

"You know what.... ayaw ko na makigulo sa problema nyo kaya aalis na ako" mabilis ako humakbang palayo.

"Wait Mae let me explain!" habol ni Casper saka nya ako pinigilan sa braso.

Pagharap ko sa kanya ay sinampal ko sya nang malakas... "niloko mo ako..... alam ko na ang lahat... na.... na.... na plano mo lang akong pa-ibigin tapos iiwanan mo ako!" pinunas ko ang mga luha ko unti-unti nang bumuhos.

"What are you talking about... mahal kita"

"No....no... hindi ako naniniwala sayo.... ginawa mo yung dahil galit ka sa akin..... dahil.... dahil sa akin naghiwalay kayo ni Amber at dahil sa aksidente..... yun ang totoo..." pagkasabi ko ay tumakbo na ako at umuwi ng bahay.