κεφάλαιο 7

171 26 12
                                    

"Δεν σου είπα να μην καπνίζεις μικρή;" ακούω μια φωνή από πίσω μου και πλέον μου είναι γνώριμη! Είναι ο Άλεξ...
"Κι εγώ δεν σου είπα να σταματήσεις να με παρακολουθείς;" ρωτάω έχοντας το ειρωνικό ωραίο μου υφάκι.
Δεν μπορώ να ασχοληθώ μαζί του αυτή τη στιγμή...εχω και δικα μου προβλήματα!

"Μμμμ δεν θυμάμαι" λέει και κάθεται δίπλα μου

"Και για πες μου τίποτα για σένα να σε γνωρίσω καλύτερα" λεω και τον κοιτάω. "Βαριέμαι να μιλάω απλά σκάσε" λέει και κοιτάει την θάλασσα σαν να είναι εθισμένος.. 

Κάνω μια απότομη κίνηση με το χέρι μου και προσπαθώ να κρύψω τον μορφασμο πόνου που δημιουργήθηκε στο πρόσωπο μου επειδή ακούμπησα τις χαρακιές μου..

"Τι έπαθες;;" ρωτάει ανήσυχος κι εγώ τον κοιτάω με δολοφονικό βλέμμα. "Να μην σε νοιάζει ηλίθιε" λέω ενώ ακουμπάω το χέρι μου ως ένδειξη πόνου. Δεν λέει τίποτα απλά παίρνει το χέρι μου και σηκώνει την μπλούζα.

Εγώ τον κοιτάω απογοητευμένη και θυμωμένη ταυτόχρονα ενώ αυτός μένει ακίνητος για λίγα λεπτά...

"Οι μαλακιες αυτές πληρώνονται γαμω το κεφάλι σου!" Λέει κι εγώ απορώ...
Τι εννοεί πληρώνονται; δεν περίμενα να αντιδράσει έτσι...περίμενα να πει τις παπαριες που λένε όλοι όσοι τις βλέπουν.

Τα συνηθισμένα 'πας καλα; Γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου; θα πάθεις τίποτα σοβαρό και θα τρέχουμε' και γενικότερα τέτοιες αντιδράσεις

"Τ..Τι εννοείς;;" λέω και αυτός με κοιτάει έντονα. Το κινητό μου χτυπάει και ψάχνω την τσέπη μου για να το βρω.

Βλέπω το όνομα και είναι αυτός ο ηλίθιος ο Αργύρης... Δεν έχω όρεξη να μιλήσω μαζί του! Δεν θέλω να βάλει πάλι τους μπράβους τους να με ψάχνουν!

Του είπα ότι θέλω να ξεκοψω αλλά δεν λέει να το καταλάβει ο πουστης...

Το κλείνω αμέσως και κάνω νόημα στον Άλεξ να αρχίσει να εξηγεί.

"Ποιος ήταν; Γιατί δεν το σήκωσες;" αρχίζει τις απανωτές ερωτήσεις κι εγώ το κοιτάω με βλέμμα κουτσης αγελάδας που βαριέται να φάει χόρτα.

"Μην αποφεύγεις την ερώτηση μου! Πες μου τι εννοείς!" Απαιτώ πλέον έντονα κι αυτός με τραβάει από χέρι για να καθίσω στην άμμο μαζί του.

Σηκώνει την μπλούζα του και το θέαμα μπορώ να πω ήταν τέλειο αλλά και τρομαχτικό ταυτόχρονα.

"Τα βλέπεις όλα αυτά;; τα βλέπεις;;; κάθε φορά που τα βλέπω μου θυμίζουν τα γαμημένα χρόνια που πέρασα και συνεχίζω να περνάω. Όλα αυτά με οδήγησαν ένα βήμα πριν τον θάνατο. Θα είχα πεθάνει από το βάθος των μαλακιων που έκανα κάθε φορά που ένιωθα χάλια. Εκεί ξεσπούσα. Θες να καταλήξεις σαν κι εμένα;;; εεεε;; θελεις;;; ένα πρεζακι είμαι που έχει ξεμείνει από λεφτά και δόση..." λέει κι εγώ τον κοιτάω ενώ ταυτόχρονα ένα πνιχτό γέλιο εμφανίζεται στο πρόσωπο μου.

"Σοβαρά; κι εγώ τι ειμαι; νομίζεις πως ειμαι ένα ηλίθιο κοριτσάκι που όταν βλέπει μια δυσκολία τα βάζει με τον ευατο του;; σου φαίνομαι για κάτι τέτοιο;;; δεν βλέπεις πως ειμαι γαμω το κεφάλι σου γαμω;;; με κυνηγάνε παντού και δεν μπορώ να ξεφύγω από κανέναν! ήταν το μεγαλύτερο λάθος μου που έμπλεξα με τον Αργύρη! Αλλά έχεις δίκιο που να καταλάβεις ποια είμαι έχω αλλάξει...Δεν είμαι έτσι πραγματικά..εχω αλλάξει για να μην με αναγνωρίζει κάνεις! Μέσα σε 4 χρόνια έχω αλλάξει τέσσερα σχολεία... μου είναι εύκολο πια γιατί κάνεις δεν χρειάζεται να μάθει πως πραγματικά είμαι!" Λέω και γελάω με την κατάντια μου.

"ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΛΕΕΙ;;; ΕΜΠΛΕΞΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΓΎΡΗ;;;;;;;;; ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΕΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΗΛΙΘΙΟ ΚΕΦΆΛΙ ΣΟΥ;;;" φωνάζει πλέον κι εγώ δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυα μου.

"ΝΑΙ ΈΜΠΛΕΞΑ και τώρα δεν γίνεται να ξεμπλέξω με τίποτα...όπου κι αν πάω όσο κι αν αλλάξω πάντα με βρίσκουν... ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΕΣΕΝΑ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΜΑΛΑΚΑ" Λέω και σηκώνομαι για να φύγω από την παραλία.

"Γαμω το κεφάλι σου Κατερίνα! Τι πήγες και έκανες..." φωνάζει από πίσω μου ενώ ταυτόχρονα με γυρνάει από το χέρι και μου χαρίζει μια αγκαλιά.

Ανταποδίδω την αγκαλιά και αρχίζω να κλαίω στο στερνό του με λυγμούς. Είχα χαθεί μέσα στην τεράστια αγκαλιά του ένιωθα...ασφάλεια. Το άρωμα του με καθησύχαζε.

Απομακρύνομαι και τον κοιτάω για λίγο στα μάτια. Τα μάτια του είχαν γίνει σκοτεινά ένα σκούρο και ελκυστικό πράσινο. Διέκρινα θλίψη και απογοήτευση. Μα γιατί ενδιαφέρεται για μένα;;; τον γνωρίζω μόνο 2 μέρες... και όλη την ώρα μαλώνουμε...

"Θα σε ξεμπλέξω" δηλώνει κι εγώ τον κοιτάω απορημένη. "Δεν παίζει αυτό.. εχω προσπαθησει πάρα πολύ μα είναι μάταιο" απαντάω και κοιτάω χαμηλά σε αυτόν. "Θα σε ξεμπλέξω όπως ξέμπλεξα κι εγώ" συμπληρώνει κι εγώ τον κοιτάω με γουρλωμένα μάτια.

"Η..ήσ..σουν κι εσύ μπλεγμένος με τον Αργύρη;" τράυλισα και περίμενα πως και πως την απάντηση του.

------------------------------------

Χευυυ ζουζουνακιαααα

Δεν είναι πολύ γλυκος ο Άλεξξξξ???

Πώς σας φαίνεται το κεφ?

Ψηφίστε αν σας άρεσε🔥

The Bitch I'ts Hurts? Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt