The Bitch I'ts Hurts?

Κεφαλαίο 6

Τα μάτια του έχουν γίνει σκούρο πράσινο και ειναι τόσο όμορφα. Είναι σχεδόν βουρκωμένα...

"Ότι έγινε έγινε εμείς θα το ξεχάσουμε απλά και θα κάνουμε πως δεν έχει συμβεί τίποτα! Μην ανησυχείς θα φροντίσω εγώ να μην σε ξαναπλησιασει αυτός ο πουστης...Απλά ηρέμησε" λέει κι εγώ τον αγκαλιάζω σφιχτά και κλαίω ακριβώς δίπλα από το λαιμό του.

Για λίγα λεπτά είμασταν έτσι αγκαλιασμένοι κι εγώ χαμένη στον λαιμό του... μυρίζω το τέλειο άρωμα του...

"Την θέλω την μπλούζα μου" λέει κι εγώ αμέσως απομακρύνομαι. "Συγγνώμη έχεις δίκιο" λέω και προσπαθώ με τα χέρια μου να την στεγνωσω ενώ εκείνος με κοιτάει και χαμογελάει. "Πλάκα κάνω μικρό..." λέει και μου χαϊδεύει τα μαλλιά.

"Δεν είσαι αστείος" λέω ενώ γελάω.

"Εμμ Άλεξ....σε ευχαριστώ για...για α" δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω και εκείνος μου κλείνει το στόμα με το χέρι του. "Σςςς δεν κάνει τίποτα" λέει και χαμογελάει.

"Εμμ τα λέμε αύριο" λέω και μπαίνω μέσα στο σπίτι μου ενώ αυτός κατευθύνεται προς το δικό του...

"Που ήσουν;" ακούω την 'μάνα' μου να μου λέει. "Σχολείο ίσως; ξέρεις τι είναι αυτό ή οχι; μάλλον όχι μόνο τα κέντρα διασκέδασης ξέρεις εσύ!" Λέω και πριν προλάβει να πει οτιδήποτε τρέχω στο δωμάτιο μου και κλειδώνω την πόρτα γιατί ξέρω πως θα με ακολουθήσει...

"Άνοιξε μου τώρα!" Απαιτεί κι εγώ κάνω σαν να μην την ακούω. "Δεν πρόκειται να ανοίξω γι'αυτό φύγε" λέω ενώ αυτή επιμένει... Τελικά ύστερα από λίγα λεπτά αποφασίζω να ανοίξω την πόρτα.

"Μπορώ να μάθω τι θες;" της λέω και αυτή μπαίνει μέσα στο δωμάτιο και κάθεται στο κρεβάτι μου. "Θέλω να μιλήσουμε" λέει και μου δείχνει το κρεβάτι για να καθίσω. "Δεν νομίζω να έχουμε τίποτα να πούμε! Ότι είχαμε το είπαμε χθες!" Λέω χωρίς καν να την κοιτάω στα μάτια.

"Έχουμε πάρα πολλά Να πούμε γι'αυτό κάτσε" με προστάζει κι εγώ υπακούω γιατί θέλω πραγματικά να ακούσω τι έχει να μου πει.

"Κοίτα Κατερίνα ξέρω ότι με μισείς και με το δίκιο σου κι εγώ θα με μισούσα αλλά πρέπει να μάθεις πως όλα αυτά γίνονται εξαιτίας του πατ" δεν την αφήνω να ολοκληρώσει και λέω "αυτόν μην τον ξαναπιασεις στο στόμα σου! Κατάλαβες;" εκνευρισμένη πλέον. "Απλά άφησε με να ολοκληρώσω!" Λέει κι εγώ γνεφω. "Όταν ο πατέρας σου πέθανε έχασα κυριολεκτικά την γη κάτω από τα πόδια μου! Αυτός ήταν το στήριγμα του σπιτιού... αυτός μας φρόντιζε! Μετά όμως αναγκάστηκα να δουλέψω και να φροντίσω κι εσένα. Ήταν δύσκολο! είμαι κι εγώ μόνη όσο περίεργο κι αν σου φαίνεται. Προσπάθησα να σου προσφέρω μια καλύτερη ζωή μα δεν τα κατάφερα, τα χρήματα που έχουμε είναι ελάχιστα και δυστυχώς δεν φτάνουν ούτε για να περάσεις σε καμιά σχολή... Θέλω πολύ να σε βοηθήσω να κάνεις αυτό που θέλεις γιατί δεν θέλω να καταλήξεις σαν κι εμένα που δεν τελείωσα ούτε Γυμνάσιο και αναγκάστηκα να καθαρίζω σπίτια" λέει κι εγώ την κοιτάω περίεργα.

"Ααα ναι; και τότε γιατί φέρνεις τον κάθε μαλακα εδώ μέσα; Γιατί κάνεις όλες αυτές τις μαλακιες;" ρωτάω γιατί πραγματικά όλη αυτή η κατάσταση με μπερδεύει πολύ!
"Κάπως πρέπει κι εγώ να ξεφύγω.." λέει κι εγώ την κοιτάω με γουρλωμένα μάτια. " Ααα έτσι ξεφεύγεις εσύ;" ρωτάω κι εκείνη μου δίνει ένα φιλί στο μέτωπο και φεύγει.

Δεν μπορώ να την καταλάβω με τίποτα! Σκέφτομαι όλα αυτά που μου είπε και τρελαίνομαι! Νοιάζεται; νοιάζεται αυτή για εμένα; το μόνο που την νοιάζει είναι η πάρτη της! Όλα είναι ψέματα απλά θέλει να με κάνει να πιστέψω πως είναι καλή Αλλά αυτό δεν θα γίνει ποτέ! Την μισώ!!!! Την μισώ πολυυυ!

Παίρνω την τσάντα μου και προσπαθώ να συγκρατήσω τα δάκρυα μου μέχρι να φτάσω στην παραλία. Εκεί μπορώ να ξεσπάσω και να κάνω ότι θέλω! Δεν είναι κάνεις είμαι μόνη και μου αρέσει αυτό!

Αφήνω τα πράγματα μου στην αμμουδιά και κάθομαι κι εγώ.

Κοιταω την θάλασσα και χαλαρώνω απλά ξεχνάω όσα έγιναν και θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια. Βγάζω από την τσέπη μου το πακέτο με τα τσιγάρα και βλέπω πως έχω μόνο ένα...γαμω!

Το ανάβω και το ρουφαω με μανία. Ξαπλώνω στην αμμουδιά και σκέφτομαι.

Σκέφτομαι πόσο ωραία ήταν τα παιδικά μου χρόνια πόσο ευτυχισμένη οικογένεια είμασταν και πως γίναμε τώρα...

Το τσιγάρο τελειώνει κι εγώ ξενερώνω γιατί δεν έχω άλλο.

Έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται αυτόν τον τύπο πολλές φορές σήμερα. Δεν ξέρω γιατί απλα μου αρέσει το στυλακι του. Μου βγάζει ένα μυστήριο αλλά φαίνεται καλό παιδί.. Ποιος ξέρει ίσως κάνουμε και παρέα αργότερα.

Ακούω βήματα από πίσω μου και γυρνάω να δω ποιος είναι

------------------------------

Χελοουυυυ

Τι κάνετε;;

Γιατί πιστεύετε πως η μάνα της Κατερίνας μας συμπεριφέρεται έτσι; 🤔

Ψηφίστε αν σας άρεσε💘