Without me|Texting|

0.19

Sinir krizleri geçirmemin ardından, tam iki saat hiç abartısız iki saat uğraşmamın ardından, sonuç hüsran olarak bölümü atıyorum. Bazı yerlerinde komik fotoğraflar kullanmıştım ama Wattpad sağolsun ne yaparsam yapayım yüklemedi resimleri. Genel sorun mu bilemiyorum ama çok üzüldüm. Bu sürede Wattpad'i belki düzelir umuduyla iki defa silip yükledim. Artı olarak tabletten de denedim belki İOS için çalışmıyordur diye ama onunla alakası yokmuş. Düzeldiği vakit, o resimleri tekrar yükleyeceğim.

Mesajı sesli okumamla Melike güldü. "Zeki bir çocuk olduğu konusunda hemfikir olduğumuza göre şaşırmadık değil mi?"

"Aynen."

Dudağımı ısırdım. "Ne yazayım?" diye sordum. "Anan güzel mi?"

Giray'a, "Ne diyon be?" bakışı attım. O da dalgın halinden sıyrılıp, "Ha yani şey de... Nasıl anladın falan de."

Bilinmeyen
Nasıl anladın? Ve sana inanamıyorum. Beni o kadar sessiz ve pısırık sanmana.

Ne var canım? Yalan mıydı. Pısırıktı işte. Onun yüzünden Kuzey'im aşk acısı çekiyordu.

Arden
Çok zor olmadı olm. Senin davranış stilinin %1'ini bile yakalayamadım.

Bilinmeyen
Ben sizi yakıştırmıştım? Gayet samimiydiniz. Sormaya bile tenezzül etmedin sonuçta. Bence sen kaldığın yerden devam et. Zira ben çok ilerideyim.

Telefonu masaya koyup, tırnaklarım yemeye başladım. Mutant alışkanlık, peşimi bırak.

"Ne oldu?"

Telefonumun kilidini açıp, onlara verdim. Hepsi baktıktan sonra onay mırıltıları çıkarttılar. "Kimin kuzeni bu? Bu benim kuzenim." ritmiyle söylemeye başlayan Kuzey'e, "Allah belanı. Ortamın ciddiyetine sıçtın reis." diye karşılık verdim.

"Çok iyi cevap olmuş ha. Neyse ki Melike daha aptal da böyle kapak olmuyorum."

Melike, Giray'ın kafasına vurdu. "Sen sevgilinle dalga mı geçiyorsun?" diye sordu. "Bakın bunu bile soruyor? Geç algılıyor. Jeton köşeli." Giray'ın bu sözleri Melike'yi de güldürdü.

"Ne gülüyorsunuz?"

Gülmeyi bırakıp, Miraç'a baktım. "Hiç." diye cevapladım. "Bu ortam iyi sanki böyle ha? Hoşunuza gitti gibi."

"Miraç saçmalıyorsun kardeşim."

Miraç, Giray'a kısa bir bakış atıp bana döndü. "Mutlu musun cidden? Biz seninle kardeş gibiydik. Ne oldu sana?"

"Bana mı ne oldu? Bana bir şey olmadı. Yanındakine sorsana. Soramazsın tabii. Ne zaman ben haklı oldum ki sana göre? Ben hariç herkes bir numara değil mi senin gözünde?"

Miraç bir şey söyleyeceksen, Kuzey ayağa kalkıp, "Tamam kardeşim. Sen biraz düşün istersen. Kırma daha fazla. Sonra sen üzüleceksin." dedi. Miraç kafasını salladı. "Haklısın. Neden sana soruyorum ki?" deyip, masasına döndü.

Ağlamayı bilmezdim ben. Ne kadar kırılırsam kırılayım saklardım hep, gülüşümde. "İyi misin?" sorusuna hiç, "Kötüyüm." demedim. Bana göre birilerini mutlu etmek esastı. Mutlularsa mutlu olurdum zaten.

"Üzülme. Şu an haklı olan sensin. Anlayacaktır. Muhtemelen Arden'le konuşacak."

"Biliyorum Giray. Sadece... Ben üzüldükten sonra haklı olmamın önemi kalmıyor ki!"

Arden
Özür dilerim.

Bilinmeyen
Özür dilemeni istememiştim. Sadece bana güvenmeni istemiştim. Zamanı gelince karşına çıkacağımı biliyordun ama buna rağmen kim olabilir diye düşünmeyi seçtin. Tamam, ister istemez illa düşünebilirdin kabul. Ama emin değilsen ona göre yargılamamalıydın. Acaba olarak kalabilirdi aklında ama en azından yazabilirdin. Ne bileyim direkt yargı koymamalıydın işte.