Taken for Granted. [Fin]

Hunnie10.

Jam's POV:

"Yan na sila Pids. Be ready you have to tell her now." seryoso kong sabi kay Irvine na nakatitig sa stage nang mga oras na yun.

"No." sabi niya na di man lang ako nilingon.

"You have to, wag kang duwag. Don't worry, I'll beat the hell out of Dann later." kinuyom ko pa yung mga palad ko for emphasis. I hate that bastard. He's such a jerk.

"Don't do that, I rally don't care a bit about them. Really." saglit na nilingon niya ako. This is not happenning to him again. The last time I saw that expression in his face, he changed. Another change would make everything in him worst.

"Yo, heto na si Anj." si Zy then pinaupo sa tabi ko si Angie. Bale ang arrangment namin sa upuan ay Zy, Anj, ako then si Irvs.

"Anj." Panimula ko.

"Hmm?" natitig lang din siya sa stage katulad ni Irvine. I felt Irvine move a bit on my side upon hearing Anj's voice. No doubt, he don't just like her. She already love Angie.

"Do you like somebody right now?" nakatingin ako sa kanya.

"Uhm.. Well, yes. Pero hindi ko pa sigurado yung nararamdaman ko." diretsong sagot niya. That's what I found amusing about Anj, she's not ashamed to say anything that she comes to her mind.

"Why, naguguluhan ka ba?"

"Partly, para kasing may mali. I dunno, maybe I'm just imagining things... Uhm.. yeah, lawak kasi ng imagination ko eh. You know." humagikgik pa siya. a fake one I could tell.

Napabuntong hininga ako. hindi ko na kaya yung tension na nararamdaman ko mula sa kanila ni Irvine. Tumayo ako sa upuan ko. "Palit tayo, gusto kong katabi si Zy." that was partly true. Nakita ko yung hesitation sa mga mata niya pero nagdesisyon din siyang tumayo para makipagpalit sa akin ng upuan.

Anj's POV:

"Palit tayo, gusto kong katabi si Zy." Naghesitate ako sa gusto niya pero gusto ko ring makausap si Irvine. Gusto ko siyang tanungin kaya lang.. Argh!! Tumayo na ako at lumipat sa upuan ni Jam.

"Ahm..Irvine." tinignan ko siya. Ni hindi niya ako nilingon.

Kinuha ko yung kamay niya na nakapatong sa armrest ng upuan. I felt him shiver. Para marelax siya ay siniulan kong i-massage yung palad niya. I don't really know why I do this pero ang alam ko ay kailangan ko yung gawin. Gusto ko yung gawin.

"Irvs, about dun sa kani-"

"Don't wanna talk about that please." putol niya sa sasabihin ko.

"Ayaw mo bang marinig yung mga gusto kong sabihin." naramdaman ko yung biglaang pagbilis ng tibok ng puso ko. God, I'm nearly shaking.

"What do you have to say anyway? Alam ko na. You don't need to shove it on my face." binabawi niya yung palad niya mula sa pagkakahawak ko pero di ko yun pinakawalan.

Well, it's now or never. I don't want to wake up one day na hindi ko man lang nasabi sa kanya yung nararamdaman ko. I'ts gonna be worth it, tanggihan man niya ako.

"My han-"

"The first time I saw you, tingin ko sa'yo ay isang malaking papansin. Walang alam kung hindi ang magbiro at magpacute. I never really thought that I would wake up one day hoping to see your face first thing in the morning. Hindi ko alam na hahanapin ko yung personalidad mo sa bawat lalaking makikita at makakaharap ko. Hindi ko minsan man naramdaman ang kung ano mang nararamdaman ko para sa'yo ngayon." huminga ako ng malalim.

"I guess, what I'm trying to say is.. I like you.. very much. I really do." tinignan ko siya pero walang anumang expression ang makikita doon. tumingin ako mulin sa stage at naramdaman kong tinaggal niya yung kamay niya mula sa pagkakahawak ko.