" နွဲ့ဆိုးဗိုလ် "

၁၆

( ၁၆ )

တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ခ်စ္သဲတုံေအာင္ ခ်စ္ေနႀကတုန္း .. လွ်ာနဲ ့သြားလို တခါတေလ ကိုက္မိတာေလးေတြလည္း ရွိတတ္က်စၿမဲပါ။

ဗိုလ္ဗိုလ့္ ဘက္က ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း သီဟန္ကို စြန္ ့လႊတ္ ေပးထားခဲ့ရတာဆိုေတာ့ .. တခါတေလ ကိုလင္း မွားမိတာေလးေတြကို ဗိုလ္ဗိုလ့္ရဲ ့ မသိစိတ္က လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး အၿပစ္ေပးပစ္လိုက္တာမ်ိဳးေတြ ရွိလာခဲ့ပါတယ္။

ကိုလင္းတို ့ အသင္းေတာ္က ပုသိမ္ဘက္ကို ေႏြရာသီ Camp ထြက္ေတာ့ ဗိုလ္ဗိုလ္က လိုက္ခ်င္တယ္။ ကိုယ့္ရုိးရာ ႏွစ္သစ္ကူး သႀကၤန္ပြဲကလည္း လာၿပီး တိုက္ဆိုင္ေနတယ္။

အမွန္ေတာ့ ကိုလင္းတို ့ အသင္းေတာ္က အတာသႀကၤန္ပြဲမွာ တစ္ႏုိင္ငံလံုး ရုံးေတြပိတ္ .. အလုပ္ေတြနားေနခ်ိန္မို ့ .. တမင္ေရြးၿပီး .. ပုသိမ္နယ္ဘက္က ဘာသာ၀င္ေတြနဲ ့ ပူးေပါင္းလို ့ .. အားသစ္ေလာင္းသင္တန္း (Retreat) သေဘာမ်ိဳး လုပ္ႀကမယ္ ဆိုၿပီး .. ပုသိမ္ကို ထြက္သြားႀကတာပါ။ ဒါကို ဗိုလ္ဗိုလ္က မဆီမဆိုင္ ေနာက္က လိုက္တာပါ။

ေမေမကလည္း တား .. .. သီဟန္ကလည္း ေရပက္ခံ ကားတစ္စီးနဲ ့ ဗိုလ္ဗိုလ္တို ့ ၿခံေရွ ့ကေန .. ဗိုလ္ဗိုလ္ေရ .. ဗိုလ္ဗိုလ္ေရ .. ဆိုၿပီး လာေခၚတာကိုေတာင္ လစ္လ်ဴရႈၿပီး ပုသိမ္ကို လိုက္သြားတာပါ။

ဗိုလ္ဗိုလ္က ရရာကားနဲ ့ စီးသြားလိုက္တာ .. .. လမ္းမွာ ၃ခါေလာက္ အဆင့္ဆင့္ ကားေၿပာင္းစီးလိုက္ရေသးတယ္။ ပုသိမ္ကို ၀င္ေတာ့ ေမွာင္ေနၿပီ။ တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ေရပက္ခံထားရလို ့ စိုတိုတို ၿဖစ္ေနၿပီ။ လဲစရာ အ၀တ္ကလည္း လုံး၀ ပါမလာခဲ့။ ရန္ကုန္မွာ ေရကစားေနရင္းက .. ကိုလင္းဆီ လိုက္မယ္ ဆိုၿပီး ထြက္လာခဲ့တာ .. ပိုက္ဆံကလြဲလို ့ ဘာဆို ဘာမွ မပါ။ ဟိုေရာက္ရင္ ကိုလင္းက ေကၽြးမွာပဲေလ။

ပုသိမ္ၿမိဳ ့ထဲေရာက္ေတာ့ .. ကိုယ္မေရာက္ဘူးတဲ့ ၿမိဳ ့တစ္ၿမိဳ ့မွာ အားအကိုးရဆုံး ၿဖစ္တဲ့ ဆိုက္ကားဆရာကို .. ကိုလင္းတို ့ တည္းခိုတဲ့ ပုသိမ္ၿမိဳ ့က အသင္းေတာ္ နာမည္ေၿပာၿပၿပီး ဆိုက္ကားဆရာ ေခၚရာလမ္းအတိုင္း .. ဗိုလ္ဗိုလ္ လိုက္လာခဲ့ပါတယ္။