De stedentrip

Hoofdstuk 28

P.o.v Ace
Alexandro en ik glippen naar binnen en we lopen meteen naar boven. Ik pak mijn geweer en hou het voor me voor het geval dat. Ik hoor voetstappen en sein naar Alexandro dat hij stil moet blijven staan. De voetstappen komen dichterbij.
'Waar........Lana........' kan ik horen. Deze persoon is waarschijnlijk aan het bellen met iemand.
'Ja Lana zit verstopt. Ze zullen haar niet vinden.' zegt hij.

Hij komt dichterbij en hij draait de hoek om. Hij schrikt van ons en laat zijn telefoon vallen. Dit is mijn kans. Ik grijp hem bij zijn kraag en til hem tegen de muur. Hij kijkt bang omlaag naar het mes dat ik tegen zijn keel houdt.
'Waar is Lana?' Sis ik naar hem.
'Dat zul je zelf uit moeten zoeken.' zegt hij met een grijns. Hij kijkt niet naar mij maar naar achter mij. Ik draai mijn hoofd en zie Max staan. Ik hou de jongen nog steeds vast.

'Oh Max Tortelinni, leuk om jou te zien.'

'Dit is niet onze deal Ace.'

'Dat weet ik ook wel, maar Lana ontvoeren hoorde daar ook niet bij.'

'Dat klopt, maar je zult haar toch niet meer  kunnen zien.'

Hij loopt op me af maar ik hoor een schot en Max valt meteen neer met een gat in zijn hoofd. Achter hem zie ik Jacob staan met een grote grijns op zijn gezicht.

'Die hadden we toch niet meer nodig.' zegt hij.
Ik lach en draai me weer om naar de jongen. Hij kijkt me nu bang aan.

'Wat zullen we eens met jou doen.'
Ik gooi hem naar Jacob.

'Doe er maar mee wat je wilt, ik ga op zoek naar Lana.' zeg ik en loop weg.

Ik hoor allemaal geschreeuw en schoten onder me. Mijn mannen zijn binnen gedrongen. Ik loop snel alle trappen op maar zie Lana nergens.
'Waar is ze?' vraagt Alexandro die me is gevolgt.
'Ik weet het niet maar we geven niet op.'

P.o.v Lana
Ik zit nu al een uren in deze kelder en laat me je vertellen dit is echt saai. Ik hoor ineens een schot. Ik schrik en ril even. Nu volgen er meer schoten en ik hoor allemaal geschreeuw. Ik hoop dat het daar geen bloedbad is. Maar betekent al dat geschreeuw dat Ace hier is? Komt hij me halen? Ben ik eindelijk gered?

P.o.v Ace
We hebben al verdiepingen gehad en nergens is een Lana te vinden. Als ze haar maar niet hebben verplaatst naar een andere locatie.

'Ace kom hier.' roept Alexandro.
Ik ren snel naar hem toe en zie dat hij voor een kast staat.

'Ja Alexandro dit is een kast en wat nu?'

'Nee jij domme kijk dan daar.'

Ik volg zijn vinger en zie een luik.

'Goed gevonden Alexandro.'
Ik loop naar het luik en trek eraan.
Op slot.
'Ligt hier ergens een sleutel?' vraagt Alexandro.
'Niet nodig.' zeg ik.
Ik pak mijn geweer en schiet op het slot. Het springt open en ik trek het open. Er staat een trap en ik kijk eerst even door het luik. Ik kruip er in en geef Alexandro het teken dat het veilig is. We lopen door de gang en er is weer een deur met allemaal sloten. Ik stamp er tegen aan en de deur gaat al open. Wat een makkelijke sloten. Ik loop naar binnen en zie dat er achter in de hoek een hok is.

'Wie is daar?' hoor ik een trillerige stem vragen. Die stem herken ik. Ik ren naar het hok en trap de deur open. De deur vliegt met een klap tegen de muur aan. Daar zit ze bang ineengekrompen in een hoekje.

'Lana?'

'Ace.'
Ze springt op en vliegt in mijn armen. Ik til haar op en zoen haar vol op haar lippen. Ik voel dat ze huilt en veeg geruststellend over haar rug.

'Rustig maar. Je bent weer veilig.'
Nu moeten we hier nog weer weg zijn te komen.

~~~~~~~
660 woorden
Yaaasss love is in the air