Hoofdstuk 6

399 9 3
                                    

Ik word langzaam wakker door een gerinkel. Ik ga recht op zitten in bed en kijk naar mijn wekker. Shit het is al 6.30. Ik spring snel uit bed en stap meteen onder de douche. Vandaag is de dag dat we op stedentrip gaan. Ik ben benieuwd bij wie ik kom. Misschien is het wel een lekker dingetje? Daar kan ik nu nog niet aan denken want ik moet me nog aankleden en naar school gaan. Ik spring uit de douche en doe een simpele outfit aan:

 Ik spring uit de douche en doe een simpele outfit aan:

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ik pak mijn koffer en sleep hem mee naar onder. Daar aangekomen zie ik iets wat ik niet had verwacht. "Hallo Lana" zegt mijn vader. "Hoi??" Zeg ik. "Waar komen jullie opeens vandaan?" "We wilden nog even dag tegen je zeggen voor dat je weg gaat" zegt mijn moeder. "Oke nou jullie mogen me best helpen met mijn koffers want ze zijn best zwaar" zeg ik. Mijn ouders lachen en pakken mijn koffers op. Na nog wat gekletst te hebben moet ik toch echt gaan. "Doei mam, doei pap, ik zie jullie snel weer" roep ik en ik stap in de taxi. Mijn ouders zwaaien me uit en ik zie zelfs dat mijn moeder moet huilen. Aah ik ga haar ook missen. Maar ik vraag me toch waarom dat ze nu ineens kwamen want normaal zie ik ze maar één keer per maand en anders bellen we. Daar moet ik me nu niet druk over maken want ik zie mijn school al. Ik betaal de taxi chauffeur en loop richting mijn vrienden want die zijn er al. Ik ben namelijk altijd stipt op tijd en hun zijn altijd te vroeg. "Het is 7 uur iedereen is er dus we kunnen de bagage in gaan laden" hoor ik de directeur roepen. Ik loop naar de bus en gooi mijn koffers onder in het ruim. "De directeur vertelt nu de plaatsen nog een keer en in welke bus je komt" zegt meneer kakzak. Oh ja... dat was ik vergeten ik zit nog naast Neil en ik moet hem ook nog bedanken denk ik, omdat hij me heeft gered. Nou ja ik hoop dat het niet al te awkward wordt tussen ons.

Na nog 10 minuten te hebben gewacht mogen we eindelijk de bussen in. Ik zwaai naar mijn vrienden want die gaan naar een andere bus en ik stap zelf in mijn bus. Ik ga zitten op de aangewezen plek en kijk uit het raam totdat ik de stoel naast me voel inzakken. Ik kijk naar rechts en daar is meneer ego oftewel Neil met weer een grote grijns. "Hoi Neil" zeg ik. "Hey Laatje". "Noem me niet zo dat doen allen vrienden". "Ben ik dan niet je vriend" vraagt hij. "Dat je me gered hebt betekent niet dat je mijn vriend bent, bedankt daar voor trouwens" fluister ik dat laatste er achter aan. "Geen probleem prinses" zegt Neil met zo'n vieze knipoog. Ik draai met mijn ogen. Ik pak mijn oortjes en begin muziek te luisteren, want daar heb ik dus echt geen zin in. "Hallo dames en heren". Uh nee zit kakzak bij ons in de bus, leuk :(. "Laat de hel beginnen" roep ik door de bus. "Fijn dat we jou ook hebben gehoord Lana, nu stil". Ik voel de bus in actie komen en we beginnen te rijden. Yeej nog iets van 11 uur te gaan.

We staan nu stil bij een tankstation en we hebben pauze. Ik ren snel uit de bus na 3 uur te hebben gezeten en ren naar mijn vrienden. "Hey guys" zeg ik. "Jo Laatje" zegt de rest. Na allemaal naar de wc te zijn geweest gaan we weer terug naar de bus. Nog maar 8 uur te gaan.

Neil heeft niks meer tegen me gezegt in de bus en maar goed ook. "Dames en heren mag ik even de aandacht" zegt kakzak. "We gaan jullie nu vertellen waar we naartoe gaan". Iedereen begint te juichen. "We gaan naar Italie dus veel plezier". Iedereen begint nog harder te juichen. Yes Italië, daar ben ik nog nooit geweest. Ik heb er al veel meer zin in als vamorgen. "En trouwens" zegt meneer kakzak. "We zijn er al dus maak jullie klaar en dan kunnen we gaan beginnen".

~~~~~~~~~~~~
711 woorden

De stedentripWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu