De stedentrip

Hoofdstuk 8

Ik weet bijna zeker dat mijn ogen bijna uit mijn hoofd schieten. Hij kijkt me recht in mijn ogen met een grote grijns op zijn gezicht. Ik weet het niet maar als god niet bestaat weet ik nu toch echt wel wie het is. Ace is gewoon echt goddelijk met zijn chocola bruine haren en fel blauwe ogen. Er is geen enkel puistje te zien op zijn huid en zijn kaaklijn. Damn...... Zeker weten kan hij dat gebruiken als mes. "Lana, Lana" . Ik word wakker uit mijn gedachten en zie Ace met zijn handen voor mijn gezicht zwaaien. "Oh uh sorry, hoi ik ben Lana" zeg ik. "Ja dat wist ik al" zegt hij. Ik lach maar een beetje dom want ja ik ben weer zo'n lekker awkward persoontje. Ace loopt weg en laat me daar een beetje verbaast achter. "Lana ga maar naar je kamer en dan kun je zelf wel het huis gaan verkennen" zegt Sophie met een knipoog en zij en Tom lopen ook weg. Oke? Wat heeft dit gezin met mij verbaast achter laten. Ik zie een butler naar mij zwaaien en besluit om hem te volgen. Na 2 trappen op beklimt te hebben komen we aan bij een kamer. De butler houdt de deur open en ik loop naar binnen. Hij zet mijn koffers in de kamer en loopt weg. Wauw deze kamer is geweldig.

Het lijkt wel een hotelkamer. Ik loop langzaam door de kamer heen en raak alles even kort aan. Ik loop naar het bed en laat me er met een plof op vallen. Ah een bed is toch veel fijner na zo lang in de bus te hebben gezeten. Op het nachtkastje zie ik een blaadje liggen. Plattegrond staat er op. Dat bedoelde Sara dus met dat ik zelf het huis mocht gaan bekijken. Mijn ogen glijden over de plattegrond heen en ik zie dat Ace's kamer dicht bij die van mij is. Fijn :). Ik zie ook dat er nog een binnen en buiten zwembad is, een gameroom, een bioscoop, een fitness zaal,2 keukens, een bar, 3 woonkamers, een gigantische tuin en nog heel veel slaapkamers met allemaal een eigen badkamer. Wauw dit had ik dus echt niet verwacht. Ik pak het blaadje op en begin een rondje door het huis te maken. Nou ja rondje, het is eerder een halve marathon die je moet lopen om alles te zien. Na dat ik alles heb bekeken loop ik terug naar de keuken en pak wat te drinken want ik heb nog niks gehad vandaag. Ik schrik me rot als ik opeens iemand naast mij een glas zie pakken. "Sorry ik wilde je niet laten schrikken" zegt Ace. "Geen probleem ik had je alleen niet verwacht" zeg ik. "Nou ik ken je nog niet echt ofzo dus vertel eens wat over jezelf Lana". "Oh uh nou, ik ben Lana Diro 16 jaar, ik luister graag muziek en ben het liefst bij mijn vrienden, ik leef ook in een groot huis maar nooit zo groot als deze, mijn ouders zijn bijna nooit thuis dus ik ben vaak alleen maar dat maakt me niet zo veel uit. En jij?". "Ik ven Ace Johnson 17 jaar, mijn ouders komen oorspronkelijk uit Amerika maar zijn hier naar toe verhuist voor het werk van mijn vader". Dat laatste mompelde hij. "Ik game graag en ik spreek graag met mijn vrienden af. Ik werk ook af en toe voor mijn vader maar verder doe ik niet veel". "Interessant" zeg ik. "Wat gaan we doen in de 2 vrije weken die ik hier heb?" Vraag ik. "Van alles maar ik kan nog niet te veel kwijt". knipoogde hij naar mij. "Nou Lana het was fijn om je wat beter te leren kennen, maar ik moet gaan. Hopelijk doen we dit vaker." Zegt hij en loopt een beetje gestresst weg. Ik kijk snel weg en ik voel gewoon dat mijn wangen zo rood zijn als tomaten. Wat zouden we gaan doen als het zo geheim moet blijven? Ik kan er niet te lang over na denken want ik zie dat er een kok de keuken binnenkomt en hij kijkt me een beetje geïrriteerd aan. Dat is voor mij het teken om zo snel mogelijk naar de woonkamer te gaan.
Na een uurtje netflix te hebben gekeken zie ik dat de butlers de tafel gaan dekken. Ik ga alvast zitten want Sophie en Tom zitten er ook, ik kijk verbaast naar het eten voor me. Dit is pas een feestmaal.

Na het avondeten ben ik direct naar bed gegaan want ik ben kapot. Het duurde ook niet lang tot ik in een diepe slaap belandde.

~~~~~~~~~~~~~~~
775 woorden
Ik haat school :/