Hayatı boyunca hiç sevilmeyen birine 'seni seviyorum' demişti biri. Çok masum gibi görünen bu cümle ancak bu kadar tersine döndürebilirdi dünyayı...
*
" Bir gün beni sende seviceksin Teğmen!"
Gözümdeki yaşı silip, burnumu çektim.
" Belki bu Vatan...
Umutlarım, sevdiğim adamın ölümüyle bir bir öldü. Artık kimsesiz bir kız değildim. Ben artık kimsesiz, umutsuz bir kızım!
_____ İki dil bir sevda___
_______________________________
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ölüm nedir? Diye bir soruyla başlayacağım. Ölüm neydi? Kabulenmeyiş, kaybediş... Ben ölümü hiçbir zaman tanımlayamadım. Bir kelimeye sığdıramazken ölümü, kalbime sığdırmamı beklediler. Ben ölümün ne olduğunu anlayamadan, annemi toprağın altına nefessizliğe, kendimide hiçsizliğe sürükledim. Annesiz, kış ortasında yalnız kalmıştım. Sonbaharda ağaç dalındaki bir yaprak gibiydim. Bir rüzgarla uçup gidecek kadar güçlü, rüzgara karşı direnecek kadar güçlü... Ben umuduve umutsuzluğu aynı anda yaşayacak kadar güçlü, ben yalnızlığı ve güçsüzlüğü aynı anda yaşayamayacak, kaldıramayacak kadar güçsüzdüm. Ben Viyan Dilek Sönmez! Dışardaki rüzgara direnirken, yürekteki fırtınaya esir olmuştum. Ben sevdiğimi kaybederek, dalımdan ayrılıp hiçsizliğin sonsuzluğuna gömülüp kaybolmuştum!
_______________-----------______________
Yataktan, serumlu elimi uzatıp boşlukta sallandırdım. Bir süre sonra serum takılı olan kolum ağrımış ve morarmıştı. Sıkıntıdan ne yapacağımı bile bilmeden, hala aynı şekilde kolumu boşlukta sallamaya devam ediyordum.
Yaklaşık bir saatin sonunda içeriye hemşire, bütün sıcak gülümsemesiyle girdi. - Her ne kadar asık suratlı bir cadıya benzesemde.
" Sonunda uyanabildin!"
Sesi küçük bir sitemle birlikte, büyük bir neşeyi barındırıyordu.
Cevap vermeden sustum ve yutkundum.
Eldivenlerini takarken konuşmaya devam etti.
" Hayatımda ilk defa kadın bir asker görüyorum, biliyormusun? "
Kaşlarımı anlamamış bir şekilde çattım. - Şaşırdığımda ya da anlamadığımda böyle yapardım.
" Yani demek istediğim dizide ya da filimde değil karşımda ilk kez gördüm. Bu yüzden aptal bir heycan var üzerimde."
Sanırım bu kızın benim üzerimdeki korkudan haberi yoktu. Onlarca askerin içindeki çırpınışımı bilmiyordu.
Gözleri benden koluma kaydığında, bu sefer kaşları çatılan oydu.
" Nöbetçi hemşireye o kadar bakmasını söyledim. Şuna bak damar yolu tıkanmış. Bu hastanede neden hiçkimse görevini doğru yapmaz anlayamam birtürlü!"
