Save Me

22

De week gaat langzaam voor bij. Anna en de meiden zijn bijna altijd bij mij en proberen me op te vrolijken. Toch lijkt het niet echt te lukken.

Ik voel me niet vrolijk en blij, helemaal niet. Wat is er toch mis met mij dat jongens mij altijd pijn doen.

Luke heeft mij gebroken. Met Jake dacht ik eindelijk weer een beetje gelukkig te kunnen zijn. Maar hij doet mij ook alleen maar pijn.

Elke dag zit hij in ons appartement met de Barbie, ze zoenen de hele dag en ik kan het niet aan zien.

"Wil je wat eten? Ik heb extra broodjes mee." Anna haar hand ligt op mijn schouder maar met een kleine glimlach sla ik het aanbod af.

"Ik heb al gegeten." Zeg ik om haar gerust te stellen. Als ik zeg dat ik al een week nagenoeg niets gegeten heb flipt ze hem.

Na de laatste lessen loop ik richting mijn kamer. De dag duurde oneindig. Ik heb ook verschrikkelijk veel honger maar ik verdien het niet. Ik ben walgelijk. Alle jongens doen mij pijn. Blijkbaar ben ik niet meer waard.

Doordat ik zo in gedachten verzonken ben kijk ik niet goed voor me en loop ik hard tegen iemand op. Ik val achterover op de grond en kreun even van de pijn.

"Jij! Fucking bitch." De schreeuwende stem laat mij in elkaar kruipen. Deze stem ken ik maar al te goed. Wat doet Luke hier.

"Door jou zat ik vast, hier ga je voor boeten!" Roept hij. Wanneer er stemmen om de hoek te horen zijn maakt hij zich zelf snel uit de voeten. Maar niet voordat hij mij een paar trappen geeft.

Snel krabbel ik overeind. Aan het begin van de gang loopt Jake met zijn Barbie. Geweldig, dat kan er ook nog wel bij.

Snel draai ik mij om en een ik terug naar de kamer toe. Mijn ademhaling is gejaagd en snijd in mijn keel.

Luke is terug.
Hij gaat me kapot maken.

Mijn gedachten lopen door elkaar heen en alle stemmen in mijn hoofd schreeuwen dingen naar mij.

Voordat ik er zelf erg in heb sta ik met een mesje tegen mijn pols gedrukt. Tranen lopen inmiddels over mijn wangen heen.

Luke is terug.

Dat is de zin die zich alleen maar herhaald in mijn hoofd. Ik word gek.

Het moment dat ik het mesje tegen mijn huid druk vliegt de deur open.

"What the.. Jeez, Madison." Jake staat voor mij. Zijn ogen groot van de schrik.

"Laat het mesje vallen. Wat er ook is, alles komt goed. Ik beloof het je." Jake zijn stem klinkt een stuk kalmer dan hij er uit ziet.

Hij loopt naar mij toe en pakt voorzichtig het mesje uit mijn handen.

Mijn ademhaling is nog steeds  heel erg snel en mijn lichaam trilt helemaal. Jake begeleid mij naar mijn kamer en duwt me zachtjes op het bed.

"En nu ga je mij alles vertellen wat je dwars zit. Zo kan het niet langer." Jake gaat naast mij zitten en kijkt mij vragend aan.

"Luke was hier. Ik lag op de grond en hij trapte mij." Wanneer ik het uitspreek lopen de tranen weer over mijn wangen.

Jake schuift dichterbij en pakt mijn handen vast.

"Madison, Luke zit in de gevangenis. Hij is hier niet geweest."
--
Hoi allemaal!
Super bedankt voor de 4k reads. Ik hoop dat jullie het boek leuk vinden. Laat zeker een reactie achter, dat vind ik alleen maar leuk!

X Sam