Save Me

11

Luke werd hardhandig van mij afgetrokken. Jake staat er achter, zijn ogen staan boos.

"Ze zei toch laat mij los! Dan laat je haar toch los eikel." Roept Jake boos tegen luke.

"Ik weet niet wie jij bent, maar zij is van mij!" Luke is kwaad er komt nog net geen stoom uit zijn oren. Luke heeft altijd al de macht over mij gehad, Ik had alleen gehoopt dat hij mij niet zou kunnen vinden in het internaat. Maar dat is mij niet gegund. Ik dacht dat mijn leven niet meer slechter kon worden, maar elke keer word ik weer verbaasd wanneer het honderd keer erger lijkt te zijn. 

Jake trekt mij voorzichtig naar hem toe terwijl hij luke op afstand houdt.

"Dat dacht ik niet eikel leer eerst maar eens meisjes met respect te behandelen. Vanaf nu blijf je uit haar buurt ben ik duidelijk?"

Luke lacht alleen even waarna hij zich omdraait en wegloopt. Een trillerige zucht verlaat mijn lippen, ik ben bang voor Luke, dat moet ik eerlijk toegeven. Dit keer heeft Jake mij kunnen redden, maar de volgende keer sta ik er gewoon weer alleen voor. En dan doet hij alles wat hij wilt, zoals hij altijd al gedaan heeft. Hij houdt geen rekening met mij, houd alleen rekening met zijn eigen gevoelens. Lust kan je het beter noemen.

"We gaan terug naar het internaat, ik breng je wel." Zegt Jake terwijl hij mij even aankijkt. Een klein knitje geef ik als antwoord, ik ben nog een beetje in shock van wat er net gebeurd is. Ik weet het gewoon niet meer, ik dacht dat ik er vanaf zou zijn. Maar ik zal nooit van Luke af kunnen zijn, hij zal mij altijd vinden. Jake begeleid mij naar beneden, het huis uit.

"Mijn auto staat een klein stukje verderop." Zeg Jake tegen mij.

Opnieuw knik ik als antwoord, ik ben gewoon even niet in de moed om te praten. Ik loop voorop en ik volg hem naar zijn auto. Hij houdt het portier voor mij open en met een zwakke glimlach stap ik in. Jake stapt aan de andere kant in en rijd  snel de parkeerplaats af. Ik staar uit het raam en mijn gedachten dwalen weer af, wat had er gebeurd wanneer Jake niet boven was gekomen. Ik sta bij hem in het krijt.

De hele rit leun ik met mijn hoofd tegen het raam aan. Niet veel later parkeert Jake de auto voor het internaat. Hij stap uit en opent opnieuw het portier voor mij. Langzaam stap ik uit  zijn auto en doet hij de auto op slot. Wanneer hij weer naast mij komt staan voel hoe ik zijn hand op mijn rug waarmee hij mij zachtjes vooruit duwd. Naar de ingang van de school. Beide zijn we stil, Jake kijkt soms mijn kant op met een vragende blik. Ik weet dat hij vragen heeft, maar hij heeft gelukkig ook wel door dat ik er liever niet over wil praten. Misschien later.

Ik volg Jake door de gangen heen tot we bij onze kamer zijn aangekomen. Jake opent de deur en laat mij als eerste naar binnen lopen. 

"Trek jij maar je pyjama aan, dan maak ik een kop thee voor je." Zegt Jake terwijl hij mij aankijkt. Zwak glimlachend knik ik. Wat heb ik een geluk met Jake als mijn kamergenoot, Hij is helemaal niet zo arrogant zoals iedereen over hem zegt. 

Ik loop naar mijn kamer toe en trek mijn jurkje uit. zuchtend trek ik mijn pyjama aan en haal daarna nog even de makeup van mijn gezicht af. Binnen een paar minuutjes sta ik weer in de woonkamer waar Jake al op de bank zit. Ik loop naar hem toe en laat me naast hem op de bank zakken. 

"Bedankt Jake, dat je het voor mij opnam." Zeg ik zacht. Jake duwt een grote kop thee in mijn handen. 

"Daar hoef je me echt niet voor te bedanken, het is gewoon een eikel." Zegt hij. Zijn ogen staan nogsteeds wat boos. 

Zuchtend knik ik en ik laat me tegen hem aan zakken met de mok in mijn handen geklemd. 

"Het komt wel goed, dat beloof ik je."