42. Rüya?

2.6K 130 1
                                    

"Bağırma Pınar. Hamile olabilir misin onu soruyorum."

"Ne sordugunu anladım Feride. Nerden çıktı bu onu anlamadım?"

"Miden bulanıyor dün gece kustuğunuda duydum. Şimdi de canın çilek çekti. Aşeren kadınlara benzedin resmen mutfakta. "

"Saçmalama Feride. Ne hamileliği!! Yok öyle bir şey."

"Emin misin? Bak düşükte olsa ihtimal var mı yok mu? Aranız.." Sözünü kestim.

"Ay sus Feride!! Offf..."

"Ne oldu? Var mı yoksa?"


Yüzümü kapattım. Ne halt yiyeceğim şimdi. Ya cidden hamileysem!! Ellerimi yüzümden çekip yine ofladım.


"Ihtimal var ama çok düşük. Ne yapacağız?" Diyerek Ayşeye baktım.

"Test alıp bakmamız lazım şuan gerisini sonra bakacağız."

"Testi nasıl yapacağız?"

"Ben Yarın yine arkadaşıma geleceğim o ara sana test getiririm. Bakarız."

"Tamam ama furkana bir şey demek yok."

"Tamam şimdilik bir şey demem."

"Tamam."

"Bu konuda anlaştığımıza göre bana evini gezdirir misin?"

"Tamam gel hadi." Diyerek koluna girdim. Evi dolaşmaya başladık. Evde eksik olan hiç bir şey yoktu. Temizdi de.

Biz evi incelemeye dalmışken
Furkan Ayşeyi tekrar aradı. Gelmiş. Kapı numarasını söyledik. Kapıyı açıp  içeriye aldım. Aldıklarını mutfağa bıraktıktan sonra evi kontrol edip Ferideyle evden çıktılar...

Dolaptaki kıyafetlerime bakınıp üzerime talha ile aldığımız uyumlu eşofman takımlarımızdan birini giyindim. Makyajımı temizleyip peruğumu çıkardım. Saçlarımı açık bıraktım. Ev terliklerimi giyinip odamdan çıktım. Buraya odam demek biraz tuhafıma geldi ama artık burasıda benim evimdi. Tabi Talha ilişkimizi bitirmek istemiyorsa. Kaçmamla birlikte ilişkimi tehlikeye atmıştım. Umarım ilişkimizi tekrar gözden geçirmek istemez.


Normalde Annem gibi başta ortadan kaybolmak istedim ama sonra düşününce bu pekte yapabileceğim bir şey gibi gelmedi. Ben Bulutu ve Annemi bir yere bırakıp gidemem. Bu pek mümkün değil. Tabi birde Talha var onsuz da olmak benim için zor. Başta dedelerimizin verdiği söz yüzünden bir araya gelmek zorunda kaldık ben başta yok falan desemde sonunda ona aşık oldum.


Acaba şuan ne durumdalar. Hepsini çok özledim...


Gözlerimdeki yaşı sildim. Ağlamam bir şeyi değiştirmeyecek ama kendimi tutamıyorum. Damlalar akmaya devam ediyor. Kafamı dağıtmak için odamdan çıktım. Salona geçtim.


Televizyonu açıp kanepeye oturdum. Sesi fazla açmadan kısık sesle izlemeye başladım. Goz yaşlarım durmuştu ama burun akıntım devam  ediyordu.

Sonunda Yavaş yavaş gözlerim kapandı....


....



Evin zil sesi ile gözlerimi açtım. Gözlerimi açtığımda salonda uyuyordum. Allahım boynum tutulmuş. Offf keşke yatağa falan gitseydim. Ayağa kalkıp boynumu ovdum biraz duvardaki saate baktığımda sabah yedi olduğunu gördüm. Artık dışarıda koşamıyorum burada spor aletleride yok. Iyice tembelleşmeye başlıyorum.
Kapıyı açtığımda Ayşenin geldiğini gördüm.

Beni çekiştirip içeri girdi. Kapıyı kilitleyip bana döndü.

"Hani sen bir hafta önce gelecektin? Nerde kaldın?" Dedim.

"Hiç sorma gelemedim. Neyse ben getirdim testi. Sonucu merak ediyorum." Diyerek sırt çantasını çıkarıp içini karıştırmaya başladı.

"Niye bu saatte geldin?"

ZAMANIN GETİRİSİWhere stories live. Discover now