ZAMANIN GETİRİSİ

25. Anne

Saat şuan 04.20.
Bulut eve yakınız demişti en son ama ortalarda ne gelen vardı nede giden. Mutfağa şu içmek izin kalktığımda
zilin sesini duydum. Yerimden sıçrayarak kapıya koşturdum hemen.

Kapıyı açınca dayımın kucağında uyuyan annemi gördüm. Yüzümde büyük gülümsemeyle kenara çekildim. Arkamda Harun, Yengem, Anneannem ve Dedem vardı. Dayım içeriye girince hızlı adımlarla yanına gidip asansörün düğmesine bastım. Asansörle üst kata çıkınca annemin odasını gösterdim. Yatağına yatırdıktan sonra aayım annenim alnını öptü.
 
  
"Işık açık kalsın. Hadi biz çıkalım." Diyerek elimi tuttu.

"Dayı ben kalsaydım!?" Dedim ama beni odadan dışarı çıkardı.

"Aşağıya inelim. Sonra gelirsin zaten hadi." Diyerek asansöre bindi benide peşinden sürükledi.
 
  
Aşağıya indiğimizde herkes salondaydı. Hepsine teşekkür ettim. Biraz kalıp sohbet ettikten sonra Talha ve ailesi gitti. Giderken kapıda Talhayla biraz konuştuk.

"Gözlerinin içi gülüyor hep böyle mutlu olmanı istiyorum güzelim." Dediğinde yanağına öpücük kondurdum.

"Babam seni bekliyor git hadi." Dedim tebessüm ederek.

"Gitmemi istiyorsun yani!?"

"Tarık amca bekliyor Talha hadi bak rezil oluyoruz. Bak şuan bize bakıp gülüyor ona baktığımı görünce döndü."

"Iyi tamam tamam gidiyorum gerilme hemen. İyi geceler güzelim."

"Sanada."
  
   
Talha arabasına binince salona geri döndüm.

Babamlar ve eniştemlerde gitmek için ayaklanmışlardı onları da geçirdikten sonra salona tekrardan geri döndüm. Sadece dayım, yengem, dedem, anneannem, Buğra, Bulut ve ben kalmıştık.
 
  
Dayım bizi yanlız bırakmak için ayaklandı.

"Geç oldu rahatsız etmeyelim artık. Ablam da rahat uyur. Hem artık burada yanımızda." Diyerek ailesini alarak gitti.

Biz Bulutla yalnız kalınca üzerimize pijamalarımızı giyinip annemin odasına geçtik. Annemin sağına ben soluna da Bulut uzandı. Gözlerimizi kapattık.
 
  
Sanki rüyadaymışım gibi geliyordu. Annem hayatta ve şuan yanımda. Ilaçtan dolayı uyuyor olsada iyi. Kendimi uykuya teslim ettim.

Sabah gözümü Bulutun beni dürtmesiyle açtım.

"Kalk hadi saat 11.30 oldu. Beraber kahvaltı yapalım açım ben."

"Tamam." Diyerek kalktım. Annem hala yatıyordu akşam uyanacaktı büyük ihtimalle. Ayağa kalkıp annemin odasından çıkıp kendi odama geçtim. Allahtan bütün kıyafetlerimi götürmemişim oraya. Dolabımdan siyah pantolon ve kırmızı kısa kollu bir şık bir bluz çıkardım. Temiz iç çamaşırlarda çıkarıp banyoya geçtim. Hızlı bir duş alıp üzerimi giyindim. Saçımın nemini havluyla alıp saçımı topuz yaptım ve aşağıya indim......
  
  
  
   
   
Annemin uyanma saatine yakınlaştık. Eve doktor gelip annemi kontrol etmişti. Hastanedeki raporları gösterdiğimiz de durumunun iyi olduğunu söyledi. Şuan odamda makyajımı temizleyip saçlarımı taramaya başladım. Tepeden sıkıca bağladım. Odamdan çıkıp annemin odasına geçtim. Bulutta sürekli odayı kontrol ediyordu. Saat şuan 23.10 du. Bugün herkes gelip bir süre oturdu sonra gittiler. Şuan evde tek biz vardık. Annemin yanına oturdum ve yanağını öptüm. Hala rüyadaymışım gibi geliyordu. Annem öptüğüm yeri kaşıdı. Yine öptüğümde gözlerini araladı. Bir süre sonra gözlerini kırpıştırdı. Hâlâ  bana bakıyordu.

"Anne?" Dedim heyecanla.

"Pınar sen misin annem!" Dedi gözlerine inanamıyordu. Yerinden kalkmaya çalışınca yardım ettim.
Şuan  ikimizde yatakta oturmuş birbirimize bakıyorduk. Annem hala inanamıyormuş gibi duruyordu. Sonra yüzü birden korktuğu ifadeye döndü.