^^^^^^^^^
1 year later..
-Gumaraduate na si Savanna dito. Wedding na agad. Para mas mabilis. XD-
"In your eyes, I have found my home. In your heart, I have found my love. In your soul, I have found my mate. With you, I am whole, full, alive." He stared at me with admiration and said.. "You make me laugh. You let me cry. You are my breath, my every heartbeat. I am yours. You are mine. Of this we are certain. You are lodged in my heart. The small key is lost. You must stay there forever. "
Dahan dahan niyang nilagay ang singsing sa aking daliri. It was beautiful. May mga munting luha ang kumalabit sa aking mata hanggang sa ito'y kumawala. He looked at me and started to squeezed my hand, gently. Parang may kakaibang lumulutang sa aking katawan. Masaya at para akong lumulutang sa alapaap sa mga oras na iyon.
I looked at him and said.. "Paul, You are my inspiration and my soul's fire.You are the magic of my days.You help me laugh, you teach me love. You provide a safe place for me, unlike I've ever known. I am yours.You are mine. Of this we are certain. You are lodged in my heart. The small key is lost. You must stay there forever."
He smiled. Napahawak ako sa aking suot suot na isang kulay puting gown. Desenyo pa ito ni Paula katulong ang iba't ibang propesyonal na designer sa paris. Ang simbahan na pinaggaganapan ng aming kasal ay mismong kaming dalawa ang pumili.
Umikot ang mata ko sa paligid. Lahat ay may ngiti sa labi. May mga media at camera. May mga hindi pamilyar sa mata ko. May mga kakilala ko. Mga naging bahagi ng aking buhay.
Dumapo ang mata ko sa lalaking nasa harap ko. It's Zach. Hindi pa niya alam ang nangyayari sa ngayon but Im really sure na pagdating ng takdang panahon ay maiintindihan din niya. I love my son. Simula nung unang kabanata ng buhay namin ni Paul minahal ko na ang anak ko.
Beside him ay sina Tito, ang tatay ,si Paula at si Simon. Lahat sila ay makikitang masaya. Nagtama ang paningin namin ni Simon. He smiled at me and nodded. Paula did the same. Si Daddy (ama ni Paul) ay may ngiti sa labi habang naguusap sila ni Tatay.
Muling nanumbalik ang lahat ng ala-ala sakin. Mula sa hirap, sakit, pagsuko, pagtakas ay nauwi lamang sa isang kasal at ngitian. Napailing na lamang ako.
"Savanna? "
"Mmm? " I looked at him. My husband. Napakahot talaga niya. Sexy at maskulado. I want to touch and cherish everything about him.
"Dont leave me. "
I giggled after hearing his words. "I wont. " naramdaman ko ang higpit ng yakap niya sa kamay ko. "Nakatali na ako sayo. Sayong sayo na ako, Paul. "
He blushed. "Yeah. I know. " napahawak siya sa kanyang batok.
"You may now kiss your bride, Mr evangelista. "
Humarap siya sakin. Marahan niyang itinaas ang mahabang belo na nakatakip sa aking mukha. Nakita ko ang kakaibang emosyon na rumehistro sa kanyang mukha. Love. Pagmamahal.
"I can't really find the words to explain the way I feel when I hear your voice or when I see your face... all I can say is that I like the feeling. " he told me. "What would I do without you, Savanna? "
"We're more like a team, honey. " pinaikot ko ang aking braso sa kanyang leeg. "I love you. "
"I love you. " he kissed my temple then claimed my lips. Matagal na tumigil ang buong paligid. Narinig ko ang ilang palakpakan at ingay sa paligid pero dahil sa matamis niyang halik ay nadala na ako. Hinila niya ang aking bewang at agad na binuhat.
Nakita ko na lang ang sarili kong nakasakay sa isang magandang kotse. Maraming tao sa labas na nakangiti. I opened the window at agad na lumapit sina Tatay.
