.
Savanna POV
"I like you, Savanna and I want more than this. "
Binalik ko ang tingin ko sa mata niya at laking gulat ko ng makita ko si Paul sa likod niya. He was staring at us until his eyes landed on our intertwined hands. My eyes travelled up to his face. I almost swallowed my tongue nang makita ko ang pagkuyom ng palad niya.
"Sabihin mo sakin, Savanna... Mahal mo na ba siya? "
Gusto kong takbuhin ang pwesto ni Paul at hilahin siya papasok. Gusto kong sampalin si Simon. Hindi dahil galit ako dahil umamin siya sakin kundi dahil para magising siya sa katotohanan na hindi ako ang dapat na babae para sa kanya.
Napalunok ako. Nanatiling nakatingin si Paul. Hinihintay niya ba ang sagot ko? I love him at alam kong alam niya iyon. Mahal ko siya.
"Simon.. Im sorry. " kinuha ko ang kamay ko sa kanya.
"Pero mahal ko ang asawa ko. " nakita ko kung paano nagbago ang mata niya.
"Sana hindi magbago lahat satin. Gusto kita, gusto kita bilang kaibigan. Alam nating dalawa na may anak na ako. "
"I know and Im sorry. " ngumiti siya sakin pero hindi iyon umabot sa mata niya.
"Mamaya na dadating ang mga taong pinasundo ko kay Tatay Rene. "
Napangiti ako ng marinig ang tawag ni Simon kay Tatay. Lumapit ako sa kanya at marahang yinakap siya. Napatingin ako kay Paul.
Nakatingin lang siya sakin. Hindi nakangiti pero sigurado akong maraming kaming paguusapan mamaya. At isa na doon ang pagwawalk- out niya kanina.
"Pumasok ka na sa loob. Dito muna ako. "
Tumungo ako sa kanya at agad na kumalas sa pagkakayakap. Naglakad ako papalapit sa pwesto ni Paul. Mabuti na lamang at nakatalikod si Simon mula sa pwesto namin. Sumalabong sakin ang seryosong mukha ng asawa ko.
"I can explain. " nakangiti kong sabi ko sa kanya.
"You dont have to explain. " aniya.
"If you want to explain yourself, go ahead, it's okay to do so. Just don't feel obligated to. You don't have waste your time. " hinawakan niya ang kanyang tiyan.
"Im hungry. " naglakad siya papasok. Nagtatakang sumunod ako sa kanya.
"Are you mad at me? "
"Nah, It's cool. No worries. "
Napangiti ako. It's weird but I just shrugged it off. Umupo ako sa katapat ng upuan niya.
Nakakapagtaka talaga na hindi nagalit si Paul. Unang una na pumasok sa utak ko kanina na hihlahin niya si Simon at babalian ng buto. Sisigawan niya ako at ...at.. Napabuntong hininga ako ng dahil sa kaba kanina.
"Sinong nagluto? "
Napatingin ako sa plato niya. Naubos niya ito.
"Si Simon. " nanlaki ang mata ko ng bigla siyang umubo. Agad kong inabot ang tubig at mabilis naman niya itong kinuha at ininom.
"Are you alright? "
"What? " napatingin siya sa kanyang plato.
"Shit. " he cursed. "Yung Sipon ang nagluto? " napangiwi siya.
