Chapter:47 Together

3.1K 61 0
                                    

Grammatical and spelling errors EVERYWHERE, ANYWHERE! XD




"How's your day? " Paul asked before starting the engine. His voice tired and full of exhaustion. Tinitigan ko ang bawat paggalaw ng kamay niya hanggang sa dumapo ang aking mata sa mukha niya na walang emosyon.


That's kinda weird. Bago kami maghiwalay kanina hindi siya ganito kumilos.


"Are you alright? " sinalat ko ang noo niya. Hindi siya mainit, normal lang na pinagtataka ko.


"Im fine. " he held my hand. "Im just..Tired. "


Marahan akong tumungo sa kanya. Tumingin ako sa bintana pero hindi pa rin nawala sa isip ko kung paano kumilos ngayon si Paul. Sumulyap ako sa kanya at nakita ko ang pagsalubong ng kilay niya.

"Paul.. " Humarap ako sa kanya. "Kahit hindi mo sabihin alam kong meron kang gustong sabihin ." ngumiti ako sa kanya kahit dedma pa rin ako.


"Try me. Makikinig ako. " pero ni isang salita ay walang siyang binitiwan. I sighed. "Okay. Gusto mo bang makarinig ng nakakatawang joke? " God, Saan nanggaling iyon?!


He looked at me na parang nababaliw na ako. I pouted.


"Nevermind! " tumingin ako sa unahan at agad na nakaramdam ng inis. Why is he being like this? I mean, alam ko naman na napakamoody niya pero bakit ang tagal naman ata niyang magPMS.


Hindi na ako nakapagpigil. Muli akong humarap sa kanya at tinagtag ang seatbelt ko para mas makaharap ako sa kanya. He glared at me pero hindi ko iyon pinansin.


"What did the tree say to autumn? " I asked him. Tumingin lang siya akin and shook his head in disapproval.

"Leaf me alone.. " then I found myself laughing my ass off. Tumingin ako kay Paul at nakatitig lamang siya sakin. His eyes were bored. Tumikhim ako at agad na umayos ng upo. Wala na akong maisip na joke para lang maalis yung kakaibang aura na bumabalot sa amin.

"Do you want..."

"Stop it, Savanna! " he slammed his fist into the steering wheel that really made me stop. Nabigla ako sa kinilos niya. I bite my lips and asked myself.. What's happening with him?


"Stop it, It's noisy.. " he started driving again. I gave out a huge sighed and looked away from him.


This is not him. This is not the person who kissed my forehead before letting me go. This is not my husband.

Hindi siya ang lalaking kasama ko kanina telling me how much he loves me. Napayuko ako. Ano bang nangyare kanina? May problema ba siya? Bakit hindi niya sinasabi sakin?


Agad akong lumabas pagkatapos niyang ipark ang kotse. I dont want to talk to him kung ayaw niyang sabihin sakin. We're married at asawa niya ako.


Why cant he trust me?


"Savanna.. "


Hindi ako lumingon. Mas lalo ko pang nilakihan ang hakbang ko but I felt him grabbed my wrist and pull me back.


"Did I say you could leave?" Paul asked. I looked up at him and met his cold eyes. What the hell is happening with him?!


"Let me go. "


"Could you please listen? " he said coldly without showing any emotion.

"Why are being like this all of the sudden? " I winced in pain when his hand gripped my wrist tightly as he stared back at me.

My Wife Suffer Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon