Ve yine sabırsızlıka beklediğim o gün geldi çatdı. O geliyor. Kerem geliyor. Aylarca dakikaları saydığım, saatlerin hızla geçmesini beklediğim gün bugün. Keremin tatil için amerikadan döndüğü gün. Bu gün bugün bu-gün hala inanamıyorum bugün geliyo. Dakikalar belkide saniyeler sonra bahçe kapısından içeri kusursuz gülümsemesiyle girecek.. ah! evet ben o kusursuz gülümsemenin sahibine kendimi bildim bileli Aşığım! hemde Çok. Ama bizim birlikte olmamız için sadece bir Mucize gerek. Şu an pencerenin önünde Keremi beklerken oturmuş olduğum ''Tekerlekli Sandalye'den'' kalkmam lazım...Ancak belki o zaman. Belki... Aslında ozamanda olurmu? Bilmiyorum...
Nevim anne ile Cevdet baba. Onlar olmasa... Çok küçükken annem ile babam öldüğünde ikisi sahip çıkmışlardı bana. Kardeş dediklerin insanların kızlarına.. ben o kazadan sonra bacaklarımı hissetmiyorum. Hoş umrumdada değil ya... geçirdiyimiz korkunç kaza annemle babamı almış benden tüm hayatımı, umutlarımı, düşlerimi çalmış benden ben işe yaramaz iki tane bacağımı kaybetmişim çok mu? Değil... İyiki Nevim anneyle Cevdet baba var.. onlar hiçbir zaman annemle babamın yokluğunu hissetdirmediler bana. Tabiki bir de Kerem. Herşeye katlanmamın bu boktan hayatıma devam etmemin tek bir nedeni var Kerem... Kas yığı'nıma söz verdim. Söz verdim ben ona '' Vazgeçmek Yok!''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
+18 Aşk Engel Tanımaz...
Romance"Tekerlekli Sandalye" ye mahkum genç bir kız. Hayatı tamamen "kıvırcığı"nın üzerine kurulmuş genç bir adam. Engellere rağmen... Acılara, herşeye rağmen... Birbirlerine kenetlenen iki insan... Tek ihtiyaçları'ysa bir Mucize sadece.. yalnızca bir ''Mu...
