+18 Aşk Engel Tanımaz...

Bölüm-82-| Başımın iki tatlı belası..

Selaam:) Nabersiniz şekerler^^ Ben geldim ve yanımda o çok merak edilen baba olacağını öğrenen 'Baba Adayı Sayer'in karısının hemile olduğunu öğrendikten sonra ilk tepkilerini getirdim:) Sıcak sıcak! Çok özel görüntüler! Az sonra.. Biliyorum, biliyorum baya merak ediyorsunuz. Ben olsam ben de ederdim valla ne yalan söyleyeyim^^ O zamaaan fazla uzatmayarak klasikler arasında yer alan küçük bir teşekkür kısmının ardından başbaşa bırakıyorum sizleri bölümle:)

Verdiğiniz vote ve yaptığınız yorumlar için çok çok teşekkürler^^ Umarım bu kadar heyecan ve merakla beklediğiniz bölüm beklentileriniz karşısında minnacık kalmaz ve beklediğinize değer:) İnşallah beğenirsiniz, hepinizi çok çok öpüyor ve kocamancana seviyorum^-^

Keyifli okumalar dilerim..

Beğenmeniz dileğiyle!

Yorumlarda buluşmak üzere canikolarım:)

~

" Kerem.. ben hamileyim!"

-- 1 Gün Önce --

" Zeynep Sayer, değil mi?"

" E-evet.."

" Ben de tam sizin kan ve idrar test sonuçlarını inceliyordum.. tebrik ederim, hamilesiniz!"

Bazen iki kelimeden oluşur hayat. Bazen tek bir kelime.. ya yıkandır o sizi ya da hayata bağlayan. Güç veren. Sonunuzun ne olacağını bilmeden yolunuza aydınlık veren.. belki de, kim bilir tüm dünyanızı değiştiren. Küçük bir mutluluktur yada. Buruk bir sevinç, tatlı bir heyecan.. içinizde kanat çırpan kelebeklerin sesidir. Korkular, endişeler, ümitsizlikler ve diyer yandan mutluluk, heyecan, sevinç, miğdenin tam üzerinde kıpır kıpır yerinde duramayan o garip hiss.. adı neydi, ne denirdi bilinmez. Çığ gibi büyüyerek karışır duygular birbirine. Ne yapacağını, ne düşüneceğini şaşırır haldedir insan.. korku ve endişe ile süslenen iinizdeki o odanın kapısı aralanır hafifce. Kapıdan gelen gıcırtılar o adı bilinmeyen garip hisleri körükler. Açılan kapılardan el uzanır ona tutunmanız için. İkilem o an girer devreye. Beklenmedik anda ne yapacağınızı bilmez, ne yapılması gerektiğini çözemez halde bulursunuz kendinizi. Oysaki mutluluk ve sevinçle dolan kalbinizin odasının kapılarını kapatmaya yetmemiştir hiç bir güç. Ve görünen o ki yetmeyecek gibidir...

'Anne!' Olmaktır bunun adı. Annelik, anne olacağını bilmektir. Bir kadının ömrü hayatında ilk defa tadacağı o muhteşem, tarifi imkansız, halkulade hisstir.. sadece bir kere tatma imkanı, duyulduğu an yüzde dağılan şaşkın gülümseme, ellerin bir an için titremesi, gözlerin kısacık bir süre kipriklere kadar dolması, titreyen parmakların bebeğinin orada olduğunu bildiği için karnının etrafını sıkıca sarması.. sanki güven vermek istercesine, daha minnacık bir şey iken korumak istercesine. Tüm kötülüklerden, korkulardan. Anne olmaktır işte! Anneliktir bunun adı. Dahası var mı? Olur mu bundan ötesi? Oysaki yer yüzünde bir kadının 'Anne' olacağını öğrendiği andan daha değerli bir an var mıdır? Anne ya anne.. anne olmak! Bir bebek, canından, kanından, kendi öz parçan! Ruhundan sızan şekvkati merhameti bahşetmek ona.. sarıp sarmalamak onu sıkıca. Her defasında düşününce zihninde dolaşan görüntülere karşı dudaklarında dağılan o küçücük bir tebessüm, heyecandan titreyen parmakların bebeğini sarması, onu hissetmek istercesine, senin olduğunu ve bir 'Anne' olduğunu hatırlatmak istercesine kendine. Ne kadar muazzam bir hiss! Ne tarif edilmez bir mutluluk..