კუნძული [ JIKOOK ] 🔞 [ დასრულებულია ]

თავი 21

ჯიმინი შიშით უყურებდა გუკის, რომელიც ისეთი გაღიზიანებული იყო, რომ ალბათ საცაა მიახრჩობდა. და ომეგამ არ იცოდა მიზეზი, რის გამო.

-რაზე ლაპარაკობ? -გაუბედავად იკითხა ჯიმინმა, მთლად მოიკუნტა, ეს წყეული ქამარი ალფას ხელში მუხლების კანკალამდე აშინებდა.

-ერთი კვირაც არ გასულა, როგორ გადაიქეცი საყვარელი ბიჭისგან რაღაც ამნაირად? როგორც კი მოგნიშნეს, მაშინვე გაიგულავე და ბეტას ქვეშ დაწექი, -ზიზღნარევი სახით თქვა გუკიმ.

ის მტაცებელივით სუნთქავდა, რომელსაც ნადავლი მომწყვდეული ყავდა.

-მე არ მესმის... -აღმოხდა ჯიმინს. -საერთოდ რა ხდება? აქ საიდან გაჩნდი?

გუკიმ ის ლოგინზე მიაკრა. ჯიმინი მოიკუნტა, ელოდა, რომ ქამარი საცაა მის ყელზე მოეჭირებოდა, მაგრამ აღმოჩნდა, რომ ალფა თავადვე იჭერდა მისით თავს, და ხელებს არ აძლევდა ბევრის უფლებას.

-არ ღირდა გართობის გამო სხვაგან გაქცევა. არც ის, და არც სხვა ნებისმიერი ბეტა ვერ მოგცემს იმას, რისი მოცემაც მე შემიძლია.

მისი ცხელი სუნთქვა ლოყას შეეხო.

-ვერ ვხვდები, რომელ ბეტაზე ლაპარაკობ? -ჯიმინი ვერაფერს ხვდებოდა, რაღაც აბსურდის თეატრი იყო, და ის ყვირილზე გადავიდა. გუკის ნესტოები გაფართოვდა, როგორც ჩანს არცერთი სიტყვის არ ჯეროდა. ალფა უცბათ წამოდგა, უახლოეს მაგიდას ხელი დაავლო და კედელს შემოანარცხა.ჯიმინმა თავი მხრებში ჩარგო და პერანგის ბოლო ქვევით დაქაჩა.

-მე, ამის დედაც, ის შემეშინდა, - გუკიმ გაიჩეჩა გულმოდგინედ დაყენებული თმები და ლოგინის წინ დადიოდა, -გავაღე კარები, შენ კი გული წაგივიდა, სულ მხურვალე, ძლივს სუნთქავდი, შუბლი სველი და დიდხანს არ მოდიოდი გონებაზე. ჩემგან დედა ტერეზა ისე გამოვა როგორც პრეზიდენტისგან ბალერინა, მიმღებში დავრეკე, რომ სასწრაფოდ ექიმი მოეყვანათ, ფანჯრები გავაღე, დაგაწვინე და გადავწყვიტე ტანსაცმელი გამეხადა, შენ ხომ სულმთლად იწვოდი. შენ კიდევ... ამის დედაც... -გუკიმ ლამის დაიღრიალა, ეხლა ხელთ ვაზა მოხვდა, რომელიც ნამსხვრევებად იქცა. -შენი ხვრელი სულმთლად, ჯაა-ნდა-ბაა, ამ რაღაც გელითაა დასვრილი, შესიებული, თითქოს მასში ახლახანს...