კუნძული [ JIKOOK ] 🔞 [ დასრულებულია ]

თავი 20

სასტუმროში ის ხუთი წუთის დაგვიანებით მივიდა. იხრჩობოდა და გრძნობდა, პულსი როგორ ფეთქავდა საფეთქლებში, ჯიმინი თავს იწყევლიდა არაპუნქტუალურობის გამო. ღელვისგან გულის რევაც კი დაეწყო, მაგრამ სწრაფად მოვიდა აზრზე, ომეგა მიმღებისკენ გაემართა.

-რით შემიძლია დაგეხმაროთ? - ლურჯ პიჯაკში ჩაცმული ბეტა ჯიმინს თავაზიანად უღიმოდა.

-მე შეხვედრა მაქვს ჯონ ჯონგუკთან,  ცოტათი დავაგვიანე, მაგრამ ეს სიმართლეა. პაკ ჯიმინი, მე ჯიმინი ვარ.

ბეტამ მოისმინა ასევე ღიმილით და შემდეგ მშვიდად დაუქნია თავი.

-მე ეხლა დავაზუსტებ, იქამდე ჩამოჯექით.

ჯიმინმაც იფიქრა, რომ ჯობდა დამჯდარიყო. მიუხედავად იმისა, რომ სასტუმროში კონდიციონერი მუშაობდა და ულამაზესი მომღერალი შადრევანი ჯაზის ფონზე, მას მაინც არ ყოფნიდა ჰაერი.

ის ერთ-ერთ მოსახერხებელ დივანზე ჩამოჯდა და ჯიმინმა სწორედ ეხლა გაიფიქრა, რომ სისველეს გრძნობდა და ამის გამო დისკომფორტს მენთოლის გელით ფეხებს შორის. უფრო მეტი ხელსახოცი უნდა ეთხოვა და საგულდაგულოდ გაეწმინდა, მაგრამ ეხლა ტუალეტში წასვლის და თავის წესრიგში მოყვანის დრო სრულიად არ იყო. მან ისედაც დააგვიანა.

თვითონაა დამნაშავე, ადრე უნდა მოსულიყო.

და იქნებ ჯონგუკი უკვე წავიდა? იქნებ მას არ უყვარს არაპუნქტუალური ხალხი?

ჯიმინი ტუჩებს იჭამდა. წყეული ფუნთუშა და ჩაი! როგორც კი მათზე გაახსენდა, მაშინცე გავრეთ გადმოღება მოუნდა. მაინც ჯობდა ტუალეტში წასვლა.

-ბატონი ჯონი მერვე ნომერში გელოდებათ, -თავაზიანად შეატყობინა ბეტამ მიმღებიდან.

-ნომერში? -ჯიმინმა გულის რევა შეიკავა. -და არა რესტორანში?

ბეტამ გაურკვევლად შეხედა.

-ბატონ ჯონს არ შეუკვეთავს ვახშამი.

-ხო, არა... არა... ღმერთო...