Y/N POV
Minghao's stem galmde door de donkere gang.
"Ik zie je wel!" Riep hij.
Ik rende zo hard als ik kon.
Aan het eind van de gang was een deur.
Ik opende hem en rende erdoorheen.
"Oh, hallo!" Zij Minghao.
Ik gilde en viel neer.
Ik schrok wakker. Ik keek om me heen en zag gelukkig mijn eigen kamer. Ik had een nachtmerrie. Ik besloot mijn gezicht even te wassen in de badkamer. Ik stond op en liep richting de badkamer. Ik draaide de kraan open en waste mijn gezicht. Ineens sloeg de deur dicht. Ik schrok en draaide me snel om. "Hallo?!" Riep ik. "Is daar iemand."
"Dat klopt ja." Hoorde ik iemand zeggen. Het klonk als Minghao. "Wat doe je hier?" Vroeg ik toen hij tevoorschijn kwam. Hij wilde over mijn haar aaien, maar ik draaide mijn hoofd. "Ik ben hier voor jou." Zei hij. "Nou, toevallig heb ik er niet om gevraagd." Zei ik boos terwijl ik mijn gezicht droogde. "Wat heb ik verkeerd gedaan?" Vroeg hij. Ik zuchtte, rolde met mijn ogen en negeerde hem terwijl ik richting mijn kamer liep. Hij liep achter me aan. Ik ging op de rand van mijn bed zitten en hij kwam naast me zitten. Ik wilde er iets van zeggen, maar ergens voelde dit wel goed. "Dus.." Begon Minghao. "Wat heb ik gedaan?" Ik pakte mijn telefoon van mijn nachtkastje en liet het bericht zien. Hij las het en keek me weer aan. "Dat heb ik niet gezegd." Zei hij. Ik ben mijn telefoon sinds vanochtend kwijt en gisteravond kwam ik Suho tegen en-" Minghao maakte zijn verhaal niet af. "Oh dat meen je niet." Zei hij boos. "Wat?" Vroeg ik. "Suho en Xiumin. Ik kwam ze gisteravond tegen en er was een soortvan gevecht en ik denk dat ze mijn telefoon hebben." Legde hij kort uit. "Maar, waarom zouden ze zoiets doen?" Vroeg ik. "Geen idee." Antwoordde hij. "We kunnen even kijken of je telefoon ergens ligt hier...en nog sorry voor hoe ik deed, ik dacht dat jij het was." Zei ik. "Het is al goed hoor." Zei hij. We liepen naar de woonkamer en begonnen zo stil mogelijk alle lades te doorzoeken. In de keuken vond ik de telefoon. "Ik heb hem!" Riep ik zachtjes. We gingen zitten op de bank. "En nu?" Vroeg ik. "Opnieuw beginnen." Zei Minghao. "We moeten het deze keer geheim houden." Zei ik. "Ja." Antwoordde Minghao.
"We moeten regels maken en vooral niks laten merken aan de anderen." Zei ik weer. We bedachten de regels zoals geen contact in het openbaar, etc. "Dit zou goed moeten zijn." Zei Minghao. "Ik hoop het." Zei ik. Het was al vroeg in de ochtend en het was beter dat Minghao nu terug ging voordat iemand hem zag. "Doei Minghao, ik zie je later wel." Zei ik zacht terwijl ik hem een knuffel gaf. "Doei." Zei hij en hij liep de deur uit. Ik ging weer zitten op de bank en besefte me het pas nu.
"Onze geheime relatie gaat nu in."
