Y/N POV
Ik sprong op en rende richting de hal opweg naar de parkeerplaats waar Jae en Taehyung hadden afgesproken. Na 10 minuten doorrennen zonder te stoppen kwam ik hijgend aan. Ik veegde het zweet van mijn voorhoofd af en liep naar binnen. "Y/N! WAAR BLEEF JE?!" Hoorde ik een stem zeggen. Ik keek om me heen en zag Jae staan. Hij had overal wonden, maar keek trots. "Zo te zien heb je gewonnen!" Zei ik. "Jap." Zei hij droog terug. Hij keek nogal nadenkend, maar ik negeerde het gewoon. "Waar is Sunny nu?" Vroeg ik aan hem. "Hier!" Hoorde ik haar zeggen. Ze rende naar ons toe. "Dit ook weer opgelost." Dacht ik in mezelf. We liepen naar het huis van Day6 en Jae en Sunny liepen naar binnen. "Blijf je niet slapen?" Vroeg Jae. "Nee, volgende keer." Zei ik en ik liep weg. Ik was op weg terug naar huis totdat ik gebeld werd. Het was J-hope.
Telefoongesprek:
Y/N: Hobi? Alles goed? Ik hoorde wat er was gebeurd met je huis.
Dokter: Hallo? Spreek ik met Y/N?
Y/N: Uhh ja. Wie is dit?
Dokter: Ik ben de dokter die J-hope heeft behandeld. Hij vertelde me dat als hij het niet redde ik al zijn contacten moest bellen.
Y/N: B-bedoelt u d-dat h-hij-
Dokter: Ja. Het spijt me.
Ik hing op en viel huilend op de grond. Ik had geen idee wat ik moest doen. Alles ging fout. Ik besloot maar naar huis te gaan. Ik stond op en strompelde naar huis met mijn gedachtes bij J-hope. Toen ik aankwam liep ik de hal in en zonder op te kijken liep ik verder naar boven. Ik hoorde de jongens achter me fluisteren, maar het boeide me niet. Niks boeide me meer. Ik liep mijn kamer in, deed de deur op slot en plofte huilend op mijn bed. Na een tijdje voelde ik me best moe en viel ik in slaap. Midden in de nacht werd ik weer wakker. Ik keek op mijn telefoon en zag dat het 3:00 was. "Lekker dan." Dacht ik. Ik liep de gang om te luisteren of er iemand was, maar het was helemaal stil dus ik was de enige. Ik liep richting mijn bureau en pakte het briefje met de plekken waar we D.O konden gaan zoeken. "Als het licht word kom ik je zoeken D.O." Zei ik in mezelf. Ik liep mijn kamer uit en liep de trap af. Ik besloot maar op de bank te zitten tot de rest wakker werd. "Ik beloof mezelf nu dat ik alles ga oplossen!" Zei ik in mezelf. "Ik hou me alleen hier nog mee bezig." Zei ik daarna weer in mezelf. Ik liep naar de keuken om ontbijt te pakken. Ineens hoorde ik een hard geluid. Alsof iets omviel. Het leek uit de tuin te komen. Ik schrok, maar besloot te kijken. Ik pakte een zaklamp en opende de achterdeur. Ik scheen met mijn zaklamp door de tuin, maar zag niks. "Vreemd." Zei ik zacht. Ik wilde me omdraaien totdat ik een hand op mijn schouder voelde.
•
Sorry dat ik zolang niet geplaatst heb.
Luiheid;)
Xx mij
