Y/N POV
Toen ik thuiskwam liep ik gelijk naar mijn kamer. Ik was moe. Ik heb D.O. overal gezocht, maar heb hem niet gevonden. Ik trok mijn pyjama aan en viel daarna gelijk in slaap. De volgende ochtend werd ik vroeg wakker door een paar geluiden die zo te horen uit de keuken of tuin kwamen. Ik stond op om te gaan kijken. Ik liep de trap af en opende de keukendeur en daar stond hij weer, recht voor me, D.O. Ik keek hem met grote ogen aan terwijl hij rustig naar me toe liep en me knuffelde, ik wist niet wat ik moest doen. "Blijf je hier ?" Vroeg ik toen. Hij keek even nadenkend voor zich en knikte toen. "ECHT? YESS!!" Riep ik iets te hard. Hij glimlachte. We gingen aan de keukentafel zitten en ik maakte iets te eten. Terwijl we aten begon hij te vertellen waarom hij wegging. "Het was echt niet mijn bedoeling om jullie pijn te doen. Ik werd gewoon wanhopig en als ik niet weet wat ik moet doen dan ga ik weg, gewoon weg van iedereen." Zei hij. Ik knikte. "Waar verbleef je?" Vroeg ik. "Er was een soort van schuurtje vlakbij het winkelcentrum, ik woonde daar dus toen." Antwoordde hij. "Maar, ik ben zo vaak bij het winkelcentrum gaan zoeken." Zei ik weer. Hij knikte. "Ik zag je ook heel vaak voorbij rennen." Zei hij toen. Ik zuchtte. "Nou dit is dan ook opgelost. Vertel het de jongens morgen maar. Ik ben moe, dus ik ga weer slapen." Zei ik. Ik gaf hem een knuffel en liep toen terug naar mijn kamer. Ik plofte op mijn bed en bleef een tijdje liggen nadenken. "Hij heeft nogsteeds niet gezegd of hij voor EXO of acteren kiest." Dacht ik in mezelf. Het maakte niet uit, ik was al blij genoeg dat hij er weer was. Ik hoefde me nu geen zorgen meer te maken over hem. Met deze gedachtes viel ik in slaap. Na een tijdje werd ik wakker. Ik had de laatste tijd niet veel slaap, maar nu had ik genoeg geslapen. Ik strekte, pakte mijn telefoon en stond op om naar beneden te lopen. Er was niemand. Ik keek op mijn telefoon. "Hmm, 12:30" zei ik. Ik liep naar boven om in de kamers te kijken, maar daar was ook niemand. "Ze komen later wel." Zei ik. Ik liep terug naar beneden richting de keuken om mijn ontbijt te maken. Toen ik klaar was met eten, liep ik naar de badkamer om me klaar te maken voor deze dag. Na een halfuur was ik klaar en liep ik de woonkamer in. "Wat zal ik gaan doen?" Vroeg ik aan mezelf. "Laat ik naar Minghao gaan, ik heb hem lang niet gezien!" Zei ik enthousiast. Ik pakte mijn tas, liep de hal in en stapte naar buiten. Ik stuurde nog wel een berichtje zodat hij wist dat ik kwam.
MingMing!!
Y/N: Hey Minghao! Ik kom nu naar Starbucks.
Minghao: Okee!
Ik stopte mijn telefoon weg en liep door. Niet lang daarna kwam ik al aan bij de Starbucks. Ik opende de deur en zag Minghao al staan. Hij was druk bezig met de lange rij klanten te helpen. Ik keek wat rond in het café, het zat vol met business mensen die druk op hun laptop aan het typen waren. Toen de lange rij wat korter was, sloot ik aan. Ik kwam al snel aan de beurt. "Y/N!!" Zei Minghao toen hij opkeek. Ik glimlachte en gaf hem een knuffel over de toonbank heen. Ik bestelde wat te drinken en liep naar een tafeltje. Minghao zou zo bij komen zitten. Als snel kwam hij aan. We bleven een lange tijd praten, totdat Minghao weer moest werken. Ik gaf hem een knuffel en stapte het café uit. Het was alweer snel donker dus liep ik terug naar huis. Nadenkend waar EXO de hele dag was.
