ABİLERİM

*14

2 Hafta Sonra~~~~

Ayağımın incinmesinin üzerinden iki hafta geçmişti ve ayağım artık iyi bir durumdaydı. Bu 2 hafta boyunca Loi ile baya yakınlaşmıştık ve buna zıt olarak da Jimin oppa ile aramızda buzlar oluşmaya başlamıştı. Nedenini bir türlü anlayamasamda bana soğuk davranıyor.

Asansörün 11.katta durmasıyla indim ve Bang Pdnimin odasına ilerledim.Beni çağırmıştı ve nedenini anlayamamıştım. Açıkçası korkmuyor değilim. Pdnimin odasına gelince kapıyı çaldım ve içeriden "gir" onayını alınca yavaşça içeriye girdim.

G:Merhaba efendim. Beni çağırmışsınız.

Pd:Evet Güneş. Seninle konuşmamız gereken önemli konular var. Otur lütfen.

Pdnimin masasının önündeki koltuklardan birine oturdum ve stresle dudağımı ısırmaya başladım.

Pd:Sana sormak istediğim bazı şeyler var. Yeteneğinin farkındasındır diye umuyorum.Bir grup kurmayı planlıyorum. Aslında tam olarak grupda değil 2 kişiden oluşmasını planlıyorum. Bir kız ve bir erkekten oluşacak. Bu grupta yer almanı istiyorum. Ama seni zorlamak da istemiyorum çünkü şirketimizin senin yeteneğine ihtiyacı var. Grup olarak çıkış yapmak mı istersin yoksa solo olarak mı?

G:Açıkçası daha önce hiç bir grupta çıkış yapmayı düşünmemiştim. Bana biraz zaman verirseniz kendim için en doğru kararı vereceğime inanıyorum.

Pd:Tabi ki bir süre düşün ama en kısa zamanda bana kararını bildirmeni istiyorum.

G:Tamam efendim.

Pd:Çıkabilirsin.

Odadan çıktıktan sonra rahat bir nefes aldım ve Pdnimin dediklerini düşünerek pratik odasına indim. Dalgın dalgın yürüdüğüm için merdivenden düşecekken biri belimden tuttu ve beni kendine doğru çekti. Ellerim beni tutan kişinin omuzlarına düştü. Kafamı kaldırdığımda Jimin oppa ile göz göze geldim. Burunlarımız birbirine değiyordu ve dudaklarımız arasında çok az bir mesafe kalmıştı. Bir süre öylece gözlerine baktım ve en son kendime gelerek Jimin'den uzaklaştım.

G:Teşekkür ederim. Tekrar kendimi yaralayabilirdim.

Jm:Önemli değil.

Deyip yanımdan uzaklaştı. Gerçekten neden böyle yaptığını anlayamıyorum ve çok üzülüyorum. Şirketten çıktım ve kafamı dinlemek için Han nehrine gittim. Banklardan birine oturdum ve hafif esen rüzgarın bedenimi gevşetmesine izin verdim.

Jimin'in bana neden böyle davrandığını gerçekten anlamıyorum. Yanlış bir şey yaptığımı da düşünmüyorum. Gözyaşlarım benden habersiz akmaya başladılar ve saniyeler içerisinde hıçkırarak ağlamaya başladım. Bir kaç saat o bankta oturdum ve hava kararmaya başlayınca şirkete geri döndüm. Şirkete girdiğimde herkesin koşarak bir yere gittiğini görünce merak ettiğim için bende o yöne gittim. İnsanlar bir yuvarlak oluşturmuştur. Sanırım kavga gibi bir şey vardı. İnsanların önüne geçtim ve kavgayı daha net görmeye başladım.

Namjoon'un Hoseok'un ve diğer BTS üyelerinin kavga eden kişiyi ayırmaya çalıştığını görünce merakım daha da arttı ve iyice yaklaştım. Şuan inanmıyordum. Jimin ve Loi kavga ediyorlardı. Jimin Loi'nin üstündeydi ve yumruk atıyordu. Bir şey yapmam gerekiyordu. Ama ne yapacağımı bilmiyordum.

Aklıma bir fikir geldi ve ileride duran vazoyu alıp yere fırlattım ve "Durun" diye bağırdı. Benim bağırmadan sonra Jimin bana döndü ve Loi'yi bırakıp elimden tuttu ve beni şirketten çıkarttı. Ne kadar çırpınsamda elimi bırakmadı. Bir parka geldiğimizde elimi bıraktı ve karşımda durdu. Tam gözlerimin içine bakıyordu.

Jm:Güneş ben şey...

G:Sen ne Jimin? 2 haftadır nedenini anlamadığım bir şekilde bana soğuk davranıyorsun. Şimdi de Loi ile kavga ediyorsun. Amacın ne? Ne yapmaya çalışıyorsun?

Jm:Beni bu hale sen getirdin Güneş. Seni o çocukla yan yana görmeye dayanamıyorum.

G:Ne demeye çalışıyorsun? Anlamıyorum.

Lafımı bitirmemle Jimin beni kendine çekti ve sarıldı. Kulağıma doğru eğilirek;

Jm:Senden hoşlanıyorum demek istiyorum ufaklık.

Bu gerçek miydi? Jimin bana aşk itirafı mı yapmıştı daha demin ben mi yanlış duydum.

Jm:Bana hemen cevap vermek zorunda değilsin. Ama lütfen beni reddetme.

G:Şey ben en iyisi gideyim.

Arkamı dönüp gideceğim sırada bana seslendi;

Jm:Beni reddetsen de peşini bırakmayacağım ufaklık. Seninde beni sevmeni sağlayacağım.