ABİLERİM

*10

Gözlerimi zar zor açabilmiştim.Işık gözüme vuruyordu ve zaten yorgun olan göz kapaklarımın açılmasını engelliyordu.Gözlerimi tamamen açtığımda etrafı taradım ve bir hastanede olduğumu anladım.Babam.Babamın yanına gidiyordum en son ama sonra ne olduğunu hatırlamıyordum.Kapı açılınca hemen kendimi toparladım.Kafamı çevirdiğimde çok şaşırmıştım.

Bu 7 adamın burda ne işi vardı.Evet Bts karşımdaydı.Hepsi karşımda durmuş bana telaşlı ve üzgün bir şekilde bakıyorlardı.Hafif yerimden doğruldum ve konusmama izin vermeden Rm lafa atladı.

Rm:Güneş bir anda önümüze atladın biz frene bastık sana çarpmadan durabildik ama sen bayıldın ve seni hastaneye getirdik.İyi misin? Nasıl hissediyorsun kendini?

G:Ben iyiyim ama babam...

V:Baban mı? Yanında başka birisi yoktu.

G:Ben babamın yanına gidiyordum babam hastanedeydi.Benim gitmem lazım.

Deyip ayağa kalkıyordum ki Jimin gelip beni oturttu.

Jm:Sakin ol lütfen.Bize neler olduğunu anlat ki sana yardım edebilelim.

G:Babam kaza geçirmiş ve ******** hastanesindeymiş.Benim oraya gitmem lazım.

Jm:Baban bu hastanedeymiş Güneş.Sakin olursan babanın durumunu ögrenebilirim.

G:Ben kendim görmek istiyorum babamı.

Jm:Tamam o zaman.Sana yardım edeyim.

Deyip benim yanima geldi.Kalkmam için elini uzattı.Bende elini tuttum ve kalktim.Bangtan ve Army arasındaki ilişki bu işte.Bangtan düştüğu zaman yardım elini Army uzatır.Army düştüğü zaman ise Bangtan uzatır o eli.

Ayağa kalktığımda başım döndü ve düsecek gibi oldum.Jimin bunu fark edince hemen kolumun altına girdi ve beni yönlendirmeye başladı.Gittiğini fark etmediğim Rm hızla bize doğru geliyordu.

Rm: Babanın olduğu odayı öğrendim. 119 nolu odadaymış.

G:Durumu nasılmış peki? İyi miymiş babam?

Rm: O kadarını bilmiyorum.

Kafamı salladım ve Jimin'e yaslanarak yürümeye devam ettim.119 nolu odanın önüne geldiğimizde derin bir nefes aldım ve 7 melek adama döndüm.

G:Yaptıklarınız için size minettarım.İçeri girmenizi istemiyorum açıkçası.Yanlış anlamyın sizi istemediğimden değil annem sizi tanıyor ve size nasıl bir tepki gösterir bilemiyorum.Sizin bana yardım ettiğinizi ve benimle bu kadar ilgilendiğinizi öğrenirse belki insanlara söyleyebilir.Başınıza kötü bir şey gelmesini istemiyorum.

Dediğimde hepsinin yüzünde sıcacık bir gülümseme oluştu.

Suga: Tamam o zaman biz gidelim.Sende kendine dikkat et Güneş.Senin gibj bir fanımızın başına bir şey gelsin istemeyiz.

Deyip gittiler.Bende kapıyı açıp içeriye girdim.Annem babamın yanında elini tutarak uyukluyordu.Babam ise monitöre bağlı bir şekilde öyle uzanıyordu.
Bu adam benim babam değil.Benim babam her zaman güçlüdür.Ne olursa olsun bizi üzücek bir şey yapmazdı.

Yere diz çöktüm ve hıçkırarak ağlamaya başladım.Annem benim hıçkırık sesimle beraber gözlerini açtı ve yerde oturan beni görünce hızla yerinden kalkıp yanıma geldi.Bana sarılınca bende ona sarıldım ve beraber ağladık.Belki dakikalarca aynı yerde ağlamışızdır.En son annem göz yaşlarını silip,ayağa kalktı.Bende ayağa kalktım ve babamın yanındaki sandalyeye gidip oturdum.Elini tuttum.Eli çok soğuktu.Yüzü de bembeyazdı.Sanki 10 yıl yaşlanmıştı babam.

Annem yanıma gelip babamın elini tutan elimin üstüne kendi elini koyup saçımdan öptü.Kapı çalınıp içeri doktor girince heyecanla yerimden kalkıp doktorun işini rahatça yapmasını sağladım.Doktor işini bitirince ona beklentiyle bakmaya başladım.Doktor gülümsedi ve;

-Bir sorun çıkmazsa hastanın 1-2 saat içerisinde uyanmasını bekliyoruz.Tabj hasta bundan önce de uyanabilir sonra da bu bizim bir tahminimiz.Geçmiş olsun.

Deyip odadan çıktı.O an içime bir rahatlama geldi ve sevinçle anneme sarıldım.Tekrar kapı çalınca meraklanmıştım.İçeriye elinde çiçek olan bir adam girdi ve

-Güneş Hanım kim?

Diye sordu.

-Benim.

Deyip adamın yanına gittim çiçekleri bana uzattı ve imzamı isteyip gitti.Şaşırmıştım açıkçası.Kim bana çiçek yollar ki?

Çiçeğin içinde not var mı diye baktım ve tam tepesinde bir kartın olduğunu gördüm.Hemen kartı açıp okumaya başladım.

Bizim şirkete başvurduğunu duyduk.Bang Pd'nim ile senin hakkında konustuk ve seçmelere katılman için bir sans daha verdiler.Umarız ki bu sefer şansin yaver gider.
BTS

Okuduklarımdan sonra gülümsedim ve o an babamın sesini duymam şok olmama neden oldu.

"Kimmiş bakıyım benim kızıma çiçek yollayan?"