MY SAVING GRACE

Chapter 2: Welcome Home * Guioba City

Markus' POV

Mahigit kalahating oras din ang interrogation sa Security Office bago natapos. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na nasangkot ako sa isang eskandalo, eskando na dito pa mismo sa airport nangyari. Definitely, this would be the worst nonsense thing happened to me in my life! Ever. Am I just unlucky today? D*mnit. My first night in the country was totally ruined – because of this troublemaker woman. I will never forgive her. She screwed up everything!

Naging kalmado lang ako dahil kay Mr. Johnson, ang head secretary ni mommy na ngayon ay si uncle Robert. Salamat sa kanya at tinulungan niya akong makaalis sa lugar na ito kaagad. Kapag money at influence na nga naman ang pinag-uusapan, nagiging madali ang lahat. Airport Case closed.

Noon pa man maaasahan na si Mr. Johnson lalo na sa mga sitwasyong ganito. Siya na ang pinagkakatiwalaan sa kumpanya simula pa noong nabubuhay si daddy. Probably, he deserves to have a loyalty award, pero hindi na kailangan iyon dahil sa tingin ko nga parte na siya ng pamilya Villamor. Wala pa rin pala siyang pagbabago pagkatapos ng sampung taon, hindi pa rin ganon ka-visible ang mga wrinkles niya at mga puting buhok kahit siguro nasa sixty plus na siya ngayon.

"Ayos lang ba kayo Sir...Sir Markus?" hindi pa niya alam kung anong ia-address niya sa pangalan ko, although noong bata ako sa pangalan niya ako tinatawag.

Tumango lang ako at hindi na nagsalita. That means alam na niya na preferred ko ang tinawag niya sa akin.

"You don't need to worry. I will clean this mess for you. Ipapa-block ko lahat ang mga videos na i-a-upload sa mga internet at social media sites nang hindi na kumalat pa ang scandal na ito." complacent na sinabi niya.

Huh, scandal? I got frozen for a moment. Hindi kasi maganda sa pandinig ko ang word na iyon. It seems it implies another meaning. Tsk!

"Ugh! I mean... ang eksenang nangyari sa inyo sa airport ngayon." He corrected with exaggerated actions.

"Hmmn. Just make sure Mr. Johnson. Alam mong hindi matutuwa si mommy kapag nakarating sa kanya ang tungkol dito." pagbabanta ko sa kanya na may pagka-bossy ang tono.

"Yes sir, I will!"

Mabuti na lamang ay wala pa ring malay ang Red Broccoli Girl na iyon nang umalis kami. I was fully relieved, at natapos agad ang problema. Tingnan ko lang kung hindi ma-surprise ang babaeng iyon kapag nakita niya ang amount ng cheque na iyon! Ano kaya ang magiging itsura niya pagkatapos?! Siguro naman – enough na ang perang pambayad sa mga medical expenses niya. Maswerte pa rin siya, at naawa kami ni Mr. Johnson binayaran pa namin siya.

"What the! Hindi ko na dapat isipin ang troublemaker na babaeng iyon. She's just wasting my time!" bulong ko sa loob ng malaking sasakyan pagkaupo ko sa tabi ng right windshield.

"Are you okay Sir Markus?" napalingon si Mr. Johnson sa akin na nakaupo sa passenger seat.

I cleared my throat. "Yeah I'm fine. C'mon. Let's go home!"

"Ah, alright!" At sinenyasan niya ang driver para paandarin ang sasakyan.

The engine roared into life. Nagsimula na ang biyahe naming pauwi sa Guioba City. Sumunod na rin ang isa pang sasakyan ng kasamang mga bodyguards ni Mr. Johnson. Habang palayo na kami mula sa airport, lumingon ako sa windshield na bahagyang nakabukas. Nagulat ako sa nakita ko – ang Red Broccoli Girl kanina ay tumatakbo at hinahabol ang aming sasakyan – na parang lalamunin niya kami ng buong-buo. Aw!

Oh sh*t that was really scary! I feel my whole body is trembling. I sighed unevenly. Parang talagang totoo ang nangyayari. What a freaking d*mn imagination!