8

2K 135 15
                                    


Mahşerin üç atlısının sınıfında geçirdiğim üçüncü haftaydı. Artık projeler dağıtılmış, öğrencilere görevler verilmiş deney için gerekli malzemeler hazırlanıyordu.

Hocayı beklerken her zamanki hareketimi yaparak gizlice onları dinlemeye başladım. Gerçi sevgili Onparmak kalbimi kırmıştı ama yine de bu durum üç gereksize olan ilgimin önüne geçmiyordu.

"Mesajın geldiği numarayı aradım ama açan olmadı."

"Ben de okulda geriye kalan tüm Gizem'lerle konuştum, onları tehdit ettim. İçlerinden biri olmadığına inanıyorum."

"Fizik testine ulaştığına göre Sultan Hocaya yakın biri olmalı."

"Soruları çözebildiğine göreyse 12. Sınıf. Ama kim bizimle dalga geçmeye cesaret edebilir ki?"

"Kesin hayranlarımızdan biri, bizden birine saplantılı bir şekilde aşık ve dikkat çekmek için bu yöntemi kullanıyor."

"Aslında başarılı da, her gün onlarca mesaj alıyoruz tanımadığımız kişilerden, hangisini bu kadar ciddiye aldık ki?"

Hocanın sınıfa girmesiyle susan 3 kafadar neyseki yüzüme bakmadığından hayalkırıklığına uğradığımı görmemişlerdi.

Bana söz vermişti, beni aramayacaktı.. Sırf bunun için engel atmasına benimle konuşmayı kesmesine razı olmuştum ben..

Hırsla kalemliğimden çıkardığım pembe postite özenle yazmaya başladım, el yazımın tanınma ihtimali o an duyduğum öfkeyle o kadar önemsiz göründü ki yazımı değiştirmeye bile çalışmadım.

Söz vermiştin, araştırmayacaktın? Sana güvendiğime inanamıyorum.
Artık bu konuyu kapat, arkadaşlarını durdur ve engeli kaldır.

Geriye bir tek uygun bir anda notu telefonuna yapıştırmak kalmıştı. Kitabına ya da çantasına atsam asla görmezdi çünkü.

Aptal Karahindiba Ve DiğerleriWhere stories live. Discover now