H78

4.8K 137 127
                                    

Lynna's POV~🐟

Ik word wakker door de zon die tussen de bomen door op mijn gezicht schijnt en doe mijn ogen open. Ik lig samen met Niall onder een deken in het bos. Hij slaapt nog en snurkt zachtjes. Ik denk weer terug aan gister, samenwonen. Wow. Nooit gedacht dat hij echt zo veel van me houdt.

'Joehoe, babe.' zegt hij als hij met zijn hand voor mijn ogen zwaait. Ik schrik op en kijk hem aan.

'Ow, hi sunshine.' glimlach ik.

'Hi babe.' hij legt zijn voorhoofd op mijn schouder en ik ga met mijn vingers door zijn haar.

'Wat zit er eigenlijk in die tas?' vraag ik als mijn oog valt op de tas.

'Spullen voor jou.' Mompelt hij op mijn schouder.

'Spullen?' hij knikt.

'Die shit als mascara en kleren enzo.'

'Echt?' hij knikt. 'Heb je daar serieus aan gedacht?' hij knikt weer. 'Aahw, you're so cute.'

Ik cup zijn gezicht in mijn handen en wrijf met mijn neus over die van hem. Hij grinnikt en bloost, zo cute zoals ik al zei.

'Zullen we naar je moeder gaan?' ik knik. Hij zet nog een kus op mijn lippen en staat op. Ik sta ook op, kleed me om en doe mijn mascara als Niall de spullen opruimt en ook omkleed. Als we helemaal klaar zijn, stappen we in de auto en rijden we naar het ziekenhuis, het is niet heel erg ver. Hij zet de auto in het parkeervak, we stappen uit en lopen naar binnen. Ik pak Niall's hand en glimlach naar hem, een lieve glimlach. Ik weet dat hij nerveus is, duhu. We lopen de kamer van mijn moeder in, ze zit op haar laptop en ik schrik wel weer een beetje als ik haar zie, het is al een paar daagjes geleden en ze heeft geen haar meer.

'Uhm mam?' Zeg ik als ik de kamer inloop, het kwam er meer uit als een vraag. Ze kijkt op en glimlacht.

'Hi Lynna! Niall!' zegt ze blij. Ik glimlach en geef haar een knuffel. Niall doet hetzelfde en dan gaan we op de stoel zitten. 'Hoe gaat het met jullie?' vraagt ze nog steeds heel erg blij en ze doet haar laptop weg.

'Goed.' zeggen we allebei makkelijk en ik pak zijn hand. 'En met jou?' vraag ik.

'Goed.. denk ik. Alles is stabiel en ik kan morge gewoon naar de verjaardag van Sebas als ik voorzichtig doe en niet drink.' ik knik.

'Mooizo.'

'Hebben jullie nog wat gedaan?' ik knik.

'Ik heb Ed Sheeran ontmoet en we hebben in het bos geslapen.' zeg ik blij.

'In het bos geslapen?'

'Ja, op een deken met lampjes overal, was echt heel erg mooi.' ze knikt. 'Heb jij nog iets speciaals beleeft?'

Er komt een valse glimlach op haar gezicht wat mij doet lachen.

'Nou.. het ging zegmaar zo: ik verveel me soms echt te pletter, dus dan druk ik gewoon 20 keer op dat belletje en als er dan iemand komt dan heb ik zo'n programma op mn laptop en dan speelt hij zo'n grappig geluidje af en dan worden ze helemaal boos omdat ze "door moeten" ofzo en ik heb helemaal lol.' lacht ze. Ik en Niall liggen ook helemaal dubbel.

'Mam, dat kan je echt niet doen, die mensen doen hun werk!' lach ik.

'Ach, dan moeten ze me maar laten gaan. Ik word hier helemaal gek, je kent me, ik kan niet lang stil zitten en dan ga ik kloten.' ik knik en schud dan lachend mijn hoofd. Ze vertelt nog een paar minuten door over wat voor rare dingen ze heeft gedaan tot het eigenlijk wel tijd wordt voor Niall en mij om te vertellen waarom we hier eigenlijk zijn.

Trouble (Niall Horan, One Direction fanfiction) DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu