Trouble (Niall Horan, One Direction fanfiction) Dutch

H29

Lynna's POV~🙈

Ik doe mn mascara en mn haar en loop dan terug naar beneden.

'Is het gelukt?' zeg ik lachend. Hij knikt als hij nog een hap in zijn mond doet. Ik ga tegenover hem zitten en eet mijn tostie. 'Omg Niall. Deze zijn zo goed.'

'Gelukkig vind je ze lekker.' Ik knik snel.

'Mag ik een sweater van jou aan?' vraag ik blozend.

'Ofcourse.' glimlacht hij.

'Het is dat ik niet wist waar ze lagen anders had ik hem zelf gepakt.'

'In mn kamer links, bovenste plank.' ik knik, neem nog een hap van mn tostie en loop naar zijn kamer. Alles ligt mooi op een rijtje en in stapeltjes. Ik pak de eerste sweater die ik zie, trek mn eigen shirt uit en de sweater over mijn hoofd. In het shirtje dat ik hiervoor aan had, zag je de schrammen en blauwe plekken heel erg goed, niet heel slim met een twitam. Ik loop weer terug naar beneden en ga weer aan tafel zitten.

'Fack. Nu is ie koud.'

'Doe hem dan nog ffe eronder.' ik knik, leg de tostie onder het ijzer en ga bij Niall op schoot zitten.

'Je huis is zo netjes.'

'Waar komt dat ineens vandaan?' lacht hij.

'Nou, toen ik daarnet in je kamer was toen was alles zo netjes. Je kleren mooi in stapeltjes, bed opgemaakt, dat soort dingen.' hij knikt.

'Behalve als de jongens langskomen.' ik knik lachend. 'Dan kan je de ketchup op de vloer vinden.'

'Is dat echt een keer gebeurd?!' hij knik. Ik proest het uit.

'Ja, ze gingen gevecht doen. Ze hadden een waterpistool gevuld met ketchup en toen gingen ze op elkaar schieten.' zegt hij bloedserieus.

'Wtf man.'

'Tja.. je doet er niks tegen.' ik knik en sta op voor mijn tostie. Trots laat ik hem aan Niall zien.

'Zie je? Niet verbrand.'

'Oeh! Geef mij ook een hapje.' hij strekt zijn armen uit.

'Ik ken die hapjes, doet mn moeder ook altijd, "ahw mag ik please een hapje, een heel kleintje maar". "Oke dan mam". Hap, halve tostie weg.'

'Breek dan een stuk af.' oeh best slim. Ik breek een stuk af en geef het aan hem. Hij eet het op ofdat hij voor het eerst in 2 maanden eten ziet, heel erg voorzichtig en toch proppend. Ik schud lachend mijn hoofd als ik weer op mn eigen stoel gaan zitten.

'Heb je al getweet dat we een twitcam gaan doen?' ik schud mijn hoofd.

'Jij?' ook hij schudt zijn hoofd. 'Waarom niet?'

'Omdat heel erg veel haters mij volgen maar de aardige fans volgen jou. Als jij alleen iets tweet, komt de rest van twitter er ook wel achter.' ik knik en pak mijn telefoon.

'Laten we dat maar een gaan doen.' Hij glimlacht en knikt.

"Hello everyone! I am going to do a twitcam with my little Nialler in about 10 minutes! Make sure you watch!"

'Good?' Ik laat mijn tweet zien. Hij knikt en ik verzend hem. 'Ik heb nog nooit een twitcam gedaan.'

'Echt niet?' ik schud mijn hoofd.

'Wie zou er nou naar mij willen kijken? Vrijwillig.'

'Me.' Ik rol mijn ogen.

'Op jou na dan.'

'We zullen het straks zien.' ik knik. 'Ze gaan straks allemaal vragen aan ons stellen.'

'Ik hoop dat het niet van die genante vragen zijn.' hij knikt.