*-*BÖLÜM18*-*

662 44 1
                                    

-----OYUNBAZ

 ...

“Baba?” Bu adam benim babam mı gerçekten? 

“Esmer. Canım kızım…” bana sıkı sıkı sarılan bu adam? Bir kere olsun gülümseyerek bakmayan bu adamın şimdi böyle davranması gerçekten ironikti. Her zaman çatılı olan kaşları yumuşak bir gülümsemeyle kalkmıştı. “Sizi çok özledim.”

“Neden burdasın?” dedim geri çekilirken.

“Sizi merak ettim.” Dedi basit bir gerekçesi varmış gibi.

“Daha yeni mi aklına geldik!!” diye patladı Ezel. “Nerdeyse bir ay oldu ben evden kaçalı. Ama şimdi aklına geldi öyle mi?!”

“Kanun koyucular müsaade etmedi. Sizi arayacaktım ama gelemedim.”

“En küçük bir kararda bile kanun koyucuları dinlemeyen adam, o zaman mı dinlemeye başladın!” Ezel hışımla yerinden kalkıp babamın karşısına dikildi. “Bir planın olmasa burda olmazdın! Amacın ne senin?!”

“Ezel. Sen küçüklüğünden beri böyleydin. Ablanı kıskanmanı anlıyorum, ama bu kadar da olmaz ki.”  ellerini Ezelin omuzlarına koydu. “Bu hırçınlığın, bu küskünlüğün bunun için. Seninle ilgilenmediğimi düşündün hep. Ablanla ikinizin arasında ayrımcılık yaptığımı sandın. Ama öyle değil. Ben ikinizide seviyorum kızım.

“Ne saçmalıyorsun sen be! Senin sevgini mi kıskanacağım ben. Sen bizi sevdin mi ki kıskanayım!”

Babamın yüzünde garip bir şaşkınlık belirdi. Ama çabuk geçmişti. Yerini kızgın bir ifade aldı. İşte şimdi gerçek babamın yüzünü görüyordum. “Demek sende mühürlettin kendini. Üstelik ne olacağını da biliyordun. Ablan gibi bilgisizde değildin.” Saçlarını okşadı Ezelin. Kızgınlık ifadeside çabucak kaybolmuştu. Biraz önceki şefkat dolu gülümsemesi yerleşti yine suratına.

Ensesine bakmadan Ezelin mühürlendiğini nasıl anladı?

 “Evimden gitmeni istiyorum Kudret Demirkan. Kızların senin himayende değil artık. İkisinin de sahibi var. Babalık yetkilerin buraya kadar.” Odaya yayılan enerji dalgası hiçte iyi şeyler anlatmıyordu. Baran oturduğu yerden tüm evi yerle bir edecekti nerdeyse.

“Orta kıtanın lideri sonunda konuştu.” Dedi babam alaylı bir gülümsemeyle. “Dayanma sırın o kadarda yüksek değilmiş. Sabırsızsın. Değişen bir şey olmamış.”

Değişen bir şey olmamış derken? Bu cümle ne kadar bir süreyi kapsıyor acaba?

“Evimden defol!” Baran'ın bağırması bile camları çatlatmaya yetmişti. Kıskandım şimdi. Ben niye kızınca cam çerçeve indiremiyorum sesimle? sesimle değil ama gücümle gayet iyi indirebiliyorum. “Başarısız olacaksın.”

“Başardım.” Babam gülümseyen yüzünü bana çevirdi. “Kızımı sana mühürletmekle  büyük planlarımdan birini başarıya ulaştırdın Baran.” Gözleri karnıma odaklandı. “Biri daha gerçekleşmek üzere.”

*-*MÜHÜR*-*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin