SOL YANIM (TÖRE)

Bölüm-30

Herkese Merhaba...

Biliyorsunuz canlar vote sınırı hala tamamlanmamış olmasına rağmen bölümü yayınlıyorum kıymetimi bilin uzmeyin artık beni .

Üstelik 2500 kelimelik upuzun bir bölümle geldim.
Güncelleme yapmama kızanlarınız var napayım sürekli yapıyorum ki vote tamamlansın bende yeni bölüm atayım.

Arkadaşlar 29.bölüm 1000'e yakın okunmaya sahip ve hala 100 vote tamamlanmadı.
Şimdi siz söyleyin ben napayım. Vote ve yorumlarıyla desteğini esirgemeyen arkadaşlarıma haksızlık olmasın diye elimden geleni yapmaya çalışıyorum gerek alıntı gerek de tamamlanmayan voteye rağmen bölüm yayınlıyorum.
Lütfen güzel desteğinizi vote ve yorum olarak esirgemeyin🙏🏻
Seviyorum sizleri 🙆🏻‍♀️

VOTE SINIRIMIZ:100

******************

Nalınım birşey mi oldu.

Seni görmek için birsey olması mı gerek?

Tabi ki yok güzelim.

O zaman dedi tek kaşını kaldırarak ve yollardır merak ettiği soruyu sordu.

O ada ne var azad....

*******************

Yok yok birşey diye yutkundu Azad.

İyi o zaman çekilde olmayan şeyi bende göreyim.

Zamanı geldiğinde göreceksin zaten hem önemli birşey yok dedim ya.

O yüzden mi yıllardır bu odaya kimseyi sokmuyorsun.
O yüzden mı işten kalan tüm vaktini buraya kapanıp harcıyorsun.

Naliiiiin

Ne Nalin azad ne.
Bu odada ne var babannemle dedem öldükten sonra hiç kimseyi sokmuyorsun?

Azad Nalının yükselen sesiyle dirseğinden tutup kendine çekti tıslarcasına bana bak sen önce şu sesini bi kıs hele ne bu tavırlar?

Nalininde ondan altta kalır yani yoktu.
Oda sıktığı dişlerinin arasından bırak kolumu diye tısladı.

Bir süre birbirinin gözlerinde takılı kaldılar.Sonra Azad kolunu bırakmasıyla ardına dönüp yürüdü Nalın.
Azadın seslenişini umursamadan.

Kırılmıştı kırmıştı Azad .
Gözünden akan yaşı hızla sildi.
Ne için gelmişti ne olmuştu böyle.
Gün içinde o kadar özlüyordu ki yetmiyordu kalan vakit hiç başbaşa kalamıyorlardı.
Istedi ki sıkıcı sarılıp özlem gidermek ama o ne yapmıştı bir oda için kalbini kırmıştı.
Nefret ediyordu o odadan Azadî ondan alıkoyan her şeyden nefret ediyordu.
Yıllardır o odaya değil Nalini kimseyi sokmuyordu Azad.
Adar abisi Baran ve Siyabent giriyordu yalnız.
Ağıt ve bower ağa da muhtemel biliyordur orada neler yaptığını.
Zamanında kızlarla az uğraşmamışlardı o odaya girebilmek için.
Ama her defasında Azad tarafından bertaraf edilmişlerdi tüm girişimleri.
Söylene söylene odaya girdi.

Öküz ne olacak deyip bileğindeki takıları çıkarıp fırlattı yere saçlarındaki tokayıda çekip attı bir tarafa hırsla yatağa attı kendinide.
Sonra kalkıp kilitledi odanın kapısını biliyordu gelirdi ama almayacaktı işte odaya affetmeyecekti.
Cok kızgındı çok.

Alsın başına çalsın odasını.
Üzerine çıkarıp geceliklerini giyip girdi yatağına.
Uyumaya çalıştı bir türlü girmiyordu uyku gözüne zaten Azadda da dayanmamıştı kapıya.

Tabii salaklık bende çok yüzverdim çok paşamızda çıktı tepemizde.
Offff diye döndü yönünü sıkıca yumdu gözlerini ama birşey engeldi uyumasına..