Eclipse (แปล) | Harry Potter Fanfic [#Drarry]

บทที่ 13 เปิดใจ

บทที่ 13 เปิดใจ

********

เท้าของเขาผลุบลงไปใต้พื้นดิน

และมันไม่หยุดแค่นั้น หน้าอกหวิววาบใจหายเมื่อร่างกายร่วงลงใต้พื้น เขาพยายามหันมา เห็นสีหน้าตกใจสุดขีดของเดรโก ก่อนร่างทั้งร่างจะหายลับไปใต้พสุธา

********

"แฮร์รี่!" หัวใจเดรโกตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม อากาศรอบกายจู่ ๆ ก็หนาววาบขึ้นมา เมื่อกี้ราวกับธรณีสูบแฮร์รี่ลงไป อีกฝ่ายอันตรธานหายลับไปอย่างไร้ร่องรอย มีเสียงร้องด้วยความตกใจดังขึ้นครั้งหนึ่ง จากนั้นก็เงียบไป เป็นความเงียบที่อื้ออึงในแก้วหูเดรโกจนเจ็บไปหมด – ความเงียบที่บีบเค้นหน้าอกจนจุกแน่น หายใจไม่ออก

"แฮร์รี่!" พื้นที่แสนประหลาดนี้ประหนึ่งว่ามันกลืนเสียงเขาไปดังเช่นที่มันกลืนแฮร์รี่ เดรโกลองค่อย ๆ ก้าวไปยังหลุมโหว่เบื้องหน้าอย่างระวังระไว เนื้อดินยุบลงไปหลายคืบเมื่อเท้าเหยียบลง เขาจึงรีบก้าวถอยมาตั้งหลักใหม่

"ได้ยินฉันไหม พูดอะไรบ้างซี! นายเป็นอะไรหรือเปล่า"

เดรโกยืนแน่นิ่ง เงี่ยหูฟังเสียงตอบมา ขอให้เป็นเสียงอะไรก็ได้ ได้ยินแล้ว! เสียงอู้อี้ แผ่วเบา เหมือนเป็น... เสียงคราง ชายหนุ่มรู้สึกโล่งใจที่รู้ว่าแฮร์รี่ยังมีชีวิตอยู่ได้เดี๋ยวเดียว ความรู้สึกนั้นก็พลันหายไปเมื่อเสียงครางอ่อนแรงลง

"เดรโก" สุ้มเสียงแฮร์รี่โรยแรงอ่อนล้าจนเดรโกตกใจ

"แฮร์รี่! นายไหวหรือเปล่า" เขาคงจะไหวอยู่หรอก เจ้าโง่เอ๊ย เดรโกลองเขยิบเข้าไปใกล้ปากหลุมอีกที แต่พื้นที่ไม่มั่งคงทำให้เขาต้องถอยกลับมาอีก "นายอยู่ลึกแค่ไหน ปีนออกมาได้ไหม"