บทที่ 15 กระบวนวิธีและการเสียสละ
แฮร์รี่ยังคงยืนอยู่ในลำธารตื้น ลึกเท่าข้อเท้า กำข้อมือเดรโกไว้ทั้งสองข้าง ตาจ้องมองใบหน้าเดรโกซึ่งเปื้อนดินและคราบเลือด พยายามประมวลผลสิ่งที่เพิ่งได้ยินไป ไม่จริงน่า! เรื่องสำคัญแบบนี้เดรโกไม่บอกเขาได้ยังไง ต้องเป็นเรื่องล้อเล่นแน่ หรือไม่นี่ก็คงเป็นภาพหลอน
แต่เขายังจับข้อมือเดรโกได้อยู่เลย แสดงว่าไม่ใช่ภาพหลอน และดูจากความกลัวในดวงตาและใบหน้าที่ขึ้งเคียดของเดรโก ก็รู้ได้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น
ฉันจะตายหรือ คำถามของเขาก้องอยู่ในใจ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเอ่ยออกเสียงไปหรือไม่
เดรโกจ้องมองตาเขา เสมือนว่ากำลังใคร่ครวญกับตัวเองอยู่ สุดท้ายศีรษะเดรโกก็ซบลงกับไหล่เขา ของเหลวอุ่น ๆ ซึมเข้ามาในเสื้อ แฮร์รี่ก็รู้ว่าเป็นเลือดของเดรโก เสียงของอีกฝ่ายดังอู้อี้อยู่ข้างหูเขา
"ไม่รู้เหมือนกัน แฮร์รี่ ไม่รู้เลย"
เสียงพูดของเดรโกแหวกแทรกขึ้นมาในภวังค์ดุจแก้วแตก โลกทั้งใบเสมือนหมุนคว้างอยู่รอบกาย ไม่น่าเชื่อเลย... แฮร์รี่รู้สึกว่าลำคอบีบเคล้น หัวใจเต้นระส่ำเป็นตีกลองอยู่ในอก ขณะที่เริ่มเข้าใจเรื่องราวขึ้นมาแล้ว
สามวัน... ฉะ ฉันเหลือเวลาแค่สามวันหรือ ไม่ เป็นไปไม่ได้... โวลเดอมอร์จะทำอะไรฉันได้ที่นี่ เราหนีออกมาแล้ว ฉันปลอดภัย... หากเป็นเรื่องสำคัญขนาดนี้ เดรโกคงบอกฉันแล้ว... ฉันไม่เชื่อหรอก... เมอร์ลิน... สามวัน...
แฮร์รี่ปล่อยข้อมือเดรโก ซวนเซถอยหลังไปสองก้าว เหมือนเห็นความสิ้นหวังบนใบหน้าของเดรโก ซึ่งตอนนี้เปื้อนคราบน้ำตา รวมทั้งดินและเลือดประสมปนเปกัน แฮร์รี่หันหน้าไปอีกทางแล้วเดินจากไป โลกประหนึ่งกำลังแกว่งไกวอยู่ใต้เท้า ในแต่ละก้าวที่ย่างออกจากลำธารสู่ผืนดินแห้ง
YOU ARE READING
Eclipse (แปล) | Harry Potter Fanfic [#Drarry]
Fanfiction"นายตายแน่พอตเตอร์... คราวนี้ฉันจะเอาคืนให้สาสม" เดรโกปฏิญาณไว้แล้วว่าจะคิดบัญชีกับแฮร์รี่เหตุที่ลูเซียสต้องติดคุก แต่แฮร์รี่กลับหัวเราะเยาะไม่ไยดี หนนี้เดรโกมีแผนการอันแยบยลกว่านั้น ไม่ใช่แค่เรื่องแกล้งหยอกกะโหลกละลาทั่วไป การลงแข่งครั้...