𝐘𝐨𝐮'𝐥𝐥 𝐧𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐛𝐞 𝐦𝐢𝐧𝐞 [𝐟.𝐰 & 𝐣.𝐠] ✔

[9]

Obudziłam się i powędrowałam do łazienki.

Przemyłam twarz wodą i poszłam się ubrać.

Potem zrobiłam sobie śniadanie i przy śniadaniu przeglądałam instagrama.
Nic ciekawego nie było oprócz zdjęcia calujacych się Olivii i Dylana i przytulających się Freda i Leo.

Wylot moi przyjaciele mają o... Bodajże 11 am?

Jest 9.

Szybko się uczesałam i poszłam do sklepu po pizze.

Wolałabym zamówić ale co tam.
Chwyciłam kluczyki do samochodu i pojechałam na lotnisko.

Friendly chat

City girl: Jestem już na lotnisku suki

Skater: Okey

Mój diler: my już jedziemy

Skater: a ja już jestem

Will: ja już dawno sobie pije kawkę

City girl: wow a ja jestem koło wielkiego kwiatka

Skater: ja też

Czekaj, co?!

Patrzę dyskretnie co jest po drugiej stronie kwiatka no i serio tam jest.

City girl: aha...

Po chwili podszedł i usiadł koło mnie.

Chwila ciszy.

-cześć-powiedział.

-em,hej...-powiedziałam patrząc na swoje nogi.
Na jego też.

-przepraszam-powiedział.

Nie wiedziałam co odpowiedzieć.

-za to że byłem takim dupkiem i w ogóle, za wszystkie chwile kiedy cię zraniłem-westchnął.-nie odpowiesz? Cóż nie dziwie się, też bym nie odpowiedział takiemu komuś jak ja.

Coś mokrego kapło na jego buty.

On, płakał?

-ja po prostu... Kurwa nie umiem bez ciebie żyć!-powiedział załamującym się głosem.-kocham cię całym sercem i nie wiem czemu taki dla ciebie byłem.  Nie wiem... Może to przez te narkotyki. Przez te pieprzone narkotyki. Miałaś rację co do wszystkiego. Nie wiem co we mnie wstąpiło. Proszę wybacz mi.

Nie wiedziałam co zrobić.

Wyciągnęłam z kieszeni spodni chusteczkę i lekko otarłam mu łzy.

-ja też nie mogę bez ciebie żyć-szepnęłam mu do ucha.

Odszukał moją dłoń i lekko złaczył ze swoją. Spojrzałam w jego oczy. Zmęczone, przepełnione bólu.

Susan teraz albo nigdy-powiedziałam do siebie  w myślach.

Lekko pocałowałam go w usta,co on odwzajemmił.

Zaczął mnie całować a jego ręce powedrowaly do moich ułożonych włosów.

ALE CO TAM WŁOSY.