Van Hem

°025°

Ik kijk bedenkelijk rond en zie een rare rond draaiende atractie dat wel op iedere kermis te vinden vind en wijs er entusiast naar. Ik kon mijn hand nog niet terug trekken of hij sleurt mij al mee naar die attractie en betaalt de kaartjes. Nerveus zit in ik de stoel en dan begint het, mijn maag draait precies in de andere richting en ik begin te lachen om het vreemde gevoel. Lachend kijk ik naast mij en zie Senne super hard gillen, zelf kan ik het niet horen met al het lawaai dat uit de speakers komt. Ik begin nog harder te lachen om zijn gezicht.

Nadat de attractie gedaan is kijk ik hem blij aan, ik kijk hem verwachtingsvol aan, wat zouden we nu gaan doen.

Hij wijst echter naar iets veel anders. Een spookhuis namelijk, langzaam knik ik nee, hij trekt echter een pruillipje maar dat werkt echter niet met mij, resoluut knik ik weer nee hij knikt dan maar en duid dan iets anders aan, deze keer knik ik en ga met hem de attractie in.

De dag verloopt goed, we hebben wat gegeten panini als je nieuwsgierig zou kunnen zijn en een wafel en natuurlijk nog iets om te drinken. Tot dat het weer zijn beurt is om te kiezen wat we doen en hij kiest iets dat veel erger is, echt vele, nog erger dan die spook huis en al die andere dingen dat hij wou dat ik vandaag met hem ging doen.

Het is een doodnormaal toren waar je dan af word gegooid in een wagentje. Beangstigend begin ik nee te knikken maar hij sleurt mij helemaal mee tot we midden in de rij staan , dus dat het dom is om er uit te gaan, deze keer is het denk ik niet gelukt om gewoon nee te knikken.

Boos kijk ik hem aan als we voor de zitjes staan. Ik begin te mompelen dat ik hem haat als we zitten en dat het begint te bewegen, zijn enigste reactie is gelach en gegrijnsd.

" Het is hier eigenlijk nog vrij mooi" zegt hij als we helemaal boven zijn en een geweldige uitzicht hebben op de donkere stad met allemaal lichtjes,ik wil antwoorden dat hij gelijk heeft maar in 1 woosh vliegen we naar beneden, ik gil gewoon mijn longen kapot.

Als we weer recht staan begin ik te lachen om al die adrenaline weg te krijgen, en hij kijkt mij grijnzend aan. " Haat je mij nog altijd?" Vraagt hij mij terwijl hij me gemaakt zeer zielig aan kijkt. Ik knik nee." Ik hou van je" Zeg ik, pas enkele seconden nadat die woorden mijn lippen hebben verlaten merk ik pas wat ik heb gezegd. Ik kijk hem aan, en hij natuurlijk ook mij Hij komt snel naar voren en kust mij dan. Ik kan nog maar net van de shok onderkomen als we weer uit elkaar worden getrokken, versuft kijk ik rond op zoek naar Senne en zie hem dan op de grond liggen.

Ik wil naar hem toe stappen maar hij doet teken met zijn handen dat ik moet stoppen, bang kijk ik in zijn ogen, die ogen die daar juist nog zo blij stonden staan nu net zoals die van mij verbaasd en bang voor wat dit misschien gedaan heeft. Voor dat ik mijn mond nog maar kan open doen om iets te vragen komt er iemand in mijn blikveld die ik maar al te goed ken.

" Dokter???" Vraag Senne terwijl hij vragend op staat en de zwart harige dokter nog een keer goed bekijkt," Wat doet u hier?" Maakt hij zijn zin af terwijl hij weer naast mij gaat staan. Of beter gezegd wilt bij mij gaan staan want die dokter houd hem hard handig tegen voor dat hij nog enkele stappen kan zetten. Hij zegt niets, hij kijk Senne gewoon woedend aan, in zijn ogen. Dit word na enkele seconden natuurlijk zeer eng.

"Loki???" Vraag ik terwijl ik voorzichtig dichter bij kom, die dokter reageert er zeer goed in mijn weet. Dit betekend officieel dat ik niet gek ben. " Wat doe je hier" Zeg ik boos terwijl ik hem weg duw van Senne, hij echter kijkt mij smekend aan, alsof hij mij iets wilt zeggen maar gewoon weg de woorden er niet voor vind." Ga weg, zoals je altijd doet, als je hier niets wilt zeggen tegen mij" Zeg ik bars als ik nu Senne bij mij trek. " En laat je dan ook maar niet meer tonen" Zodra deze woorden mijn lippen verlaten voel ik mij op het eerste moment trots, dat ik het eindelijk nog een keer gezegd heb, maar als dan het besef komt wat ik heb gezegd is het al te laat.

Loki, die nog maar enkele seconden er nog zo onschuldig uit zag kijkt mij nu zo boos aan, dit betekend niet veel goeds. Ik draai mij om en loop weg , met Senne natuurlijk die ik nog altijd vast heb.

Hoopelijk blijf hij weg.