ik kijk verveeld rond en merk dat iedereen nog bezig is met zijn examen, in paniek kijk ik de examen na aangezien ik al klaar ben en de andere niet.
Na een lange maar ook heeeel lange examen is het speeltijd als ik het zo mag noemen, ga ik terug naar mijn normale plek maar dan wel op de derde speelveld. Ik ga zitten en open mijn boek. Na een tijdje heb ik het gevoel dat ik word bekeken , ik kijk snel op om te kijken of het niet de pesters zijn van mijn klas, en ik he geluk want die zitten een eerste jaar af te matten. Ik haal opgelucht adem en kijk terug naar mijn boek en het duurt niet zo lang of ik zit hellemaal in het verhaal. Toch heb ik nog de helle tijd het gevoel dat iemand naar mij aan het staren is, weer kijk ik op en zie door mijn grote frustratie niemand naar mij kijken, ik kijk naar boven, naar de lucht, ik zie een vogel voorbij vliegen, ik volg hem met mijn ogen. en dan gaat de bel weer, op naar de tweede deel van de examen.
Ik loop langs mijn pesters en hoop zo hard dat ze me niet hebben gezien, oppeens pakt iemand mijn schouders vast, ik verstijf hellemaal en draai me dan rustig om, tot mijn grote verassing zie ik Senne, mijn cruch van vorig jaar toen ik nog vrienden had, toen er nog geen pesters achter me aan zaten. Ik zucht en kijk hem aan nee eigenlijk kijk in diep in zijn ogen en ik weet niet ik geraak verstrikt in mijn eigen gedachten, als ik merk dat hij eigenlijk iets aan mij was aan het zeggen draai ik me om en ga naar het klaslokaal. Okk ik weet dat jullie mij nu heel dom noemen en dat het verhaal veel anders zou veranderd zijn als ik nu gewoon hallo terug had gezegd, maar nee, hij zat me sowieso uit te schelden.
De tweede deel van het examen is nog veel makkelijker dan het vorig deel dus ben ik ook weer veel te vroeg klaar, ik mer dat ik weer het gevoel heb dat ik word aangekeken, maar deze keer trek ik me daar niets van aan. Ik kijk weer rond en zie iedereen geconcentreerd naar hun examen kijken, ik vind dat wel grappig , ik kijk ze aan ze zijn zo geconcentreerd ja okk ik denk dat het heel raar is als iemand het grappig vind als iemand geconcentreerd is maar ik vind dat gewoon leuk. Ik vind het leuk om mensen te bestuderen, ja oké dit klinkt als iemand die stalkt maar het is zo,in de bus kijk ik ook conctant naar andere mensen ik staar gewoon naar ze, ik heb geen enkel idee waarom ik dat doe ik weet gewoon dat dat stalkerig over komt maar dat is hellemaal niet de bedoeling.
Er luid een bel, en zoals je misschien verwacht, de bel heb ik nog nooit gehoord dus niet van onze school, het klint ( als er mensen nieuwschierig zijn) als een gong , jeweetwel zoals in Japan ofzo. Iedereen kijkt elkaar an van Wat-is - hier - aan - de - hand. De leerkracht staat op , hoofwaarschijnlijk om te zeggen dat alles oké is, maar op dat moment klinkt er een stem door de gangen.
' Blijf allemaal rustig zitten ik ben hier alleen maar om 1 iemand te komen halen deze gelukkige iemand weet het zelf nog niet dus dit is een verassing' iedereen kijkt elkaar bang aan, behalve enkele meisjes die zeten hun haar goed en doen hun T shirt meer naar beneden, ik slaak en zucht en rol met mijn ogen, die meneer( kon je horen aan zijn stem) mag hen allemaal meenemen hoor mij maakt dat hellemaal niet uit.
'De gelukkige, gaat hij verder' is rond 14 jaar oud en heeft bruin haar, sommige meisjes zuchten verdrietig' als die meisjes die aan deze eisen voldoen ga alsjeblieft naar het grasveld.
sommige mensen willen op staan voor naar het graasveld te gaan maar de leerkracht houd hen tegen. ' Niemand verlaat deze klaslokaal' zegt hij , maar wanneer deze woorden zijn lippen verlaten , hoe moet ik het uitleggen hij valt dood neer zo opeens en ja ik weet zo dat hij dood is aangezien hij hoogstwaarschijnlijk geen hoofd meer heeft. ' Zo kunnen jullie naar buiten gaan en NU HAAST JE OF IK KOM JE HALEN EN DAT IS NIET PRETTIG' geschrokken sta ik op en ga met de andere meisjes naar het grasveld.
ik wist eigenlijk niet dat er zo veel meisjes waren met bruin haar maar het helle grasveld zat bomvol met mensen, ik sta vanachter gewoon omdat ik niet gezien wil worden.
ik denk eerlijk dat er iemand daar opeens staat want opeens slaakt bijna ieder meisje een gil, ik zucht en rol met mijn ogen.
'Hallo allemaal, zegt de zelfde stem als daarjuist' ik wil eerst zeggen dankje om hier te komen en nu ga in rijen staan horizontaal zodat ik iedereen kan zien' het laatste zei hij wat dwingender
en zo gebeurde het op een moment zaten we allemaal op rijen , ik zucht diep en vraag me eigenlijk af hoe lang dit nog zou duren. De man komt iedere rij langs om zijn meisje te pakken. tot hij bij de rij komt juist voor mij.
'Jij , zegt hij tegen iemand die ik ken' kom mee. Jada( dat meisje) stribbelt hard tot de man( met een rare helm kort zwart haar en een mantel) haar slaagt voor dat ze stopt. Iedereen snakt naar adem je kunt het gewoon horen.
hij kijkt boos naar Jada en neemt haar dan mij naar een open plek met een rare inkeping die ik nu pas had gezien
zachtjes mompel ik tegen mezelf:
Je slaagt geen meisjes
maar spijtig voor mij is het zo stil dat iedereen dat hoort
आप पढ़ रहे हैं
Van Hem
एड्वेंचरIk haat het , ik haat het ik haat ,mompel ik in mezelf terwijl er tranen uit mijn ogen springen. Ik schrik op van een kuchje als ik op kijk sta ik bruut op en loop weg, zo ver dat dat kan dan, Jij blijft hier' zeg de raar uitziende man mat zwart ha...
