TESADÜF

✨ 2 ✨

Denizin ağzından

   Kazanmıştık resmen hala inanamıyordum, ve bugün işte bugün bilet alıcaktık kızlarla mesajlaşıyor ve internet üzerinden uygun bilet bakıyorduk.

Mesajlar:

Deniz:"kızlar ben uygun bilet buldum ama gece vakti yoka çıkmamız lazım."

Eylül:"bana uyar aslında sorun olmaz"

Defne:"ya knk gece gitmeyelim ben heyecandan uyuyamam"

Gizem:" gece gidelim ya ben mis gibi uyurum"

İlayda:"benim için fark etmiyor biz güvenli bir şekilde gidelim de."

Deniz:"aynen öyle aslında. herkes onaylıyorsa alıcam biletleri."

Kızlar onayladılar ve bende o gece saat 20.00 a biletleri aldım. Kızların ailesi de onaylayınca heyecandan yerimde duramıyordum. Artık hayal değildi. Artık çocukluk hayali değildi. Gerçekti her şey çok güzel olacaktı.
Özelliklede beni en çok mutlu eden birbirimizden kopmamış olmamızdı e nede olsa biz boşuna birlikte çalışmamıştık.
Biletleri almıştım 12 saat sürecekti ve aktarma yapmamız gerekiyordu. Çok uzun ve yorucu olacaktı
Defne yolculuk boyunca müzik dinlerdi muhtemelen.
Eylül ise şarkı söylerdi. Gizem ve ben bütün yolculukta uyuyabilirdik. İlayda ise dışarıyı seyreder ama bundan önce cam kenarını kapmak için kavga edebilirdi.
Yerleri de taş kağıt makas ile paylaştık ve kimsenin hakkı geçmemiş oldu. Hafta sonu resmen koreye gidiyorduk. İnanması çok güçtü. Biraz zaman geçti tekrar biletleri kontrol ettikten sonra telefonu kapattım. Ve oturma odasına yöneldim. Ailem nasihat üstüne nasihat veriyordu. Bir süre sonra nasihatlarda bitti ve yatmak için odama geçtim.
Sınav sonuçlarının açıklanacağı zamanki gibi yine uyuyamadım. Biraz zaman geçti.Bunları düşünürkende uykuya dalmışım işte.
Sabah olmuştu yani haftasonuydu sabahın erken saatleriydi ama yapılacak bir yığın iş vardı. Kalkar kalkmaz yüzümü yıkayıp hemen valizimi açtım. Ve kıyafetlerimi koymaya başladım. Hepimizin valizi en büyüğünden olacaktı ve öyleydi. Çünkü orada bize lazım olacak çok şey vardı. Ve çok uzun süre orada kalacaktık. Ben kıyafetleri yerleştirmeyi bitirdiğimde bir mesaj geldi.

Gizem:" knk ben yeni uyandım.
Kıyafetleri dün yerleştirmiştim şimdi annemin hazırladığı konserve yemek falan alıcam ama benim anı kutum da var onu nereye koyucam bilmiyorum. O olmadan asla gelmem ona göre."

  "Benim çantamda yer var bana verebilirsin."

  "Sağol kanka"

Son olarak BTS posterlerimi ve çizimleri aldım.
Artık her şeyimi hazırlamıştım ve yola çıkmak için heyecandan karnım ağrıyordu. İnşallah geçicekti çünkü bu halde yola çıkmak istemiyordum gruptan mesajlar gelmeye başladı.

Eylül:"knk ben hazırlanıyorum çok heyecanlıyım ya!"

Defne:"ya ben hayatta uyuyamam şimdi şuan bile heyecandan elim titriyor."

İlayda:"Ben hazırlığımı yaptım bile, şimdi ise kardeşimle vakit geçiriyorum bir daha ne zaman görücem."

Defne:"görüntülü konuşucaz zaten knk"

Mesajlar atılmaya devam etti. Bende telefonu kapattım çünkü biraz daha işlerim vardı.
Akşam oldu. Akşam yemeğini yedim ve aileme sıkı sıkı sarıldım. Yemekten önce Akşam olana kadar yüzlerce nasihat yedim. En sonunda doydum ve gitmeye hazırdım. Bütün akşam kızlarla mesajlaştım. Şu an duygusal anlardı ama bir yandan da çok mutluydum ve hala nasıl başarabildiğimizi düşünüyordum. Gerçektende çok komik anılar yaşamıştık çok güzel anılardı. Gizemin bu anıları niçin biriktirdiğini şimdi anlıyordum. Orada bu anıları tazelemek çok zevkli olacaktı. O anı kutusunu kesinlikle almalıydı. Bunları düşünürken uçak saati yaklaşmaya başlamıştı. Hazırlanıp arabaya bindik ailecek. Kızlarda aileleri ile havalimanına gelecekti. Ben havalimanına gitmeden önce ilk başta Güngören deki akrabalarımla vedalaşmaya gidicem, Melis'i de alıp havalimanına gecicez sonra. Babam harekete geçti gözlerinin dolduğunu aynadan fark ediyorum. Ben diğer kızlar gibi babasına düşkün bir kız değildim tabiki de çok seviyordum ama babamla her derdimi anlatacak kadar samimi değildim. Ama şimdi düşününce ne kadarda salakmışım. Bunu gurbete giderken anlamam kötü oldu oysa ki benim babam hayatımda tanıdığım en iyi insandı. Onu öyle görmeye dayanamıyorum benimde gözümden iki damla yaş geldi. Annem o sırada konuşmaya başladı.