"Johnson and Wales University"
ေက်ာင္းဝင္းေ႐ွ႕ကိုေရာက္တာနဲ႔ မြန္းကိုယ့္ကိုယ္ကို သိမ္ငယ္လာသလိုခံစားရေပမဲ့
ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြအကုန္လံုး တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔သြားလာလႈပ္႐ွားေနတာျမင္ရေတာ့ မြန္းစိတ္ေတြလဲ လန္းဆန္းလာတယ္။
မြန္းက "Restaurant, food and beverage management" junior ေက်ာင္းသူအျဖစ္နဲ႔ ဝင္လာတာမို႔ တျခား ဘာသာရပ္က လူေတြက ေလွာင္မ်ားေလွာင္ၾကမလားလို႔ ထင္ရာေတြေလ်ွာက္ေတြးမိေပမဲ့... မြန္းထင္သလိုမဟုတ္ပဲ အားလံုးက ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ႐ွိၾကတယ္...အတန္းေဖာ္ေတြက ကူညီၾကသလို ဆရာေတြကလဲ သေဘာေကာင္းတယ္
စာေတြ႔ထက္လက္ေတြ႔သင္ရတဲ့ဘာသာျဖစ္တာေၾကာင့္ ပ်င္းလဲမပ်င္းရဘူး..
ေက်ာင္းစတက္တဲ့ေန႔မွာပဲ Mollyဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမေလး တေယာက္ရတယ္.. အရမ္းခင္ဖို႔ေကာင္းပီး ပြင့္လင္းတယ္ သူနဲ႔စကားေျပာေတာ့ လဲ့လဲ့တို႔ကို အရမ္းသတိရတာပဲ.... ။
ေနာက္တစ္ပတ္ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေရာက္ရင္ Rocky Mountainကို သြားၾကမယ္လို႔ တီတီကေျပာတယ္..ericကေတာ့ ငါးမ်ွားဖို႔ေခၚတယ္..ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့ Ericလက္ေလ်ွာ့လိုက္ရတယ္.. Rocky Mountainကို မ နဲ႔ တူတူသြားခ်င္တယ္...ႏွင္းေတြၾကားထဲ ေပ်ာ္ေနမဲ့ မရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကို စိတ္ကူးနဲ႔ပံုေဖာ္ၾကည့္ရင္း အရမ္းလြမ္းလာလို႔ မြန္းဒီေန႔ငိုပါတယ္....
.....
Diaryစာအုပ္ေလးကို ပိတ္ပီး နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည၂နာရီထိုးပီ..ဒီခ်ိန္ဆို မ အိမ္ျပန္တဲ့ခ်ိန္ေပါ့... တေန႔တာျဖစ္ပ်က္သမ်ွ မဆီ စာပို႔ပီး မြန္းအိပ္ဖို႔ျပင္ဆင္ရတယ္..မ လိုင္းတက္တဲ့ခ်ိန္ေစာင့္ပီးစကားေျပာေနရင္ မြန္းဒီညအိပ္ရမွာမဟုတ္ဘူး..
တခါတေလ လိုက္လာမိလို႔ေနာင္တရခ်င္သလိုလိုျဖစ္မိတယ္ မ နဲ႔ လူခ်င္းေဝးရံုမက အခ်ိန္နာရီ ေန႔နဲ႔ညေတြပါကြာျခားေနေတာ့ ပိုေဝးသြားသလိုခံစားမိလို႔ေလ.........။
..............
.................
...........................
🌁🌁🌁🌁
အိမ္ျပန္တဲ့လမ္းတေလ်ွာက္လံုး ယြန္းစိတ္ေတြေလးလံေနတယ္
အရင္ကဆို အလုပ္ကျပန္ရင္ဝင္ေတြ႔ေနက် ကေလးေလးမ႐ွိေတာ့ အိမ္ျပန္လမ္းေတြဟာလဲ အသက္မဲ့ေနသလိုပဲ.....
သူ႔အိပ္ခ်ိန္ေလးမေႏွာင့္ယွက္ခ်င္လို႔.. ဖုန္းေျပာခ်င္စိတ္ေတြေအာင့္ထားရတယ္..အရမ္းလြမ္းလာရင္ သူ႔ပံုေလးေတြၾကည့္ပီး အလြမ္းေျဖ...ဒါမွမဟုတ္ ဆုျမတ္နဲ႔တေနရာရာ ေလ်ွာက္သြားပစ္လိုက္တယ္..
ဒါေပမဲ့လဲ အလြမ္းေတြကေတာ့ ေလ်ာ့သြားတယ္လို႔မ႐ွိပါဘူး ...
......
