Trouble (Niall Horan, One Direction fanfiction) Dutch

H65

'Misschien.' fluister ik terug en ik sla mijn benen om zijn middel. Hij verplaatst zijn handen naar mijn onderbenen zodat hij me kan vasthouden.

'I love you Lynn, met heel mijn hart.' fluistert hij weer. Van binnen word ik helemaal warm, hij is zo lief en hij is mijn vriendje.

'I love you to Niall, to the moon and back.' Wow dat klonk cliché.

'Dat is best veel he?' zegt hij en hij kijkt me aan.

'Het is eigenlijk nog te weinig.' Zeg ik terug met een glimlach en ik geef hem een lange kus op zijn lippen.

'Zullen we gaan overgooien?' ik knik en ga weer op mn eigen benen staan. Hij loopt naar de schuur en komt terug met een volleybal. Ik steek mijn armen uit naar hem als teken dat hij hem moet gooien, hij gooit de bal naar me toe, springt in het water en gaat tegenover me staan. Ik vang de bal op en gooi hem naar Niall toe. Zo gaat het een paar keer op en neer en we roepen allerlei dingen wat op een gesprek moet lijken. 'Het begint te vervelen.' zegt Niall na een tijdje met een zucht. Ik knik.

'Laten we gaan opdrogen.' zeg ik. Hij knikt. We zwemmen naar het trappetje, stappen uit en gaan op de ligstoelen liggen. Ik pak mijn telefoon en zie dat ik een berichtje heb. Van Kimberly, van mijn school. He? Wat? Ze haat me.

"Hoi kleintje,

Binnenkort is er een feest op school, ik ben de enige die jou nummer heeft, (omdat jij gewoon geen vrienden hebt) en daarom moest ik dit tegen jou zeggen. Je moet een date meenemen, wat jou natuurlijk nooit gaat lukken, en als het je dan lukt, wel een jongen graag, je bent een meisje toch? Ik heb mn twijfels maar andere mensen zeggen van wel. Het feest is volgende week zaterdag."

Ik slik een keer als ik het bericht doorlees, hoeveel onaardige dingen wil je zeggen in 1 bericht?

'Babe? Gaat het wel? Ben je aan het huilen of is het water van het zwemmen?' vraagt Niall naast me. Ik voel aan mn wang.

'Het is het water.' zeg ik maar ookal weet ik dat het niet zo is. Snel stuur ik terug dat ik kom.

'Waarom kijk je dan zo naar je telefoon?'

'H-het is.. het is niks.' Zeg ik trillerig. Ik durf niet naar Niall te kijken. Hij komt naast me zitten en snel zet in mijn telefoon uit.

'Priness. Je moet eerlijk tegen me zijn. Ik weet dat je dat nu niet bent.' Hij slaat zijn arm om mijn heup.

'Het is niks.' zeg ik nog een keer en ik knijp mijn ogen dicht.

'Waarom ben je niet eerlijk tegen me?' zegt hij gebroken. Tranen gaan harder stromen. Ik heb er voor gezorgd dat hij dat gebroken zei.

'Sorry Ni. Het ligt gevoelig.'

'Het ligt voor mij gevoelig dat je niet eerlijk tegen me bent. Je kan alles vertellen, dat weet je toch?' ik knik, hij trekt me dichter tegen hem aan en geeft een kusje op mijn hoofd.

'Er is een feest op school, volgende week zaterdag. Dit kreeg ik van een meisje uit mijn oude klas.' ik laat het berichtje zien. Bij elke zin die hij leest, worden zijn ogen groter. Ik bijt op mijn lip en zijn vingers bewegen over het scherm, als ik zie waar hij mee bezig is trek ik mijn telefoon uit zijn handen. 'Nee! Niet doen, dan gaat er iets ergs gebeuren.' zeg ik en ik trek aan mijn telefoon.

'Lynn, het is niet eerlijk!' roep hij en hij trekt ook aan mijn telefoon.

'Ik weet het, maar je moet niks terug sturen, laat ze maar.'

'Nee, ik ga er wat tegen doen.' hij drukt snel op verzenden. Ik leg mijn hoofd in mijn handen en knijp mijn ogen dicht.

'Ik ga echt dood.' mompel ik.